สุดใจยืนถือกล้องถ่ายรูปอัดเป็นวิดีโอหันกล้องมาทางคนทั้งคู่ ยิ้มแบบเขิน รู้สึกกระดากอายอินไปกับความหวานของคุณธามที่แสดงออกต่อคู่หมั้นของเขา
มือใหญ่บรรจงสวมสร้อยให้ สัมผัสแผ่วเบาของเขาทำให้หญิงสาวขนลุก
“สร้อยเส้นนี้เข้ากับตุ้มหูของคุณป่านเลยนะคะ ดอกไม้” สุดใจเอ่ยชม
“คุณป่านชอบดอกไม้มาก สุดใจไม่รู้หรือ”
“โปรดดอกอะไรเป็นพิเศษคะ”
ปอป่านขยับปากจะตอบ เผลอใจเล่นไปตามเกมของเขา แต่เธอช้ากว่าเขา
“ดอกหญ้าคาซึมิโซ”
หญิงสาวหันหน้าไปมองสบตากับเขาอย่างแปลกใจ
‘เขารู้ได้ยังไง ขนาดคนสนิทกันยังไม่รู้’ ปอป่านคิด
‘อ๋อ... คงเป็นพ่อนักสืบใหญ่รู้ไปเสียหมด’ เธอกระแนะกระแหนเขาในใจ มองค้อนสุดใจที่ยืนอยู่ตรงหน้าแทนชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหลัง
“คุณป่าน คุณธามขา ถ่ายรูปคู่กันสักรูปนะคะ เอาแบบว่า จับมือกันโชว์แหวนหมั้นด้วย” เลขาฯ สาวเจ้ากี้เจ้าการ
เจ้านายใหญ่ก็ไม่ขัดศรัทธา สอดแขนสวมกอดเอวคอดของปอป่านทันที ก้ม
