ปึก!...
“เอล! มีอะไรรึเปล่า?”
“...............”
“เอล...เข้าไปในบ้านก่อนลูก”
“................”
ทางด้านเอลลี่ ไม่รู้บังเอิญหรืออะไรดลใจ อยู่ดีๆลูกในท้องก็ดิ้นทั้งๆที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เธอหันไปมองหามารดาแต่กลับเจอเข้ากับรถคันสีดำที่พึ่งวิ่งออกไปแล้วเสี้ยวหน้าที่เธอไม่เคยลืมของคนที่นั่งอยู่บนรถนั่นทำให้เธอแทบหยุดหายใจ
เขามา...เขามาทำไม...หรือว่า...เขารู้...
พอมารดาพยุงกลับเข้ามานั่งพักในบ้าน เอลลี่ก็เอาแต่นั่งเงียบหน้าตาไร้สีสันจนมารดาของเธอตกใจ
“ให้เรียกรถพยาบาลไหม?”
“ไม่ค่ะ...เอลแค่เหนื่อย...”
“งั้นแม่ไปทำอาหารก่อนนะ มีอะไรก็ตะโกนเรียก เข้าใจไหม?”
“ค่ะ...”
ตอนนี้เอลลี่แทบไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไร เมื่อกลัวเหลือเกินว่าสิ่งที่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นนั้นอาจจะเกิดขึ้นจริงๆ
“อ่าว เอล จะทำอะไรลูก เอลลี่!”
หลังจากนั่งคิดอยู่พักใหญ่ๆ เอลลี่ก็ลุกเดินเข้าไปในห้องนอนแล้วเริ่มเก็บของ ทำเอาม
