“ฮื้มมมม...”
“ตื่นได้แล้ว...ซัน...”
“อื้อ...”
“ถ้าไม่ตื่น ผมจะไม่รอแล้วนะ...”
“.................”
“ฮึ่ม! ทนไม่ไหวแล้วที่รัก”
หลังจากเรียกอยู่นานความอดทนก็หมดลง เพชรภีระลุกขึ้นยืนแล้วร้อนรนถอดเสื้อผ้าที่เขาใส่อยู่ออก เมื่อตอนนี้เวลาล่วงเลยเที่ยงคืนมาได้พักใหญ่ๆแล้ว เขาก้มหน้าก้มตาทำงานเพลินไปหน่อย จนลืมทุกอย่างแม้กระทั่งลืมว่าพาตะวันมาด้วย พอมารู้ตัวอีกทีก็พบว่าเธอหลับไปเรียบร้อยแล้ว เขาเลยอุ้มเธอมานอนในห้องนอนส่วนตัวข้างห้องทำงาน และพอวางเธอลงเขาก็อดไม่ได้ที่จะดอมดมไปบนแก้มเนียน ก่อนจะทนไม่ไหวไล่จูบซับไปตามผิวเนียนละเอียดอย่างทะนุถนอม และตอนนี้เขากำลังจะทำมากกว่านั้นคือการลักหลับ
“นี่เราทำบ้าอะไร ถึงกับต้องลักหลับเลยเหรอวะเนี่ย”
ขณะถอดชุดเขาก็อดต่อว่าตัวเองไม่ได้ เมื่อนี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่เขาลักหลับผู้หญิง และทั้งๆที่รู้ว่ากำลังทำเรื่องน่าอายแต่สองมือกลับไม่ได้คิดหยุดถอดเสื
