16
1040 คำ
16
“แหมโว้ย! ชักสนุกซะแล้วสิ แต่ฉันว่ามันไม่สนุกพอ เพิ่มเติมอีกนิดดีกว่า”
“นายจะเพิ่มอะไรโดโนแวน” คนท้าถาม
“แค่จีบไม่พอ แกต้องทำให้ไลลารัก และขอไลลาแต่งงาน พอขอได้นายก็ต้องหักอกไลลา หรือถ้านายรักไลลาจริงก็แต่งงานกันไปเลย ถ้าทำได้ถือว่าชนะ ถ้าไม่ได้นายแพ้”
“แค่กๆ” ฟรานเซสโก้ถึงกับสำลักไวน์ที่ตนดื่ม ลำพังแค่ให้จีบในความรู้สึกยังคิดว่ายาก นี่ให้ขอแต่งงานด้วย มากไปแล้วไอ้เพื่อนรัก “เออก็ได้ ตกลง”
ในใจคิดว่าเพื่อนเยอะเกินพอดี แต่ปากกลับตกปากรับคำไปเสียนี่ ฟรานเซสโก้ไม่เข้าใจตัวเองว่า ทำไมต้องรับคำท้า ก็แค่เสียหน้านิดหน่อย ไม่รับคำท้าที่ตัวเองไม่อยากทำ เอ...หรือว่าอยากทำหว่า ฟรานเซสโก้สับสนในใจ
“งั้นตกลงตามนี้ ชนแก้ว” การชนแก้วถือว่าเป็นการรับคำท้าของพวกเขา
“เริ่มลงมือเลยนะเพื่อน นายมีเวลาแค่เดือนเดียว ทำไม่ได้ขายหน้าแย่” วัลดิสแหย่เพื่อนรักที่แยกเขี้ยวใส่
“เออรู้แล้วน่า ระดับฟรานเซสโก้ไม่ถึงอาทิตย์ก็เห็นผล เผลอๆ สองวันด้วย” ฟรานเซสโก้โอ้อวด ทั้งที่ใจเป็นกังวลอย่างบอกไม่ถูก
“แล้วพวกฉันสามคนจะคอยดู” แม็กซิมิสพูดปิดท้าย ก่อนที่พวกเขาจะแยกย้ายกันกลับ โดยมีสาวสวยอวบอึ๋มติดกายไปคนละหนึ่งคน
ใบหน้าของฟรานเซสโก้ตอนออกจากผับต่างกับตอนมา ขากลับเขาแบกความหนักใจกลับไปด้วย ซึ่งไม่รู้ว่าเหตุใดต้องรู้สึกเช่นนี้ การทำให้ผู้หญิงรักและหลงไม่ใช่เรื่องยากเลย มันง่ายยิ่งกว่าปอกกล้วยเข้าปากเสียอีก เขามั่นใจในเสน่ห์ทั้งความหล่อบนใบหน้าและเรื่องบนเตียง สาวรายไหนรายนั้นเป็นต้องติดใจ แต่ทำไมใจจึงหวั่นกับการจีบไลลาก็ไม่รู้ กล้าๆ กลัวๆ อย่างบอกไม่ถูก แต่ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไร เขาก็ต้องชนะเดิมพัน
หลังจากส่งอัลบาโรที่โรงเรียนเสร็จเรียบร้อย ไลลาไม่ได้กลับบ้านฟรานเซสโก้ เธอมาบ้านอีเมอร์สันเพื่อพูดคุยหลายเรื่องกับคนเป็นลุง รวมถึงข่าวเชิงลึกของกลุ่มมือปืนที่หมายลอบสังหารฟรานเซสโก้ พอมาถึงบ้านที่อาศัยมานานร่วมยี่สิบปี เธอก้าวเดินไปหาสองลุงป้าที่เวลานี้คือเวลาพักผ่อน ทั้งคู่จะนั่งจิบชาร้อนอยู่หลังบ้าน
“สวัสดีค่ะลุง ป้าลีน่า” ไลลาพนมมือไหว้ผู้มีพระคุณ
“อย่าบอกนะว่า หนีกลับบ้านมาเพราะเลี้ยงเด็กดื้อไม่ไหว” อีเมอร์สันกระเซ้าหลานรัก
“ไม่เท่าไหร่คะ หนูเอาอยู่” ไลลาตอบขณะทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ “หนูสงสารแกมากกว่าค่ะ เด็กขาดความอบอุ่น”
อีเมอร์สันหันมามองหน้าภรรยาสุดที่รัก ทั้งคู่รู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกคู่นี้ดี ตอนที่ได้รับการถ่ายทอดเรื่องราวจากปากอเล็สซานโดร เขาเองแทบไม่เชื่อหูว่า ฟรานเซสโก้จะหมางเมินลูกชายถึงเพียงนี้ นอกจากจะไม่ใส่ใจแล้ว แทบจะไม่เหลียวมองด้วยซ้ำไป
“อัลบาโรเป็นเด็กที่น่าสงสารจริงๆ ขาดแม่ไม่พอ แกยังขาดพ่อทั้งที่พ่อยังมีชีวิตอยู่ แถมอยู่บ้านเดียวกันอีก กลายเป็นคนคุ้นเคยที่แปลกหน้า”
“ลุงกับป้ารู้เรื่องอัลบาโรมากน้อยแค่ไหนคะ” ไลลาถาม
“ก็รู้ไม่มากหรอก คุณซานโดรบอกลุงคร่าวๆ ว่า เซสโก้ไม่สนใจดูแลลูก ปล่อยให้ลิซ่าเลี้ยงดูแทน ลุงรู้แค่นี้แหละ”
“มีเรื่องหนักใจหรือไลลา” เจ้าของคำถามคือมาลีน่า
“เมื่อวานนี้มาเรียเล่าเรื่องที่หนูควรรู้ให้ฟัง หนูฟังแล้วสงสารอัลบาโรจับใจค่ะ ไม่คิดว่าคุณเซสโก้จะเป็นพ่อที่แย่มากขนาดนี้ แล้วคำพูดบางประโยคของอัลบาโร หนูฟังแล้วรู้เลยว่า แกรู้สึกยังไง”
“หนูไหวไหม” อีเมอร์สันถามหลานสาว
“ไหวค่ะ” ไลลาตอบกลับเสียงหนักแน่น ก่อนจะเข้าประเด็นสำคัญ “ที่หนูมาหาลุงกับป้าวันนี้ หนูอยากรู้ข่าวเรื่องมือปืนน่ะคะว่า ได้เรื่องหรือยังคะ”
“ยังเลย ไม่ได้ข่าวอะไรสักนิด ดูเหมือนว่านักฆ่าจะมาจากชาติอื่นนะ อาจเป็นนักฆ่าแถบเอเซีย พวกนี้แหล่งข่าวของเราเข้าไม่ถึง” อีเมอร์สันตอบ เขาพยายามเจาะหาข้อมูลจากสายข่าวในมือ ทว่าข่าวที่ต้องการรู้ เงียบกริบ “ตอนนี้ที่หนูทำได้คือ ต้องคอยระวังเซสโก้ แต่อย่าใกล้มากนักเดี๋ยวจะรู้ตัว”
“เรื่องนี้แหละคะที่หนูคิดหนัก แม้ว่าหนูจะอยู่ร่วมบ้านเดียวกันกับเขา แต่เหมือนต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างทำหน้าที่ เมื่อคืนนี้หนูเฝ้าดูว่าเขาจะกลับบ้านกี่โมง โน่นแน่ะคะเที่ยงคืนกว่าจะกลับ พอตอนเช้าหนูก็ไม่ได้เจอเขาอีก ตอนที่เขาลงมากินมื้อเช้าคือเวลาที่หนูต้องไปส่งอัลบาโรที่โรงเรียน เวลาไม่ตรงกันแบบนี้หนูจะอยู่คุ้มกันเขาได้ยังไงคะ” เธอนอนคิดเรื่องนี้แทบทั้งคืน เวลา คือปัญหาในการทำงาน ไลลาต้องทำงานสองอย่างพร้อมกัน หนึ่งเป็นพี่เลี้ยงเด็ก สองเป็นบอดี้การ์ดฟรานเซสโก้ ทว่าในความเป็นจริงเธอทำงานตามที่รับผิดชอบไม่ได้ แล้วมองไม่เห็นทางว่าจะทำได้อย่างไร แม้ว่างานคุ้มครองมาเ**ยหนุ่มจะทำโดยไม่ให้เขารู้ตัว แต่เขาก็ต้องอยู่ในสายตาไลลา ซึ่งในความเป็นจริงไม่ใช่
“ไลลาพูดถูกนะคะคุณ ทำงานสองอย่างแบบนี้จะไหวหรือคะ งานเลี้ยงเด็กฉันเชื่อว่าไลลาเอาอยู่ แต่อีกงานนี่สิคะ ฉันว่ายาก เราก็รู้ๆ กันอยู่ว่าเซสโก้เป็นคนยังไง”
มาลีน่าฟังแล้ว นางมองไม่เห็นทางเช่นกันว่า หลานสาวจะทำงานบอดี้การ์ดฟรานเซสโก้ได้อย่างไร มันแทบจะไม่มีทางเลยด้วยซ้ำไปคิดแล้วก็หนักใจแทนไลลา อีเมอร์สันหน้าเครียดทันที
- ผู้เขียน
