เขาดันวีนัสเข้าไปในแอสตั้นมาร์ตินแล้วปิดประตูตามหลัง ก่อนจะเข้ามานั่งประจำฝั่งคนขับ
“ผมรู้ว่าคุณจอดรถไว้ที่รีสอร์ท”
เควินพูดดักคอเธออย่างเสร็จสรรพ ทำให้วีนัสได้แต่กอดอกและสะบัดหน้าไปทางกระจกฝั่งที่เธอนั่งอยู่
“แอบสืบเรื่องของฉันมาหรือไง”
“คุณเดาถูกเผงเลย”
เขาพูดพลางหมุนพวงมาลัยเลี้ยวรถออกจากลานจอด ขับแอสตั้นมาร์ตินคันโปรดมุ่งสู่เส้นทางที่ทอดยาวไปยังถนนสายหนึ่งซึ่งหญิงสาวรู้สึกคุ้นตา
“ฉันคิดว่าคุณจะเป็นคนมีมารยาทมากกว่านี้”
เธอชักสีหน้าไม่พอใจ
“ผมจะเป็นคนยังไงคุณก็ชอบผมอยู่ดี หรือไม่จริง”
เขาเลิกคิ้วอย่างชวนทะเลาะ นั่นทำให้วีนัสรู้ว่าชายหนุ่มจงใจปั่นให้เธออารมณ์เสีย
“ชอบถูกฉันด่ามากใช่ไหม”
“อยู่แล้ว ผู้หญิงด่าแสดงว่าเธอรัก” เควินหัวเราะเบาๆ เพียงแค่ได้ปะทะคารมกับวีนัส อาการเครียดที่สะสมมาทั้งวันหายไปเป็นปลิดทิ้ง
เขาชะลอความเร็วลงเมื่อรถวิ่งเข้าสู่อาณาเขตของบ้านหลังหนึ่งซึ่
