“ผมต้องทุ่มเทสักแค่ไหนคุณถึงจะยอมเชื่อใจ”
ชายหนุ่มขยับมานั่งบนเบาะคอนโซลกลางที่คั่นกลางระหว่างทั้งคู่ เขาโน้มตัวคร่อมเธอพร้อมกับเบาะไฟฟ้าที่เอนต่ำลง
วีนัสทำตาโตเมื่อตกอยู่ในความเสี่ยงและสุ้มเสียงของเธอไม่มั่นคงจนน่าเจ็บใจ
“อยากให้เชื่อใจเพราะจะได้เอาเปรียบฉันล่ะสิ”
“เปลี่ยนเป็นคุณเอาเปรียบผมแทนก็ได้ ถ้ามันทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น” โทนเสียงของเขาทุ้มต่ำด้วยอารมณ์พิศวาส
“คุณนี่มัน หน้าด้านหน้าทนจริง ๆ ” วีนัสพยายามลุกนั่งและผลักอกเขาออกห่าง ทว่าเควินตัวหนักแถมแข็งแรงอย่างกับหมี เขาไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย
“อย่างอื่นก็ทนนะ คุณรู้ดี”
“คุณนี่มัน หน้าด้านหน้าทนจริง ๆ ” วีนัสพยายามลุกนั่งและผลักอกเขาออกห่าง ทว่าเควินตัวหนักแถมแข็งแรงอย่างกับหมี เขาไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย
“อย่างอื่นก็ทนนะ คุณรู้ดี”
เควินยิ้มเจ้าเล่ห์ สายตากระเซ้าเย้าแย่เคลื่อนมาจับที่กลีบปากน่าจูบของวีนัส
แรงผลักไสท
