บท4เคียงรักศิลา
1383 คำ
หลายวันผ่านไปที่นลินต้องมานั่งร้องเพลงให้แม่วัวฟังเพื่อกระตุ้นการรีดนมวัวจากเต้า หญิงสาวเริ่มที่จะปรับตัวเข้ากับคนในฟาร์มได้มากขึ้นกว่าวันแรกที่มา
“หมอลินครับ”
เสียงทุ้มละมุนของศิลาเอ่ยเรียกหมอสาวที่กำลังนั่งดื่มน้ำในขวด เธอวางไมโครโฟนลงแล้วเดินดุ่มมาหาด้วยความสงสัย
“มีอะไรหรือเปล่าคะพ่อเลี้ยงศิลา”
“ผมจะพาหมอลินไปดูน้องมะลิ”
คนตัวเล็กเดินลัดเลาะไปยังตัวอาคารอีกฝั่งหนึ่งที่ใช้สำหรับดูแลแม่พันธุ์วัวราคาสูง บางตัวราคาเหยียบล้านถึงสิบล้าน โดยเฉพาะตัวนี้
วัวเพศเมียพันธุ์บราห์มัน สีขาวสะอาดสมชื่อมะลิ ท้องขนาดใหญ่บ่งบอกว่ามันกำลังท้องลูกวัวอยู่ ทันทีที่เห็นคนหล่ออย่างพ่อเลี้ยงหนุ่ม มะลิก็สะบัดหาง ส่งเสียงเรียกทันที
“น้องมะลิครับ”
เสียงหวานเอ่ยเรียกวัวท้องแก่ ทำเอานลินที่ยืนมองอยู่เหลือบสายตาดู คิ้วโก่งสวยขมวดขึ้นเมื่อเห็นคนตรงหน้าพูดจาคะขากับวัวด้วยน้ำเสียงหวาน ส่วนเจ้าวัวตัวเมียก็ขยับหัวคลอเคลียออดอ้อนอยู่ไม่ห่าง
“น้องมะลินี่หมอลิน”
ศิลาพูดพร้อมกับชี้มือให้วัวสุดรักสุดหวงดูหมอสาวข้างกาย ก่อนจะเห็นมันสะบัดหน้าหนี แถมยังมองตาขวางจนนลินนึกหมั่นไส้ในใจ
วัวบ้าผู้ชาย!
“ผมคงต้องให้หมอลินมาดูน้องมะลิหน่อยนะครับ มันทานอาหารน้อยลง”
“วัวท้องแก่ก็แบบนี้แหละค่ะ มันจะกลับมากินได้มากขึ้นหลังจากคลอด”
“จริงเหรอครับ ผมก็นึกเป็นห่วงมันอยู่ตั้งนาน”
“หนูลินจะจดรายการอาหารที่สำคัญสำหรับวัวท้องแก่ให้นะคะ คงต้องให้มันกินอาหารเสริมเพื่อบำรุง”
“ขอบคุณครับ งั้นผมฝากน้องมะลิด้วยนะ”
ศิลามองดูหญิงสาวร่างบอบบางน่าทะนุถนอมกำลังเดินสำรวจคอกม้าอย่างละเอียด หลายวันมานี้พิสูจน์แล้วว่าเธอเก่งมากกว่าที่เขาคิด แถมยังรอบคอบจนน่าใจหาย
นลินเดินเข้าไปในคอกวัว ก่อนจะหย่นตัวนั่งมองท้องที่ใหญ่โต ใช้มือสัมผัสเบาๆ เพื่อตรวจดูอาการ มะลิเริ่มแผลงฤทธิ์ใช้ขาหลังเตะหมอสาวไปเต็มแรงจนล้มหงายหลัง
“โอ๊ย!”
“หมอลิน!”
ศิลาปรี่เข้าไปพยุงหญิงสาวขึ้น เขารีบสำรวจเนื้อตัวคนตรงหน้า พร้อมกับใช้มือปัดเศษหญ้าสกปรกตรงหน้าขาออกให้อย่างอ่อนโยน
“หนูลินไม่เป็นอะไรค่ะ”
ใบหน้าสวยหันขวับไปจ้องวัวท้องแก่แสนพยศตรงหน้าอย่างคาดโทษ ทันทีที่พ่อเลี้ยงหนุ่มเข้าไปปลอบให้มันใจเย็นลง มะลิก็คลอเคลียเปลี่ยนจากหลังตีนเป็นหน้ามือทันที
หน็อย! ไอ้วัวตอแหล
“หมอลินเจ็บตรงไหนไหมครับ”
“ไม่เป็นไรอะไรค่ะ หนูลินเข้าใจว่าวัวท้องแก่มักจะนิสัยเสีย!”
“มออออ!”
แม่วัวสีขาวร้องเสียงดังออกมาเหมือนรับรู้ได้ว่าโดนด่า จนศิลารีบเข้าไปลูบขนนุ่มแผ่วเบา ทำเอาหมอสาวเบ้ปากใส่
ให้ท้ายกันแบบนี้ไง ลูกสาวถึงได้นิสัยเสีย!
“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับหมอลิน”
“ค่ะพ่อเลี้ยงศิลา”
นลินหันมองพ่อเลี้ยงเจ้าของฟาร์มโคเดินออกไปดูโรงงานในฟาร์ม โดยปกติเขาจะมาดูวัวคู่ใจในตอนเช้าของทุกวัน ก่อนจะเข้ามาอีกทีคือตอนเย็นหลังจากกลับจากโรงงาน
หมอประจำฟาร์มโคยกมือขึ้นกอดอกมองแม่วัวใกล้คลอดที่สะบัดหน้าใส่ด้วยความกวน
“พอเป็นผู้หญิงแล้วหยิ่งใส่เลยนะ!”
“มอ!”
มะลิส่งเสียงร้องออกมา ก่อนจะพ่นลมหายใจฟึดฟัดแสดงถึงความไม่พอใจจนออกนอกหน้า
“เห็นผู้ชายหล่อไม่ได้ต้องระริกระรี้ วัวแรด!”
“มออ!”
รักและยมยืนมองหมอประจำฟาร์มทะเลาะกับวัวสุดรักสุดหวงของเจ้านาย คำพูดที่พ่อเลี้ยงศิลาไม่กล้าที่จะพูดกับเจ้าลูกสาวตัวสีขาว แต่ผู้หญิงตรงหน้ากลับพูดสาดใส่ไม่หยุดอย่างหมั่นไส้
“มองหน้าหาพ่อเหรอมะลิ!”
“มอออ!”
“อยากโดนดีหรือไง! เดี๋ยวแม่ก็จับฟาดหรอก”
นลินนึกชอบใจที่ได้แกล้งวัวตัวนี้ ยิ่งเห็นมันเฉลียวฉลาด ยิ่งสร้างความบันเทิงใจเหลือเกิน มะลิถีบเท้าหลังพ่นลมหายใจออกมาเสียงดัง ดวงตาสีดำมองขวางอย่างโกรธเคือง
เวลาพลบค่ำคนตัวเล็กเดินดุ่มมานั่งที่ซุ้มยาดองของลุงชัย หลังจากตรวจวัวในฟาร์มเสร็จแล้ว เธอมองโหลยาดองหลายสิบโหลที่วางเรียงรายอย่างภูมิใจ
‘สูตรยาดองสวรรค์หมอลิน’
ป้ายใบใหญ่ติดโชว์ที่มาของสูตรยาดองหน้าโหลแก้ว นลินทรุดนั่งบนแคร่ไม้ไผ่ที่เหล่าคนงานเตรียมเอาไว้ เธอยกแก้วบรรจุยาดองขึ้นดื่มรวดเดียวหมด เรียกความสนใจจากชายฉกรรจ์ไม่ใช่น้อย
“ยาดองเป็นยาค่ะ สูตรที่พ่อหนูลินคิดล้วนนำมากินเพื่อบำรุง”
คนเป็นหมอตอบตามความจริง เธอไม่ได้ติดยาดองจนเมามาย แต่ดื่มเพื่อสร้างความบันเทิงใจ และกระตุ้นการไหลเวียนของเลือด
“คอแข็งสุดยอดไปเลยครับหมอลิน”
คนงานเอ่ยชื่นชมอย่างสนิทสนม หลายวันที่คุณหมอประจำมาอยู่ที่นี่ ทำความคิดของทุกคนในฟาร์มเปลี่ยนไป หญิงสาวทุ่มเทให้กับงานมาก ดูแลวัวทุกตัวอย่างใกล้ชิด แถมยังทำหน้าที่ร้องเพลงเพื่อกระตุ้นวัวในการคั้นน้ำนมได้ดีจนลบภาพสาวบอบบางไม่เป็นงานได้ออกจนหมด
เสียงดังเอะอะโวยวายของสองหนุ่มทะเลาะกันดังลั่นเพราะเริ่มจะเมามายจากฤทธิ์ยาดอง เป็นภาพชินตาที่เหล่าคนงานต่างเอือมระอา
“มึงไปนอนเลยไอ้ต้น! ไอ้หม่อง!”
‘เสียงป้าเนียร’ ภรรยาสุดที่รักของลุงชัยพ่วงตำแหน่งแม่ครัวคนเก่าแก่ออกปากไล่สองชายหนุ่มที่ตั้งท่าจะทะเลาะต่อยตีกันอีกแล้ว
“ไม่ไปจะทำไมป้า!”
“ถ้ามาทะเลาะกันอีก พ่อเลี้ยงศิลาไล่พวกมึงออกแน่”
“ก็แค่พ่อเลี้ยงคิดว่ากูกลัวเหรอ!”
คนเมาไร้สติอย่าง ‘ไอ้ต้น’ ไม่ได้ฟังคำห้ามปราม ชายหนุ่มชี้หน้าคู่อริอีกครั้ง ก่อนจะแลกหมัดต่อยตีจนข้าวของเพ่นพ่านเต็มไปหมด
“เห้ย! หยุดๆ”
คนที่เข้าไปห้ามต่างโดนลูกหลงกันจ้าวละหวั่น นลินมองภาพตรงหน้าอย่างเอือมระอา เธอตวาดลั่นไปด้วยความโมโหและฤทธิ์ยาดอง
“หยุดเดี๋ยวนี้ เป็นห่าอะไรกัน!!”
สิ้นเสียงนั้นสองหนุ่มที่กระชากคอเสื้อกันต่างหยุดนิ่ง ทุกคนที่อ้าปากค้างด้วยความตกใจหันมองร่างบอบบางเดินลงจากแคร่ไม้ด้วยใบหน้าเรียบเฉยไร้ซึ่งอารมณ์
“จะกลับไปนอนดีๆ ไหม”
คำพูดดุเอ่ยขึ้น ก่อนจะกำหมัดแน่นเมื่อเห็นชายฉกรรจ์ยืนทำหน้ากวน ฤทธิ์เหล้าทำพวกมันหันมองสาวสวยตรงหน้าตาหวานเชื่อม ก่อนจะใช้มือกระชากแขนเล็กเข้ามาใกล้
“พวกมึงปล่อยหมอลินนะเว้ย!”
รักและยมรีบเข้ามาห้ามปรามเมื่อเห็นท่าจะไม่ดี ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อคนตัวเล็กกระชากแขนของไอ้ต้นแล้วย่อตัวฟาดทุ่มลงพื้นด้วยความรุนแรงจนนอนแน่นิ่ง
“ไอ้นี่ก็อีกคน อยากตายใช่ไหม!”
คนตัวเล็กใช้เท้าถีบเข้าใส่หน้าท้องไปเต็มแรงพร้อมทั้งกระชากหัวคนที่นอนฟุบตัวสั่นอยู่ไม่ไกล ก่อนจะกระแทกหมัดหนักๆ ต่อยจนร่างกำยำของไอ้หม่องนอนครางโอดโอยออกมาด้วยความเจ็บ
ภาพเหตุการณ์ยังคงติดตาคนงานในฟาร์มไม่หาย สภาพของไอ้ต้นและไอ้หม่องแทบดูไม่ได้พวกเขาสะดุ้งตกใจเมื่อหญิงสาวมาทรุดนั่งใกล้ๆ
“เห็นตัวเล็กๆ แต่แรงเยอะจังเลยครับ”
“อยากลองดูอีกคนไหมคะ”
ร่างสูงกำยำของเหล่าคนงานรีบขยับออกห่างจนคนตัวเล็กยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะยกแก้วบรรจุยาดองขึ้นดื่มโดยไม่สนใจแววตาหวาดกลัวนั้น ใบหน้าสวยยิ้มร่าทันทีหลังได้ชิมสูตรยาดองประจำตระกูลที่แสนคิดถึง
ยาดองนารีกระทืบชาย!
.
.
.
- ผู้เขียน
