บท3เคียงรักศิลา
1284 คำ
นลินรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมเริ่มงานวันแรก เธอหยิบแผ่นกระดาษและปากกาใส่ลงในกระเป๋าสะพายสำหรับใช้จดอาการของโคนมแต่ละตัวไว้
“ไปครับหมอลิน”
สองหนุ่มรักยมฉีดน้ำหอมจนพุ่งกระจายไปทั่วบริเวณ ทำเอาหญิงสาวแสบจมูกไปหมด แถมยังมายืนยิ้มกว้างโชว์ฟันเรียงสวยทั้งสามสิบสองซี่อีก
ตัวอาคารใหญ่ที่มีโคนมจำนวนหลายร้อยตัว พร้อมอุปกรณ์รีดนมวัวได้มาตรฐาน หมอหญิงเดินสำรวจดูอย่างละเอียด
คนตัวเล็กหันตัวไปหยิบถังโลหะขนาดกลางมาถือไว้เพื่อเก็บหญ้าสีเขียวไปตรวจ อาหารการกินของโคนมเป็นสิ่งสำคัญที่ไม่อาจจะมองข้ามได้ เสียงแซวของเหล่าคนงานชายมากมายดังขึ้น ดวงตาคู่สวยหันไปดูก็เห็นคนมายืนเกาะขอบอาคารมองเธอตาหวานเชื่อม
“คุณหมอรักษาวัว แล้วช่วยมารักษาผมหน่อยได้ไหมครับ”
“อยากได้คนดูแลเป็นคุณหมอคนสวยต้องทำยังไงน่า”
หญิงสาวข่มใจไว้มั่น เธอเลือกจะเมินแล้วเดินดูโคนมต่อ ก่อนจะหลับตานิ่งหลังได้ยินเสียงแซวดังลั่นขึ้นอีกครั้ง มือที่ถือถังโลหะฟาดลงพื้นด้วยความรุนแรงจนเหล่าชายฉกรรจ์สะดุ้งตกใจ
เพล้ง!
“คนงานที่นี่ดีจังเลยนะ วันๆ ไม่คิดจะทำอะไรเอาแต่มายืนมองหน้าคนอยู่ได้”
“แหมก็คุณหมอสวยขนาดนี้ ไม่ให้มามองได้ยังไงล่ะครับ”
“มองทำไมคะ หน้าเหมือนแม่หรือบรรพบุรุษเหรอ!”
หลังเสร็จสิ้นประโยคนั้น หนุ่มๆ อ้าปากค้าง รวมไปถึงรักยมที่จะเข้ามาเกี้ยวสาวต้องรีบขยับถอยห่างไปหนึ่งก้าว
คนตัวเล็กเดินผ่านใบหน้าอึ้งแดกของเหล่าคนงาน ก่อนจะหันไปเตะถังโลหะที่ใช้บรรจุนมจนทุกคนสะดุ้งตกใจ
“หงุดหงิดเว้ย! แม่งอยากต่อยปากคนฉิบหายเลย!!”
ทุกคนในบริเวณรีบวิ่งไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ จนนลินเริ่มกลับมามีสมาธิทำงานตรงหน้าอีกครั้ง โคนมที่นี่ค่อนข้างสุขภาพดี ปริมาณน้ำนมก็มีมากตามมาตรฐาน
“ใกล้ถึงเวลารีดนมวัวหรือยัง”
“ใกล้แล้วครับหมอลิน”
เหล่าคนงานต่างเดินทยอยเข้ามาเพื่อเตรียมรีดนมวัว เตรียมอุปกรณ์ทุกอย่างไว้อย่างเรียบร้อยก่อนจะนั่งรอใครบางคน
“รออะไรคะ”
รักและยมไม่ตอบแต่ใช้มือชี้ไปยังลำโพงเกือบห้าสิบกว่าตัวที่ติดตามเพดานด้านบนอาคาร หญิงสาวขมวดคิ้วสงสัยเมื่อเห็นอย่างนั้น
“แม่วัวที่นี่ชอบฟังเพลงครับ ถ้าไม่มีเพลงจะไม่ออกนมมาเด็ดขาด”
“ฟังเพลง?”
“ใช่ครับ”
“งั้นก็เปิดสิคะ”
“ไม่ครับๆ ต้องเป็นเพลงที่ร้องเองครับ”
ยิ่งฟังสัตวแพทย์อย่างนลินยิ่งงงเข้าไปใหญ่ เธอหันมองลุงแก่ๆ ที่วิ่งเข้ามาพร้อมไมโครโฟนตัวใหญ่ในมือ
“ใครเป็นคนคิดวิธีปัญญาอ่อนแบบนี้”
“เอ่อ...พ่อเลี้ยงศิลาครับ”
รักกล้าๆ กลัวๆ ที่จะตอบกลับไป เขามองหมอคนใหม่ส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อว่าจะเป็นความจริง
“หมอลินไม่เชื่อเหรอครับ”
“เชื่อก็โง่แล้วค่ะ” นลินพูดขึ้นรัวเร็ว เธอหันไปบอกให้คนงานลงมือรีดนมวัวโดยไม่ต้องใช้วิธีปัญญาอ่อนเพี้ยนๆ แบบนั้น โดยธรรมชาติเมื่อถึงเวลาแม่วัวก็จะออกนมมาเอง
“นมไม่ออกครับ” เสียงคนงานตะโกนออกมา ร่างเล็กรีบเดินมาสุ่มโคนมหนึ่งตัว แล้วจัดการใช้เครื่องมือรีดนมวัว ผลลัพธ์ไม่ต่างกัน แม่วัวยืนนิ่งปราศจากนมที่ไหลออกมาจากเต้า
“เห็นไหมหมอลิน”
รักพูดแทรกขึ้น เขาหันไปยกยิ้มให้ ‘ลุงชัย’ ที่ทำหน้าที่เป็นนักร้องในรอบหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาเริ่มบรรเลงเพลงประจำ หลังยกขวดบรรจุยาดองขึ้นดื่ม ดวงตาฉ่ำหันมองเหล่าแม่วัว
“ข้าเริ่มเลยนะ”
สิ้นเสียงนั้น ลำโพงหลายสิบตัวก็ดังขึ้นพร้อมเสียงร้องไร้ความไพเราะ นลินถลึงตาทันทีเมื่อเห็นแม่โคนมต่างสะบัดหาง ส่งเสียงร้องก่อนจะปรากฏน้ำนมไหลออกมา
คนว่าเพี้ยนแล้ว วัวเพี้ยนยิ่งกว่า!
“ทุ่งแสงตะวันจะลับขอบฟ้า~”
“มออออออ!”
“มาเถอะน้องเจ้า มานั่งในใจอ้าย~”
“มอๆ มอออออ!”
“บ้าไปแล้ว!”
คุณหมอสาวมองภาพตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง นานเกือบสองชั่วโมงที่หญิงสาวต้องทนฟังเพลงเพี้ยนๆ ของลุงชัย
น้ำนมที่บรรจุในถังถูกยกขึ้นรถไปยังโรงงานผลิตสินค้าในเครือของฟาร์ม อาทิเช่น นมวัวแท้ เนย ครีม นมข้นหวาน ไอศกรีมและอีกมากมาย
“หมอลินครับ ปกติหน้าที่ตรงนี้เป็นของหมอประจำฟาร์ม แต่หลายอาทิตย์มานี้ลุงมาช่วยร้องให้อยู่”
“เดี๋ยวนะคะ หน้าที่ของใครนะคะ!”
“ของหมอประจำฟาร์ม ซึ่งในตอนนี้คือหมอลินครับ”
หญิงสาวส่ายหน้ารัวเร็วอย่างไม่ยอมรับ ถ้าให้เธอมานั่งร้องเพลงปัญญาอ่อนแบบนี้ทุกวันยอมตายดีกว่า
บ้าไปแล้ว!
“ลุงคงจะมาช่วยไม่ได้แล้วครับ เพราะงานที่ทำอยู่มันรัดตัว”
สิ้นประโยคนั้นลุงชัยก็เดินออกไป โดยทิ้งไมโครโฟนสำหรับร้องเพลงไว้ให้เธอ หญิงสาวเบ้หน้าทันทีเมื่อเห็น ให้ตายเถอะ
“นี้ครับหมอลิน”
“อะไรอีก”
“รายการเพลงทั้งหมดสามสิบเพลงที่แม่วัวชอบฟัง ถ้าไม่ใช่เพลงพวกนี้มันไม่ฟังครับ” มือเล็กรับแผ่นกระดาษมาถือด้วยมือสั่นเทา เธอหันมองโคนมหลายสิบตัวอย่างคาดโทษ
ไอ้วัวเวร!
ร่างบอบบางนั่งลงบนเก้าอี้ พร้อมกับจ้องมองเหล่าคนงานที่เตรียมพร้อมสำหรับรีดน้ำนมวัวจากเต้า รอยยิ้มหวานคลี่ออกก่อนจะรีบหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูมาเลื่อนหาเพลงจากแผ่นกระดาษ จัดการนำไมโครโฟนจ่อตรงลำโพงแล้วเปิดเพลงขึ้น จะโง่ร้องเองให้เจ็บคอทำไม
แต่ผิดคาด! แม่วัวไม่มีทีท่าว่าจะออกนมเหมือนเมื่อวาน พวกมันยืนนิ่งจนคนตัวเล็กชักจะหงุดหงิดขึ้นมา
“หมอลินต้องร้องเพลงครับ แม่วัวที่นี่ต้องใช้ความรู้สึก และหัวใจของคนร้องมันถึงจะรับรู้”
“บ้าไปแล้ว พวกแกจะฉลาดเกินไปแล้วนะ!”
หลายนาทีที่นมไม่สามารถคั้นออกมาได้ เป็นหน้าที่ของรักและยมวิ่งไปตามลุงชัยมาอีกเช่นเคย
คนตัวเล็กนั่งมองยาดองในขวด เธอเดินมานั่งใกล้ๆ ลุงชัยที่กำลังร้องเพลงให้แม่วัวฟัง ก่อนจะลองจิบดูเล็กน้อยเพื่อเรียกความกล้าในการร้องเพลง ดวงตากลมโตฉ่ำวาว
มือเล็กรับไมโครโฟนมาร้องเพลงให้วัวฟังต่อ เสียงร้องขานรับดังสนั่น พร้อมกับรักและยมยืนปรบมือให้กำลังใจหมอประจำฟาร์ม
“เพียงรักแรกพบสบตา~”
“มอๆ มออออออ!”
หมอสาวรีบรับน้ำยกขึ้นดื่มเมื่อเธอแสบลำคอไปหมด นานหลายชั่วโมงที่ต้องมานั่งร้องเพลงอยู่อย่างนี้
“วันนี้นมวัวได้มากกว่าครั้งไหนๆ”
เสียงเอ่ยชมไม่ได้ทำให้คนตัวเล็กปลื้มใจแต่อย่างไร เธออับอายตัวเองเหลือเกินที่ต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้
“ยาดองลุงชัยดีจริงๆ”
“ทีหลังอย่ากินเลยนะครับหมอลิน เป็นผู้หญิงสวยๆ กินยาดองไม่ดีครับ”
“บ้านพ่อหนูลินทำยาดองหลายสูตรเลยนะคะ ลุงชัยสนใจไหม”
เซียนยาดองนั่งครุ่นคิดอยู่นานก่อนจะพยักหน้าตอบกลับหมอประจำฟาร์มไป พร้อมจัดแจงนัดแนะสถานที่เสร็จสรรพ
ซุ้มยาดองลุงชัย จะกลับมาครึกครื้นอีกครั้ง
.
.
.
- ผู้เขียน
