สามราตรีผันผ่าน
ม้าสีนิลที่ถูกควบขับโดยร่างสูงใหญ่และมีร่างผอมบางของชายชราซ้อนด้านหลัง
“ พักรับประทานอาหารก่อนนะขอรับ ท่านนักพรต ” ชายหนุ่มว่าก่อนจะหยุดม้าไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่เพื่อให้กินหญ้าบริเวณนั้น ห่างจากที่หมายอันเป็นจวนท่านอ๋องอีกราวห้าสิบลี้
“ ได้สิพ่อหนุ่ม ” ท่านนักพรตเทวดาที่ใคร ๆ ร่ำลือเอ่ยตอบ
“ จะได้พักม้าด้วย เจ้าเล่นควบตะบึงไม่ให้มันพักเลยเช่นนี้ ทั้งมันยังแบกน้ำหนักของเราทั้งคู่อีกด้วย ”
“ ก็ข้าร้อนใจ หากเป็นไปได้ข้าไม่อยากพักด้วยซ้ำ ” หลิวเหว่ยว่า ดวงตาของเขาฉายแววกังวลออกมาอย่างปิดไม่มิด
“ ไม่ต้องห่วงหรอกพ่อหนุ่ม ข้าจับยามดูแล้ว ท่านหญิงคู่รักของเจ้ายังมีชีวิตอยู่ดี ” ท่านนักพรตตบไหล่ของเขาอย่างปลอบใจ ก่อนคนทั้งคู่จะเดินเข้าโรงเตี๊ยมเพื่อพักรับประทานอาหาร
ขณะกำลังรับประทานอาหารอยู่นั้น พลันหูของหลิวเหว่ยก็ได
