“ ข้าอยากจะไปพบหน้าท่านหญิงเหลือเกินแล้วอาซิน ”
“ ท่านองครักษ์รอสักครู่เถอะเจ้าค่ะ ท่านหญิงกำลังอาบน้ำ ”
“ ข้าดีใจเหลือเกินอาซิน ”
“ ข้าก็ดีใจกับพวกเจ้าด้วยนะ ” ท่านนักพรตเฒ่าเอ่ยอย่างใจดี
“ ขอบพระคุณท่านนักพรตมากเจ้าค่ะ แต่ว่า... ” อาซินอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ
“ มีอะไรหรืออาซิน อย่ามัวอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ มีอะไรก็พูดมา ท่านนักพรตก็อยู่ตรงนี้ ท่านจะได้ช่วยเหลือ ” อาซินเงยหน้ามององครักษ์หนุ่มที ท่านนักพรตที ก่อนตัดสินใจพูด
“ คือการฟื้นคืนชีพคราวนี้ของท่านหญิง มันทำให้ท่านผิดแผกไปอย่างคนละคนเจ้าค่ะ ”
“ อย่างไรล่ะ ”
“ ท่านหญิงเข้มแข็งขึ้น เด็ดเดี่ยวขึ้น เป็นคนตรงข้ามกับคนเก่าก่อนจะสลบไปเลยเจ้าค่ะ ”
“ เช่นนั้นรึ ข้านึกภาพไม่ออกเลยล่ะ ” องครักษ์หนุ่มเอ่ยยิ้ม ๆ สำหรับเขาขอเพียงนางฟื้นขึ้นมา เขาก็มีความสุขที่สุดแล้ว
“
