เขาถดถอยไปนั่งบนที่นั่งในรถม้า ส่วนนางก็ลนลานกระชากสายอาภรณ์ของตนออกรวมทั้งของเขา นางยืนถ่างขาอยู่ตรงหน้าห่างไม่ถึงฝ่ามือ ความอวบอูมขาวนูนเด่น กลีบพูทั้งสองยังปิดสนิท เขาอ้าปากค้าง ลำคอแห้งผากไปหมด ก่อนนางจะเข้าไปนั่งตัก หันหน้าเข้าหาตัวเขา นั่งทับบนลิ่มลำที่ขยายแข็งเต็มที่ “ บอกข้ามา ว่านางแม่เลี้ยงใจร้ายนั่นมันติดสินบนอะไรเจ้า ถ้าเจ้าบอกความจริงแก่ข้า ข้าจะขย่มเจ้าให้ลืมตาย รูหอยแน่น ๆ ของข้าจะเปิดโอกาสให้แท่งหยกของเจ้าได้ทะลุทะลวงเข้าไป ” หัวใจของคนขับรถม้าเต้นแรงเร็ว “ นะ... นาง นางคาดเดาว่าวันนี้หลังจากท่านหมอหลวงตรวจแล้ว อาจจะมีเทียบยาที่ข้าต้องนำมาให้ นางให้ข้าเอามาแลกเปลี่ยนกับนางก่อนพะย่ะค่ะ ” นั่นอย่างไรเล่า ร้ายกาจแถมฉลาดอย่างที่ลี่จือคาดไว้ไม่มีผิด แต่ก็น้อยไปกว่าฉันย่ะ ! “ ข้าจะให้เงินเจ้ายี่สิบตำลึงทอง ไปซื้อยาอะไรก็ได้ใน