เจ็บปวดแค่ไหน เมื่อต้องย้ำออกไป ว่าตัวเองเป็น 'ของตาย' แน่นอนว่าไม่มีใครอยากเป็นแบบนั้น ตัวของเธอเองก็เช่นเดียวกัน
คีรีไม่ได้พูดสิ่งใดออกมาสักคำ ชั่วอึดใจ ที่เขามองเธออย่างนั้น ความรู้สึกมันเหมือนคนที่น้ำท่วมปาก เขาทำเหมือนอยากพูดอะไรสักอย่าง แต่จนแล้วจนรอด เขาก็ไม่คิดจะเอ่ยอะไรออกมา
"จะเสียเวลายืนรอแบบนี้อีกนานไหมฝัน เข้าบ้านกันเลยดีกว่าไหม"
น้ำตาลพูดติดน้ำเสียงหมั่นไส้ แม้รู้อยู่เต็มอก ว่าสาเหตุที่ทำให้ผู้ชายที่เป็นสามีเพื่อนไม่ยอมเอ่ยอะไร เหตุผลมันอาจจะเป็นเพราะเธอยังยืนอยู่ตรงนั้นก็เป็นได้
"ถ้าไม่มีอะไรจะคุยแล้ว พรุ่งนี้สิบโมง.."
"ฉันไม่เคยรับรู้ในสิ่งที่คุณย่าคิดไว้ ฉันพึ่งรู้ ในตอนที่เธอรู้เหมือนกัน"
เขาแทรกมันก่อนที่เธอจะจบประโยค คีรียังมีสีหน้าหนักใจ เธอเองก็ไม่แน่ใจ ว่ารู้พร้อมเธอ นี่หมายถึงเขารู้จากใคร แต่ถ้าจะให้เธอมองย้อนกลับไปที่ตอนนั้น คีรีก็พยายามที่จะผลัดวันเรื่องก
