ตาคมของผู้มาเยือน พินิจมองไปตามใบหน้า ของผู้หญิงที่ทำให้เขาวุ่นวายหัวใจจนไม่อาจทำสิ่งใดตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมา
นัยน์ตาสวยคู่นั้น ยังถักทอไปด้วยความเศร้า ขอบตาของเธอบอบช้ำ เหมือนผ่านการร้องไห้มาหมาดๆ ไม่ทันที่เขาจะได้สังเกตเธอไปมากกว่านั้น คนตัวเล็กที่อยู่ในรัศมีสายตา ก็เดินเข้ามาถึงตัวกัน
"ว่าแล้วต้องเป็นพี่ซี"
เธอพูดขึ้นมา ก่อนจะหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาตัวที่อยู่ใกล้ๆ เสี้ยววินาทีที่เขาค้นหาความหมาย ว่าคำพูดเมื่อสักครู่ มันสื่อความหมายว่าอย่างไร แต่ต่อให้เขาคิดเท่าไหร่ ความหมายมันคงไม่ชัดเจนเท่ากับการร้องถามออกมาตรงๆ
"ผิดหวังรึเปล่าที่เป็นพี่"
เขาคลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อย ให้เธอไม่รู้สึกอึดอัด ที่จะต้องตอบคำถามนั้นออกมา
"จะรู้สึกแบบนั้นได้ยังไงละคะ ฝันไม่มีทางรู้สึกแบบนั้นหรอกค่ะ"
"อ่า.. งั้นตาลขอตัวสักครู่นะคะ เชิญพี่ซีคุยกับฝันตามสบายนะ พ่อกับแม่ของตาลไปต่างจังหวัด พรุ่งนี้บ่ายๆถึ
