11 รับตายายมาอยู่ด้วย

1196 คำ
เสร็จจากส่งผักและองุ่นแล้ว แตนและแม่ช่วยกันรดน้ำแปลงผักจนเสร็จเรียบร้อย ไม่นานนักก็มีคนมาเรียกที่หน้าบ้าน ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นคนที่แตนและแม่ไม่คิดว่าจะได้เจอ " สวัสดีจ้ะป้าตุ้ม " " สวัสดี แล้วนี่นังต้อยไปไหนล่ะ ไม่เห็นโผล่มา " "แม่ไปล้างมือล้างตัวจ้ะ เดี๋ยวก็คงมา " " แล้วนี่ไม่มีน้ำท่าให้แขกกินหรือไง ขนูกขนมล่ะ มีไหม " "เอ่อจ้ะมีจ้ะ เดี๋ยวแตนไปเอามาให้นะจ้ะ " "รีบไปสิ " หลังจากที่แตนเข้าบ้านไปแล้ว ตุ้มจึงถือโอกาสเดินสำรวจบ้านของแตนจนมาถึงแปลงผักหลังบ้านก็เห็นว่าผักยังโตไม่เต็มที่ และยังมีแปลงที่ยังไม่มีผักขึ้นแต่ชุ่มไปด้วยน้ำที่คาดว่าเพิ่งจะรดเสร็จเมื่อครู่นี้ ตุ้มเดินวนไปวนมาก็ยังไม่เจอสิ่งของมีค่าอะไร เธอจึงเดินกลับมาที่แคร่หน้าบ้านแล้วนั่งลงเช่นเดิมทำราวกับว่าไม่ได้ไปสำรวจบ้านของน้องสาวมาสักนิด " อ่าวพี่มาไงล่ะ แล้วนี่พ่อกับแม่ไม่มาหรอ " "ไม่มาหรอก ฉันมาแค่คนเดียว มีธุระกับแกน่ะแหละ " "ธุระอะไรจ้ะ " "แล้วนั่นรถใครล่ะจอดอยู่หน้าบ้านน่ะ " "พี่ตุ้ม พี่มีธุระอะไรรีบพูดมาเถอะ ฉันยังมีงานต้อบทำอีกเยอะนะ " "เออๆ ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ฉันจะมาขอเงินจากแกนี่แหละ จะไปทำงานกับเพื่อนทางเหนือ เห็นว่างานดีเงินดีก็เลยจะลองไปทำดู แกก้เอาเงินมาให้ฉันก่อนสัก4-5000 ถือว่าช่วยฉันละกัน พ่อกับแม่ก็ไม่มีหรอกฉันต้องลำบากมาหาแกนี่แหละ " "ถ้าพี่ไปแล้วใครจะดูพ่อกับแม่ล่ะ พวกเขาแก่กันแล้วนะเกิดเป็นลมเป็นแล้งไปจะทำไง แล้วเรื่องอะไรฉันจะต้องเอาเงินให้พี่ล่ะ จำได้ไหมฉันเคยยืมเงินพี่แค่พันเดียวพี่ด่าฉันเกือบตาย " "นังต้อย ฉันพูดกับแกดีๆนะ " "พี่น่ะหรอพูดกับฉันดีๆ หึ พี่ลองทบทวนคำพูดตัวเองดูสิมีตรงไหนหรอ อีกอย่างฉันไม่มีให้หรอกนะ แตนเพิ่งจะออกจากโรงพยาบาล " "แกหรอไม่มีได้ข่าวว่าขายหมูขายเนื้อแดดเดียวจนรวย แกอย่ามาหลอกฉันเลยดีกว่า รีบๆเอาตังมาฉันจะได้รีบไป " "พี่จะไปก็ไปเถอะ ฉันไม่มีให้พี่หรอก " " อีต้อย " ตุ้มเอ่ยเรียกชื่อน้องสาวด้วยอารมณ์โกรธก่อนจะลุกขึ้นชี้หน้าด่าน้องสาวต่างๆนาๆ จนกระทั่งชาวบ้านหลายคนมาถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง เพราะไม่คิดว่าพี่สาวแท้ๆของต้อยจะมีนิสัยเช่นนี้ ตุ้มที่ทนสายตาดูแคลนของชาวบ้านไม่ไหวก็เดินกระทืบเท้าจากไปด้วยอารมณ์ที่ไม่ดีนัก " แม่ แม่เป็นไงบ้างจ้ะ ป้าทำอะไรแม่หรือเปล่า " แตนเอ่ยถามแม่ต้อยด้วยความเป็นห่วง นึกโทษตัวเองที่ไม่ยอมออกมาข้างนอก แต่หากออกมาก็กลัวจะถูกว่า ไม่มีมารยาทนั่งฟังผู้ใหญ่คุยกัน "ไม่เป็นไรหรอก ป้าตุ้มจะมาเอาเงินจากแม่ แต่แม่ไม่ได้ให้ก็เลยเถียงกันนิดหน่อย " " จ้ะ" "แตนแม่ว่าจะไปรับตากับยายมาอยู่ด้วย แม่ไม่อยากทิ้งให้คนแก่อยู่กันลำพัง แต่ความลับ... " " แตนแล้วแต่แม่จ้ะยังไงซะตากับยายก็คงไม่มีทางทำร้ายเราหรอกจ้ะแม่ แต่ว่าบ้านเราเล็กแล้วก็คับแคบนะจ้ะแม่ ไม่รู้ว่าตากับยายจะอยู่ได้หรือเปล่า " "อืม แม่ว่าอยู่ได้นะ ที่จริงแม่คิดว่าจะส่งผักกับองุ่นอีกสักหลายๆรอบแล้วค่อยทำบ้าน แต่คงรอไม่ได้แล้วล่ะ พรุ่งนี้เราไปบ้านตากับยายกัน แม่เป็นห่วง " "ได้จ้ะแม่ " วันนี้ทั้งวันต้อยกับแตนช่วยกันแพ็คหมูฝอยเอาไว้ก่อน เพราะกว่าจะได้ขายก็คงต้องรอกลับมาจากบ้านของตาและยายเสียก่อน วันนี้หลังจากทำงานทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้วจึงกินข้าวเย็นและแยกย้ายกันพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปบ้านตายายที่ต่างอำเภอ เช้าวันนี้หลังจากที่จัดการตนเองจนเสร็จแล้ว แตนกับแม่ก็ออกไปนั่งรถโดยสารไปยังบ้านตาและยายทันที เมื่อมาถึงบ้านก็ต้องตกใจที่เห็นสภาพบ้าน ต้อยรีบเข้าไปในบ้านด้วยความเป็นห่วงพ่อกับแม่ "พ่อ .. แม่ พ่อ พ่อ แม่ อยู่ไหนกันจ้ะ พ่อ แม่ " "อยู่...ข้าอยู่นี่ " เสียงตาทดเอ่ยขึ้นจากหลังบ้าน ต้อยจึงรีบวิ่งไปที่ต้นมะม่วงหลังบ้านทันที เมื่อได้เห็นพ่อและแม่ในสภาพที่สบายดีก็โล่งใจ แต่ก็ยังสงสัยว่าทำไมบ้านจึงมีสภาพเช่นนั้น " เป็นไงมาไงล่ะ " ยายนีเอ่ยถามหลานสาวที่ยืนมองอยู่ด้านหลังของต้อย "ฉันมาหาพ่อกับแม่นี่แหละเมื่อวานพี่ตุ้มไปหาที่บ้าน " " เหอะ !! .. นังคนไม่มีสมองนั่นไปทำไมที่บ้านเอง " "ก็ไปของเงินจ้ะพ่อ ว่าแต่มีเรื่องอะไรกันหรือจ้ะพ่อ ปกติฉันไม่เคยได้ยินพ่อเรียกพี่ตุ้มแบบนี้นะ " "ก็มันไม่มีสมองจริงๆนะสิ ไปนอนกกกับผัวเขามาน่ะสิ นี่เมียเขามาตามไล่ตีถึงหน้าบ้าน มันถึงได้หนีไปเมื่อวานนี้ไงล่ะ " ตาทดเอ่ยด้วยความโมโหพลางนึกถึงเรื่องวันก่อนที่มีผู้หญิงไล่ตีลูกสาวคนโตมาถึงหน้าบ้าน เพราะความสิ้นคิดที่ยอมไปเป็นเมียน้อยเขาแล้วยังบังคับให้ผู้ชายคนนั้นเลิกกับเมียตัวเองเพื่อมาอยู่ด้วยกัน สุดท้ายถูกเมียเขาจับได้ก็โดนเขาตีซะน่วมก่อนจะหนีไปด้วยความอับอายที่ผู้ชายไม่ได้เลือกตน " พ่อ แม่ฉันว่าพ่อกับแม่ย้ายไปอยู่กับฉันเถอะนะ ฉันเป็นห่วงไม่อยากให้อยู่กันสองคน " "เองไม่ต้องห่วงข้าหรอก ข้าอยู่กันสองคนได้ ไม่ต้องห่วงๆ " " โธ่พ่อ จะไม่ให้ฉันห่วงได้ยังไง พ่อกับแม่อายุปาไป60กว่าแล้วนะ เป็นลมเป็นแล้งไปแย่เลยนะพ่อ " "เองว่าข้าแก่หรือ " "โธ่พ่อ... " "ตาจ๋า ตาไปอยู่กับแตนนะจ้ะ นะจ้ะยายจ๋าแตนปลูกผักปลูกผลไม้ไว้เยอะเลย แตนอยากให้ตากับยายไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน นะๆๆ นะจ้ะตา นะจ้ะยายนะๆๆ หรือว่าตากับยายไม่รักแตน ไม่อยากเห็นหน้าแตน ไม่อยากอยู่กับแตนจ้ะ ตา..ย้ายไปอยู่กับแตนเถอะนะ นะจ้ะ นะๆๆๆ "
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม