เสร็จจากส่งผักและองุ่นแล้ว แตนและแม่ช่วยกันรดน้ำแปลงผักจนเสร็จเรียบร้อย ไม่นานนักก็มีคนมาเรียกที่หน้าบ้าน ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นคนที่แตนและแม่ไม่คิดว่าจะได้เจอ
" สวัสดีจ้ะป้าตุ้ม "
" สวัสดี แล้วนี่นังต้อยไปไหนล่ะ ไม่เห็นโผล่มา "
"แม่ไปล้างมือล้างตัวจ้ะ เดี๋ยวก็คงมา "
" แล้วนี่ไม่มีน้ำท่าให้แขกกินหรือไง ขนูกขนมล่ะ มีไหม "
"เอ่อจ้ะมีจ้ะ เดี๋ยวแตนไปเอามาให้นะจ้ะ "
"รีบไปสิ "
หลังจากที่แตนเข้าบ้านไปแล้ว ตุ้มจึงถือโอกาสเดินสำรวจบ้านของแตนจนมาถึงแปลงผักหลังบ้านก็เห็นว่าผักยังโตไม่เต็มที่ และยังมีแปลงที่ยังไม่มีผักขึ้นแต่ชุ่มไปด้วยน้ำที่คาดว่าเพิ่งจะรดเสร็จเมื่อครู่นี้ ตุ้มเดินวนไปวนมาก็ยังไม่เจอสิ่งของมีค่าอะไร เธอจึงเดินกลับมาที่แคร่หน้าบ้านแล้วนั่งลงเช่นเดิมทำราวกับว่าไม่ได้ไปสำรวจบ้านของน้องสาวมาสักนิด
" อ่าวพี่มาไงล่ะ แล้วนี่พ่อกับแม่ไม่มาหรอ "
"ไม่มาหรอก ฉันมาแค่คนเดียว มีธุระกับแกน่ะแหละ "
"ธุระอะไรจ้ะ "
"แล้วนั่นรถใครล่ะจอดอยู่หน้าบ้านน่ะ "
"พี่ตุ้ม พี่มีธุระอะไรรีบพูดมาเถอะ ฉันยังมีงานต้อบทำอีกเยอะนะ "
"เออๆ ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ฉันจะมาขอเงินจากแกนี่แหละ จะไปทำงานกับเพื่อนทางเหนือ เห็นว่างานดีเงินดีก็เลยจะลองไปทำดู แกก้เอาเงินมาให้ฉันก่อนสัก4-5000 ถือว่าช่วยฉันละกัน พ่อกับแม่ก็ไม่มีหรอกฉันต้องลำบากมาหาแกนี่แหละ "
"ถ้าพี่ไปแล้วใครจะดูพ่อกับแม่ล่ะ พวกเขาแก่กันแล้วนะเกิดเป็นลมเป็นแล้งไปจะทำไง แล้วเรื่องอะไรฉันจะต้องเอาเงินให้พี่ล่ะ จำได้ไหมฉันเคยยืมเงินพี่แค่พันเดียวพี่ด่าฉันเกือบตาย "
"นังต้อย ฉันพูดกับแกดีๆนะ "
"พี่น่ะหรอพูดกับฉันดีๆ หึ พี่ลองทบทวนคำพูดตัวเองดูสิมีตรงไหนหรอ อีกอย่างฉันไม่มีให้หรอกนะ แตนเพิ่งจะออกจากโรงพยาบาล "
"แกหรอไม่มีได้ข่าวว่าขายหมูขายเนื้อแดดเดียวจนรวย แกอย่ามาหลอกฉันเลยดีกว่า รีบๆเอาตังมาฉันจะได้รีบไป "
"พี่จะไปก็ไปเถอะ ฉันไม่มีให้พี่หรอก "
" อีต้อย " ตุ้มเอ่ยเรียกชื่อน้องสาวด้วยอารมณ์โกรธก่อนจะลุกขึ้นชี้หน้าด่าน้องสาวต่างๆนาๆ จนกระทั่งชาวบ้านหลายคนมาถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง เพราะไม่คิดว่าพี่สาวแท้ๆของต้อยจะมีนิสัยเช่นนี้ ตุ้มที่ทนสายตาดูแคลนของชาวบ้านไม่ไหวก็เดินกระทืบเท้าจากไปด้วยอารมณ์ที่ไม่ดีนัก
" แม่ แม่เป็นไงบ้างจ้ะ ป้าทำอะไรแม่หรือเปล่า " แตนเอ่ยถามแม่ต้อยด้วยความเป็นห่วง นึกโทษตัวเองที่ไม่ยอมออกมาข้างนอก แต่หากออกมาก็กลัวจะถูกว่า ไม่มีมารยาทนั่งฟังผู้ใหญ่คุยกัน
"ไม่เป็นไรหรอก ป้าตุ้มจะมาเอาเงินจากแม่ แต่แม่ไม่ได้ให้ก็เลยเถียงกันนิดหน่อย "
" จ้ะ"
"แตนแม่ว่าจะไปรับตากับยายมาอยู่ด้วย แม่ไม่อยากทิ้งให้คนแก่อยู่กันลำพัง แต่ความลับ... "
" แตนแล้วแต่แม่จ้ะยังไงซะตากับยายก็คงไม่มีทางทำร้ายเราหรอกจ้ะแม่ แต่ว่าบ้านเราเล็กแล้วก็คับแคบนะจ้ะแม่ ไม่รู้ว่าตากับยายจะอยู่ได้หรือเปล่า "
"อืม แม่ว่าอยู่ได้นะ ที่จริงแม่คิดว่าจะส่งผักกับองุ่นอีกสักหลายๆรอบแล้วค่อยทำบ้าน แต่คงรอไม่ได้แล้วล่ะ พรุ่งนี้เราไปบ้านตากับยายกัน แม่เป็นห่วง "
"ได้จ้ะแม่ "
วันนี้ทั้งวันต้อยกับแตนช่วยกันแพ็คหมูฝอยเอาไว้ก่อน เพราะกว่าจะได้ขายก็คงต้องรอกลับมาจากบ้านของตาและยายเสียก่อน วันนี้หลังจากทำงานทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้วจึงกินข้าวเย็นและแยกย้ายกันพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปบ้านตายายที่ต่างอำเภอ
เช้าวันนี้หลังจากที่จัดการตนเองจนเสร็จแล้ว แตนกับแม่ก็ออกไปนั่งรถโดยสารไปยังบ้านตาและยายทันที
เมื่อมาถึงบ้านก็ต้องตกใจที่เห็นสภาพบ้าน ต้อยรีบเข้าไปในบ้านด้วยความเป็นห่วงพ่อกับแม่
"พ่อ .. แม่ พ่อ พ่อ แม่ อยู่ไหนกันจ้ะ พ่อ แม่ "
"อยู่...ข้าอยู่นี่ " เสียงตาทดเอ่ยขึ้นจากหลังบ้าน ต้อยจึงรีบวิ่งไปที่ต้นมะม่วงหลังบ้านทันที
เมื่อได้เห็นพ่อและแม่ในสภาพที่สบายดีก็โล่งใจ แต่ก็ยังสงสัยว่าทำไมบ้านจึงมีสภาพเช่นนั้น
" เป็นไงมาไงล่ะ " ยายนีเอ่ยถามหลานสาวที่ยืนมองอยู่ด้านหลังของต้อย
"ฉันมาหาพ่อกับแม่นี่แหละเมื่อวานพี่ตุ้มไปหาที่บ้าน "
" เหอะ !! .. นังคนไม่มีสมองนั่นไปทำไมที่บ้านเอง "
"ก็ไปของเงินจ้ะพ่อ ว่าแต่มีเรื่องอะไรกันหรือจ้ะพ่อ ปกติฉันไม่เคยได้ยินพ่อเรียกพี่ตุ้มแบบนี้นะ "
"ก็มันไม่มีสมองจริงๆนะสิ ไปนอนกกกับผัวเขามาน่ะสิ นี่เมียเขามาตามไล่ตีถึงหน้าบ้าน มันถึงได้หนีไปเมื่อวานนี้ไงล่ะ " ตาทดเอ่ยด้วยความโมโหพลางนึกถึงเรื่องวันก่อนที่มีผู้หญิงไล่ตีลูกสาวคนโตมาถึงหน้าบ้าน เพราะความสิ้นคิดที่ยอมไปเป็นเมียน้อยเขาแล้วยังบังคับให้ผู้ชายคนนั้นเลิกกับเมียตัวเองเพื่อมาอยู่ด้วยกัน สุดท้ายถูกเมียเขาจับได้ก็โดนเขาตีซะน่วมก่อนจะหนีไปด้วยความอับอายที่ผู้ชายไม่ได้เลือกตน
" พ่อ แม่ฉันว่าพ่อกับแม่ย้ายไปอยู่กับฉันเถอะนะ ฉันเป็นห่วงไม่อยากให้อยู่กันสองคน "
"เองไม่ต้องห่วงข้าหรอก ข้าอยู่กันสองคนได้ ไม่ต้องห่วงๆ "
" โธ่พ่อ จะไม่ให้ฉันห่วงได้ยังไง พ่อกับแม่อายุปาไป60กว่าแล้วนะ เป็นลมเป็นแล้งไปแย่เลยนะพ่อ "
"เองว่าข้าแก่หรือ "
"โธ่พ่อ... "
"ตาจ๋า ตาไปอยู่กับแตนนะจ้ะ นะจ้ะยายจ๋าแตนปลูกผักปลูกผลไม้ไว้เยอะเลย แตนอยากให้ตากับยายไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน นะๆๆ นะจ้ะตา นะจ้ะยายนะๆๆ หรือว่าตากับยายไม่รักแตน ไม่อยากเห็นหน้าแตน ไม่อยากอยู่กับแตนจ้ะ ตา..ย้ายไปอยู่กับแตนเถอะนะ นะจ้ะ นะๆๆๆ "