ย้อนเวลามาพร้อมกับระบบเกมส์ฟาร์ม

10 ส่งผัก

บ่าย3โมงกว่าๆแตนก็เห็นแม่เดินกลับมาพร้อกับตระกร้าเปล่าและเช่นเดิมก็คือแม่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี แสดงว่าแม่คงขายของหมดเกลี้ยงทุกอย่าง แตนเห็นแม่มีรอยยิ้มเช่นนี้เธอก็รู้สึกสบายใจ

"หมดเกลี้ยงหรือจ้ะแม่ "

"ไม่หมดหรอกเหลือนมปังแยม2-3ชุด แม่เอาไปให้พี่พุดจีบกินแล้วล่ะ "

"ดีจ้ะแม่ แม่หิวไหมแตนจะไปทำอะไรให้กิน "

"ไม่ต้องหรอกลูก แม่ไม่ค่อยหิวรอกินมื้อเย็นเลยก็ได้ แล้วนี่ทำอะไรอยู่ล่ะ "

" แตนไปตัดผักหลังบ้านมาจ้ะ ได้แค่2-3เข่งเองจ้ะสงสัยต้องปลูกให้เยอะกว่าเดิม เผื่อว่าเวลาที่เราส่งผักให้พี่สาน คนอื่นๆจะได้ไม่สงสัยไงจ้ะแม่ "

"ตามใจเองก็แล้วกัน แม่ไม่มีความเห็น งั้นเราไปทำแปลงผักเพิ่มกันดีกว่า แดดร่มลมเย็นแบบนี้ไม่ร้อนดี "

หลังจากนั้นสองแม่ลูกก็ไปทำแปลงผักเพิ่มที่หลังบ้าน ครั้งนี้เพิ่มแปลงผักมาอีก10แปลง จากนั้นก็ใส่ปุ๋ยที่นำออกมาจากเกมส์เอาไว้ พรุ่งนี้เช้าจึงจะนำเมล็ดพันธุ์จากยุ้งฉางของเกมส์มาหว่านอีกที

เมื่อเสร็จจากแปลงผักแล้วแตนและแม่จึงไปอาบน้ำทำกับข้าวกินด้วยกันจนอิ่มแล้วจึงมานั่งเล่นกันที่แคร่หน้าบ้าน จนกระทั่งง่วงนอนจึงได้แยกย้ายกันไป

ติ๊ดๆๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกบนหัวนอนในห้องของต้อยดังขึ้น ตามเวลาที่เธอได้ตั้งเอาไว้ ซึ่งก็คือตี3ครึ่ง ต้อยตื่นขึ้นมาก่อน ซึ่งวันนี้เป็นวันที่ต้องส่งผักแล้ว เธอจึงลุกขึ้นมาทำกับข้าวเช้าเอาไว้รอแตน เมื่อทำเสร็จจึงไปปลุกให้แตนตื่นเพื่อจะได้เตรียมนำผักออกมาใส่เข่งรอให้สานมารับในตอนเช้ามืด คาดว่าวันนี้เธอคงได้รับเงินหมื่นอีกเป็นแน่

"แตนตื่นได้แล้วลูก วันนี้ส่งผักนะ "

" อื้อ... จ้ะแม่แตนตื่นแล้ว " แตนเอ่ยตอบกะบแม่ของเธอแล้วลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันก่อนจะออกมาจัดการนำผักในยุ้งฉางเกมส์ออกมาใส่เข่งทั้ง20ใบเอาไว้รอพี่สานมารับ และวันนี้เธอยังนำองุ่นออกมาเพิ่มด้วย ใส่เข่งได้ทั้งหมด5เข่ง เธอเผื่อเอาไว้ หากว่าพี่สานรับไปขายด้วยก็คงดี เพราะนั่นหมายถึงเธอจะได้เงินเพิ่มอีกหลายพันบาท

รถยนต์สองคันขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านในเวลาเกือบ6โมงเช้า พร้อมกับคนงานที่ลงจากรถมายกเข่งผักทั้งหมดขึ้นรถไปจนเสร็จสิ้น แตนจึงได้เอ่ยถามพี่สานถึงเรื่ององุ่น

"พี่สาน มีร้านไหนรับซื้อองุ่นบ้างไหมจ้ะ พอดีว่าแตนได้มาจากสวนของเพื่อนจ้ะเขาฝากให้แตนหาที่ขายน่ะจ้ะ "

"องุ่นหรอ เอ้...!! เดี๋ยวนะพี่จะลองถามเถ้าแก่ดู แกมาจากเหนือพอดี รอเดี๋ยวนะ " สานเอ่ยตอบแล้วเดินออกไปโทรศัพท์หาเถ้าแก่ที่เขาเอ่ยถึง เพียงไม่นานก็กลับเข้ามาหาแตนพร้อมกับรอยยิ้มยินดี

"รับๆมีเท่าไหร่เอาหมดเลย ส่วนราคาองุ่นช่วงนี้แพงอยู่นะ กิโลตั้ง80แน่ะ "

"โห 80 เลยหรอจ้ะ นี่จ้ะมี5เข่งแต่แตนยังไม่ได้ชั่งน้ำหนักนะจ้ะ "

"ไม่ต้องห่วงชั่งเลย รถยังพอมีที่วางได้อยู่ " หลังจากนั้นก็ช่วยกันชั่งกิโลองุ่นทั้ง5เข่ง ตกเข่งละ30กิโลกรัม คิดเป็นเงินคร่าวๆก็จะได้หนึ่งหมื่นสองพันบาท แต่ต้องรอพี่สานนำเงินมาให้หลังจากที่นำไปส่งแผงแล้ว ซึ่งแตนไม่มีปัญหาอะไร นอกจากนี้เธอยังขอให้พี่สานช่วยซื้อเข่งสำหรับใส่องุ่นมาเพิ่มให้อีก10ใบด้วย

"เป็นอะไรน่ะแตนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ "

" ยิ้มแบบแตนเรียกว่าหน้าบานแฉ่งจ้าแม่ แตนขายองุ่นไป5เข่งจ้ะ ทั้งหมด150โล โลละ80บาท แม่ลองคิดดูสิจ้ะว่าแตนจะได้เงินเท่าไหร่ คิคิ "

" เดี๋ยวแม่ไปเอาเครื่องคิดเลขก่อน " หลังจากที่ใช้เครื่องคิดเลขคิดจำนวนเงินที่ลูกสาวขายองุ่นได้ในวันนี้ต้อยก็วิ่งออกมาหน้าบ้านด้วยอาการที่ไม่ต่างกันเท่าไหร่

"โห ... หมื่นกว่าบาทเชียวนะลูก แม่จะเป็นลม "

"ฮ่าๆแม่คงจะต้องเป็นลมไปอีกนานจ้ะเพราะในยุ้งฉางของแตนมีอีกเป็นร้อยๆโลเลยล่ะ "

"ดีๆแล้วนี่จะส่งองุ่นอีกวันไหนล่ะ "

"อืม ..แตนยังไม่ได้ถามพี่สานเลยจ้ะ มังแต่ดีใจจนลืม แฮ่ๆๆ แต่เดี๋ยวพี่สานจะเอาเงินมาให้ค่อยถามก็ได้จ้ะแม่ "

จนเวลาผ่านไปถึงช่วงบ่ายรถยนต์ของสานก็มาจอดที่หน้าบ้านพร้อมกับนำเข่งที่แตนฝากซื้ออีก10ใบมาส่ง ก่อนจะบอกข่าวดีอีกครั้ง

"นี่เข่งที่ฝากพี่ซื้อ แล้วก็นี่เงิน นับดูก่อนเผื่อขาดเหลือ "

"ไม่ต้องนับหรอกจ้ะ แตนชื่อใจพี่สานจ้ะ " เมื่อสานได้ยินเช่นนั้นเขาก็ยิ้มออกมาก่อนจะเอ่ยบอกเรื่องขององุ่นที่เถ้าแก่ฝากมาบอกให้ฉันกับแม่ได้รู้

" องุ่นยังมีอีกเยอะไหมแตน น้าต้อย เถ้าแก่เขารับเรื่อยๆนะครับ สะดวกส่งวันไหนบอกได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะกลับไปบอกเถ้าแก่ให้ จะได้หาคนมาขึ้นองุ่นต่างหาก "

" ผักเราส่งทุก2วันใช่ไหมจ้ะ งั้นองุ่นส่งทุก3วันดีไหมจ้ะแม่ "

"แม่แล้วแต่แตนเลยลูก "

"งั้นเอาตามนี้จ้ะพี่สาน แตนจะส่งองุ่นครั้งละ10เข่ง"

"ได้ๆ พี่จะไปบอกเถ้าแก่ตามนี้ งั้นวันนี้พี่ไปก่อนนะ ผมไปก่อนนะครับน้า "

"จ้า ขอบใจสานมากนะ "

"ครับน้า " สานขับรถจากไปแล้ว ส่วนสองแม่ลูกยังคงมองหน้ากันอย่างเดิม ต้อยคิดว่าส่่งผักและองุ่นอีกไม่กี่ครั้งก็จะมีเงินพอทำบ้านแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งดีใจ กว่าจะมีวันนี้ได้ไม่ง่ายนักคงต้องขอบใจลูกสาวที่นำสิ่งดีๆมาให้แม่อย่างเธอแล้วล่ะ