หญิงสาวเบิกตากว้างทันควัน ก่อนยกไวน์ขึ้นดื่มเพื่อระงับอาการตระหนก “แน่นอน ฉันรู้จัก! ฉันยังรู้จักนายก และรัฐมนตรีอีกหลายตำแหน่ง แต่พวกเขาไม่รู้จักฉันค่ะ” หญิงสาวยิ้มกริ่ม “พลตำรวจเอกเดชระชัยก็เช่นกัน ฉันไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับเขาค่ะ ฉันหิวแล้วค่ะ คุณหิวไหมคะ เรามาทานอาหารเย็นกันก่อนดีไหมคะ?” อันรดาหลีกเลี่ยงคำถามเกี่ยวกับคุณปู่ของเธอด้วยการพูดถึงเรื่องอื่น “หลังจากวิ่งเสร็จ ฉันมักจะ... หิวมากเลยค่ะ”
“ได้สิ ผมว่าเรากินก่อนก็ดีเหมือนกัน” ภามยกมือบอกให้พนักงานเสิร์ฟเตรียมอาหาร ก่อนจะมองไปที่อันรดา “อาหารจะพร้อมในเร็ว ๆ นี้” ชายหนุ่มกระดกดื่มไวน์จนหมดแก้ว ก่อนวางแก้วลงเพื่อให้พนักงานเติมไวน์ ขณะยังจับจ้องเธอไม่วางตา
ดูเหมือนว่าอาหารจะมาถึงตรงเวลา ช่วยให้อันรดาผ่อนคลายลง อาหารเรียกน้ำย่อยถูกนำมาวางบนโต๊ะ
“ทานให้อร่อยนะครับ” พนักงานเสิร์ฟกล่าวก่อนโค้งศีรษะคำนับ
“ขอบคุณ” ภามพูดกับพนั
