“น้ำค่ะคุณภาม” อรพิชาพูดขณะวางแก้วสองใบลงที่โต๊ะหน้าโซฟา เมื่อนั่งลงแล้ว เธอก็อดไม่ได้ที่จะจ้องหน้าภามสักพัก ครู่ต่อมาจึงหันไปทางอชิ จากนั้นเธอก็มองสลับไปมาระหว่างพวกเขาทั้งสอง
ท่าทางเช่นนั้นทำให้แฟรงค์ถึงกับเปล่งเสียงหัวเราะ “ผมรู้ ผมก็เคยอ้าปากค้างเหมือนกัน ตอนที่เห็นทั้งสองคน” ก่อนเอ่ยแนะนำตัว “คุณป้าครับ ผมชื่อแฟรงค์ ผมเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของคุณภามครับ” แฟรงค์พูดพร้อมกับยกมือไหว้
“ค่ะ ป้าชื่ออรพิชา เรียกป้าอรก็ได้ค่ะ” อรพิชากล่าว “เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ท่านประธานของรดามาเยือนบ้านของเรา”
“ผมมีนัดกับอันรดาครับ และคิดว่าจะเอาของขวัญมามอบให้อชิ พร้อมกับแล็ปท็อปของเธอ” ภามอ้างกับอีกฝ่ายตามที่เคยบอกอันรดาไว้ ก่อนพูดถึงเรื่องอื่น “ห้องสะอาดสะอ้านและเป็นระเบียบมากทั้งที่เพิ่งย้ายมา คุณป้าและอันรดาขยันมากจริง ๆ”
“ใช่ค่ะ แต่อชิก็ช่วยได้มากเช่นกัน” อรพิชาย่นจมูกแล้วอธิบายว่า “เขาไม่ชอบบ้านรก เ
