สตรีสูงศักดิ์ถึงกับอึ้งงัน นี่สตรีตัวเล็กๆ ต้องต่อสู้ดิ้นรนถึงเพียงนี้ ยอมทำงานของบุรุษเพื่อหาเงินมาเลี้ยงลูกเช่นนั้นหรือ ช่างเป็นมารดาที่ประเสริฐนัก ตั้งแต่เกิดมาไทเฮายังไม่เคยได้ยินมาว่ามีสตรีนางใดที่ทำงานช่างไม้ได้มาก่อน
“เป็นเช่นนั้นรึ เจ้าได้เปิดหูเปิดตาข้าแล้ว ว่าแต่…เหตุใดเครื่องเรือนของเจ้าช่างแปลกประหลาดนัก เปิ่นกงเห็นครั้งแรกยังอดขำไม่ได้”
ฝูเฟยเมี่ยวเผยรอยยิ้มกว้าง ตอนนี้นางชักจะแน่ใจแล้วว่าไทเฮาต้องถูกใจเครื่องเรือนของนางอย่างแน่นอน
“ทูลไทเฮา หม่อมฉันคิดว่าเครื่องเรือนนั้นผู้คนมักจะทำในรูปแบบเดิมๆ มองดูแล้วช่างน่าเบื่อ จึงได้คิดทำเครื่องเรือนที่ดูแปลกและแตกต่างจากของผู้อื่นดูบ้างเพคะ”
“แล้วไม้นั่นล่ะ เป็นไม้อันใด เปิ่นกงอยู่มาจนถึงปูนนี้ยังไม่เคยเห็นไม้อันใดที่เป็นเงาๆ เลื่อมๆ เช่นนี้มาก่อน” นี่คือสิ่งที่ไทเฮารวมทั้งทุกคนที่ได้เห็นเครื่องเรือนสองชิ้นนี้สงสัยและพวกเขาต้องการ
