“นั่นใคร ?”
“ฉันเองค่ะ เอ่อ... ขอโทษนะคะที่เข้ามารบกวน ฉันคิดว่าคุณตรีจะหลับอยู่ แค่จะเข้ามาเก็บของในห้องเท่านั้น”
“ไม่ได้หลับหรอก คุณตรีแค่นอนกลิ้งไปกลิ้งมารอลัดดานี่แหละ มาแล้วก็เข้ามาหาคุณตรีสิ” เขาดีใจจนแทบหุบยิ้มไม่ทันเมื่อรู้ว่าหญิงสาวกลับมาแล้ว
เธอต้องหูฟาดไปแน่ๆ ทำไมอยู่ๆ ตรีศูลถึงดูอารมณ์ดี แถมน้ำเสียงที่ใช้กับเธอยังดูรื่นหูผิดปกติ
“คุณตรีจะเอาอะไรหรือเปล่าคะ”
“มาเถอะน่า คุณตรีไม่กัดหรอก”
แน่ะ... นี่ก็ยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่ มีหยอกล้อเสียด้วย
พอได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้และหยุดลงเขาถึงได้รู้ว่าหญิงสาวอยู่ใกล้ๆ ตัว หรือต่อให้ไม่ได้ยินเสียงเขาก็รับรู้การปรากฏตัวของเธอได้อยู่ดี ไออุ่นที่แผ่ซ่านออกมาจนเขารับรู้ได้ กลิ่นบางอย่างที่หอมชื่นใจและแสนคุ้นเคยของเธอเขาก็จำได้... แปลกมั้ยล่ะที่เพิ่งรู้จักกันไม่นาน แต่เขากลับรู้สึกคุ้นเคยกับกลิ่นนี้มานานแสนนาน เขาคงบ้าไปแล้ว
ตรีศูลยื่นม
