บทที่ 4 จุดจบแม่เสือสาว (2) NC20++

1136 คำ

บทที่ 4 จุดจบแม่เสือสาว (2) NC20++ “อย่าใจร้อน ถนอมลูกชายฉันหน่อย” คนตัวเล็กมองตาแข็งใส่วายุก่อนจะขยับตัวและโน้มใบหน้าลงเพื่อครอบครองแก่นกายใหญ่โตไว้ในโพรงปากนุ่มของเธอ “อึก...” “อ่าาา” วายุผ่อนเสียงครางออกมาเมื่อความคับแน่นภายในปากของเธอกำลังควบคุมลูกชายของเขาอยู่ และปฏิเสธไม่ได้เธอว่ามันทำให้อารมณ์ความต้องการของเขาถูกปลุกตื่นขึ้นมา “อึก...อึก...!” ริมฝีปากที่ถูกเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดกำลังดูดเม้มท่อนเอ็นเบา ๆ ก่อนที่เธอจะใช้ลิ้นตวัดเกี่ยวส่วนหัวและลามลงไปจนสุดลำกาย “อ่า...” แม้ว่าจะพึงพอใจกับสัมผัสของคนตัวเล็กแต่วายุก็ยังคงต้องทำหน้าที่ขับรถต่อไปโดยที่มือของเขากำลังจับที่ศีรษะเล็กไว้อยู่ จนกระทั่งทั่ง... “อึก!” เสียงเล็กร้องขึ้นเมื่อมือหนากดศีรษะของเธอไว้ทำให้โพรงปากของเธอครอบครองแก่นกายของเขาจนสุดลำกาย “อ่าาา ฮึ่ม!!” ร่างสูงครางต่ำออกมาจนแทบทนไม่ไหวเขาหักพวงมาลัยและขับไปจอดที่ซอยแห่งหนึ่งซึ่งไม่มีคนอยู่อีกาทั้งเวลาในตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว หากจะ ‘ทำอะไร’ ก็คงสะดวก “อึก...” “อ่า...อย่างนั้น...ดูดมัน” มะเหมี่ยวยังทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปเมื่อได้ยินเสียงครางของคนตัวโต แววตาฉ่ำปรืออย่างเย้ายวนกำลังสบประสานกับใบหน้าหล่อเหลาที่มองออกว่าเขานั้นก็รู้เช่นเดียวกับเธอ “อึก! อ๊อก...” “พอ พอก่อน” มือหนาจับใบหน้าหวานเพื่อให้เธอหยุดเมื่อเขาใกล้จะเสร็จ เพราะเขาไม่อยากจะรีบปิดจ็อบไวแบบนี้ “นายยังไม่เสร็จเลยนะ” หญิงสาวเอ่ยตาใสแต่ก็ขยับตัวขึ้นพลางเช็ดริมฝีปากของตัวเองอย่างลวกๆ “ขึ้นให้หน่อย” “ถุงล่ะ” วายุเลิกคิ้วก่อนจะหยิบถุงยางอนามันออกมาส่งให้คนตัวเล็กที่ตักนุ่มของเธอ มะเหมี่ยวยกยิ้มและขำเค้นเสียงขำออกมาเธอฉีกมันออกด้วยปากอย่างชำนาญการณ์ก่อนจะสวมใส่ที่แก่นกายใหญ่โตของเขา ร่างบางขยับตัวขึ้นไปนั่งทับที่คนตัวโตด้วยความยากลำบากเพราะที่นี้ไม่ใช่บนเตียงอย่างที่เธอเคยทำ! นิ้วเรียวเกลี่ยแพนตี้ของตัวเองออกก่อนจับแก่นกายจ่อที่โพรงสวาทของเธอช้า ๆ ใบหน้าหวานแหยแกเมื่อแก่นกายใหญ่โตกำลังเข้าไปในร่างกายของเธอจนรู้สึกเจ็บแปลบที่กลางกายแต่มันก็รู้สึกเสียวซ่านอยู่ไม่น้อย “อึก!” “อ่า” เมื่อถูกคนตัวเล็กกำลังควบคุมแก่นกายมือหนาเคลื่อนไปบีบที่เต้าอวบของเธอก่อนจะไล้ต่ำลงมาที่สะโพกมน ปึก! ปึก! “อ๊ะ...อ๊าาา” “เมาแล้วมั่วอย่างนี้ทุกครั้งเลยรึไง” เสียงเข้มเอ่ยถามคนตรงหน้าและยกยิ้มอย่างพอใจที่ร่างยั่วยวนกำลังขยับสะโพกขึ้นลงตามจังหวะ สีหน้าและเสียงครางหวาน ๆ ของเธอเป็นเชื้อเพลิงชิ้นดีที่ทำให้อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่าน “ฉันเอาแค่คนที่อยากเอาย่ะ!” มือเล็กทุบที่อกแกร่งพร้อมกับยู่หน้าใส่ “แปลว่าฉันก็อยู่ในลิสท์ของผู้ชายเด็ดๆของเธออะดิ” “อ๊ะ...อึก!” พั่บๆๆๆๆๆ ปึก! ปึก! “อ๊า...ลึกชะมัด...” “หึ จุดจบเมื่อเสือสาว” “อ๊ะ...” พั่บๆๆๆๆๆ เสียงเล็กครางออกมาเมื่อรู้สึกเสียวซ่านและจะถึงฝั่งฝัน เอวบางสอบเข้าหาแก่นกายใหญ่โตอย่างหนักหน่วง จนกระทั่ง... “อ๊าาา!” ร่างบางเกร็งกระตุกเมื่อตัวเองเสร็จสม มือเล็กจิกเกร็งที่บ่าแกร่งเอาไว้พลางผ่อนลมหายใจออกมาอย่างหนัก “ร้อนแรงดี” มือหนาลูบที่ใบหน้าหวายแผ่วเบาก่อนจะเกลี่ยที่ริมฝีปากสีแดงสดของเธอ กึก! พรึ่บ! วายุกดปรับเบาะให้เอนลงก่อนจะจับร่างบางให้นอนราบกับเบาะและมีร่างของเขาทาบทับเธอเอาไว้ “อ๊ะ...” ใบหน้าหวานบิดเร้าอีกครั้งเมื่อวายุสอดแก่นกายเข้ามาในร่างกายเธออีกครั้งโดยไม่ทันตั้งตัว “อ่า ฉันยังไม่เสร็จเลย” “อื้ออ” พั่บๆๆๆๆๆ ปึก! ปึก! วายุออกแรงกระแทกก่อนจะย้ำจังหวะเข้าไปจนสุดลำกายทำเอาคนตัวเล็กถึงกับครางออกมาไม่เป็นภาษา “อ๊า...วา...อื้อ...ฉันจุก!” “อ่า จุกแล้วเสียวไหม” ไม่ว่าถามเปล่าคนตัวโตยังส่งแรงกระแทกอย่างหนักหน่วงเข้าหาคนตัวเล็กจนสั่นคลอน ปึก! ปึก! “อ๊ะ...อึก...เบาหน่อย...อ๊ะ!” “อ่า ไม่แปลกเลยที่เธอจะเป็นแม่เสือสาวของคณะ” วายุพิจารณามองใบหน้าหวานและเรือนร่างของเธอก่อนจะยกยิ้มอย่างพอใจ คนที่ใคร ๆ ก็อยากได้เธอในตอนนี้เธอกำลังอยู่ใต้ร่างและถูกเขากระแทกตัวตนเขาไปอย่างหนักหน่วง มะเหมี่ยวเป็นแม่เสือสาวประจำคณะที่ขึ้นชื่อเรื่องผู้ชายมากที่สุด ด้วยใบหน้าและรูปร่างของเธอทำให้ใครหลาย ๆ คนอยากจะตกเป็นเหยื่อให้กับเธอ รวมถึงตัวเขาด้วย! มะเหมี่ยวไม่ใช่คนที่เอาไม่เลือก หากเธอชอบหรือถูกใจใครเธอก็ยินดีที่จะ ‘ล่า’ เขา และแน่นอนว่ามันต้องมีกฎสำหรับเสือกับเหยื่ออยู่แล้ว เพราะเธอไม่อยากผูกมัดหรือล่าเหยื่อตัวเดิมซ้ำ ๆ “ฉันเด็ดพอที่จะสู้สาวๆในสต็อคของนายได้ไหมล่ะ” หญิงสาวเอ่ยด้วยรอยยิ้มยั่วยวน เธอเองก็รู้ฝีมือตัวเองว่าไม่ได้เป็นสองรองใครในเรื่องนี้อยู่แล้ว “หึ เราเอากันสองรอบแล้ว ผิดกฎวันไนท์นะ” “คืนนี้ไม่นับ เพราะฉันไม่มีตัวเลือกหรอกย่ะ” แม้ว่าลีลาและรสชาติของคนตัวโตจะดีจะเด็ดแค่ไหนแต่เธอก็ยังปากแข็งและท้าทายเขาอยู่ไม่เลิก พั่บๆๆๆๆๆ “อ๊าา วา! อึก! เบาหน่อย!” “อยากปากดีเอง” วายุยกยิ้มร้ายก่อนจะกระแทกกระทั้นแก่นดายเข้าโพรงสวาทอย่างหนักหน่วง “อึก! อ๊ะ...ไอ้บ้า ฉันจุก!” “ครางอย่างเดียวดิ อย่าด่า” “อึก...อ๊ะ...” “อ่า...แน่นชิบ!” ปึก! ปึก! กิจกรรมอันแสนหนักหน่วงยังคงดำเนินต่อไปพร้องทั้งเสียงครางหวาน ๆ ของคนตัวเล็กที่คอยขับกล่อมทำให้อารมณ์ภายในตัวของวายุลุกโชนราวกับเปลวเพลิง ร่างแน่งน้อยที่เย้ายวนอยู่ใต้ร่างแม้ว่าจะถูกเล่นงานอย่างหนักแต่ก็ยังสามารถทำให้ความต้องการของเขาพลุ่งพล่านได้ตลอด “อ๊า...วา อึก...” “อ่า...” “เปิดโรงแรมต่อไหม” หญิงสาวเอ่ยปากและมองใบหน้าหล่อเหล่าอย่างเอาใจ “หึ พรุ่งนี้เดินไม่ไหวอย่ามาโทษฉันแล้วกัน”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more