เพทุบายร้ายรัก (ตอนพิเศษอ่านฟรี)

นิ้ง-ซี / บทที่ 6 (2)

ภาพของนางร้ายเบอร์หนึ่งอย่างนลินทรากับนพฤทธิ์ควงกันไปไหนมาไหนเริ่มกลายเป็นที่ชินตาของบรรดานักข่าวสายบันเทิง และคนทั่วไป ไม่มีใครไม่รู้ว่าสองคนนี้กำลังคบหาดูใจกันอยู่ นลินทรานั้นเวลาให้สัมภาษณ์กับนักข่าวเกี่ยวกับเรื่องความรัก หญิงสาวก็พูดอย่างเปิดเผยว่ากำลังคบกับนพฤทธิ์ เพราะชายหนุ่มร้องขอให้เธอยอมรับความสัมพันธ์ในครั้งนี้ต่อหน้าสื่อ ซึ่งเธอก็ยินยอมแต่โดยดี

ตารางงานของนลินทรา นพฤทธิ์ก็รู้ทุกอย่างว่าแต่ละวันหญิงสาวมีถ่ายงานอะไรบ้าง หากวันไหนเขาไม่มีงานสำคัญโดยเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์ ชายหนุ่มจะเป็นฝ่ายไปรับเธอที่บ้านและไปส่งที่กองถ่าย เลิกกองเขาก็ขับรถไปรับ จากนั้นก็พามาอยู่ด้วยกันที่คอนโดมิเนียม ดึก ๆ ค่อยไปส่งเธอที่บ้าน

"อาทิตย์หน้าวันเกิดคุณแม่ นิ้งไปกับพี่นะ" นพฤทธิ์หันไปจูบขมับของคนที่เอนกายดูโทรทัศน์อยู่ข้างตน

"จะดีหรือคะ มันน่าจะเป็นงานของคนในครอบครัวพี่รึเปล่า"

"ดีสิ มีอะไรไม่ดีล่ะ อีกหน่อยนิ้งจะมาเป็นคนในครอบครัวเดียวกับพี่นี่นา...หรือไม่จริง" เขาใช้นิ้วเกลี่ยแก้มเธอเล่นอย่างที่ชอบทำเป็นประจำ

นลินทราเอาแต่ยิ้ม ไม่พูดอะไรต่อ นพฤทธิ์จึงลองถามความสมัครใจของเธอดูอีกที

"นิ้งไม่อยากไปหรือ"

เธอพยักหน้าแล้วพูดออกไปตามตรง "ก็นิ้งไม่รู้จักใครเลย แล้วจู่ ๆ จะให้นิ้งโผล่ไปงานวันเกิดของคุณแม่พี่เนี่ยนะ"

"ก็ไปเปิดตัวไงครับ โธ่นิ้ง ทุกวันนี้มีใครบ้างที่ไม่รู้ว่าเราคบกันอยู่ คุณแม่พี่ก็นั่งดูทีวีอยู่ทุกวัน ท่านก็รู้มาตั้งนานแล้วเพราะพี่เป็นคนบอกท่านเองว่ากำลังคบกับนิ้ง และที่สำคัญ พี่บอกท่านไว้ล่วงหน้าแล้วว่าจะพานิ้งไปทำความรู้จักกับทุกคนในฐานะแฟนพี่ ส่วนคุณพ่อท่านไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว พี่จะคบใครท่านไม่เคยมาก้าวก่ายขอแค่คบกันไปด้วยดีก็พอ...นะครับนิ้ง ไปกับพี่นะ"

นลินทรานิ่งคิดไปสักพัก สุดท้ายก็พยักหน้า

"ก็ได้ค่ะ นิ้งจะพยายามเคลียร์ตารางงานนะคะ"

ชายหนุ่มยื่นหน้าไปหอมแก้มเธอฟอดใหญ่

"ทำไมแฟนพี่น่ารักอย่างนี้เนี่ย"

หญิงสาวค้อนให้เขาวงโต "ปากหวานตลอด คนอะไร"

เธอวางหมอนอิงที่กอดอยู่ไว้ข้างตัวแล้วลุกขึ้นยืน นพฤทธิ์เห็นหญิงสาวจะเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ติดกับครัวจึงรีบบอกว่า

"นิ้งครับ ถ้าจะเข้าห้องน้ำต้องไปเข้าในห้องนอนพี่นะ เพราะห้องน้ำตรงครัวน้ำตรงถังชักโครกมันรั่วน่ะ พี่ก็เลยปิดวาล์วเอาไว้ ตอนนี้ยังใช้ไม่ได้ชั่วคราว"

"อ้าว...โอเคค่ะ" เธอพยักหน้าให้แล้วเดินไปทางห้องนอนของเขา ห้องที่เธอไม่ยอมเยื้องย่างเข้าไปเลยสักครั้งแม้ว่าจะมานั่งเล่นที่คอนโดมิเนียมแห่งนี้หลายครั้งหลายหนแล้วก็ตาม

คล้อยหลังนลินทรา คนที่บอกว่าห้องน้ำมีปัญหาก็ลอบยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เขามองตามหลังจนเธอผลุบหายเข้าไปในห้องนอนของตัวเองแล้วจึงลุกขึ้นเดินตามไป เห็นหญิงสาวเข้าไปในห้องน้ำแล้วตนจึงนั่งรอเธออยู่บนเตียง

เมื่อนลินทราออกมาจากห้องน้ำแล้วเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่บนเตียงจึงอดสงสัยไม่ได้

"มีอะไรรึเปล่าคะ"

"มาตรงนี้หน่อยสิครับ" เขายื่นมือมาให้ เธอจึงเดินไปหาเขา แต่พออยู่ในระยะที่เขาคว้าข้อมือของเธอได้ กว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร เธอก็มานั่งอยู่บนตักของเขาเสียแล้ว

"พี่ซี!"

"เปลี่ยนสถานที่บ้างไงครับ โซฟามาหลายรอบแล้ว เราก็ย้ายมาบนเตียงบ้าง" เขากอดเอวเธอไว้แล้วยื่นหน้ามาจูบที่ซอกคอ

"ฟังพูดเข้า" เธอยังไม่เคยมีอะไรกับเขาจริง ๆ สักหน่อย แค่นัวเนียกันภายนอกหรืออย่างมากเธอก็ใช้ปากให้เขา

"ถ้าไม่อยากให้พี่พูดมาก นิ้งก็ต้องปิดปากพี่ด้วยปากของนิ้งแล้วละ"

แม้เขาจะพูดอย่างนั้น แต่ชายหนุ่มกลับเป็นฝ่ายยื่นหน้ามาปิดปากของเธอเสียเอง

จูบของเขาช่างรุกเร้าเอาแต่ใจ มือข้างหนึ่งสอดเข้าไปปลดตะขอเสื้อชั้นในอย่างรวดเร็วเช่นเคย เขาปลดเปลื้องอาภรณ์ชิ้นบนของหญิงสาวออกไปทางศีรษะ จากนั้นก็ก้มลงมาครอบครองยอดทรวงสีหวานอย่างย่ามใจ

สัมผัสร้อนแรงของนพฤทธิ์ นลินทราไม่เคยต้านทานได้เลยสักครั้ง แม้กระทั่งช่วงเวลาอันตรายอย่างตอนที่เรือนร่างของตนอยู่ใต้ร่างของเขา หญิงสาวก็ยังไม่อาจหยุดยั้งความปรารถนาอันล้นทะลักของชายหนุ่มได้ จนกระทั่งมือร้อนผ่าวของเขาบุกรุกเข้ามาในกระโปรงและมีทีท่าจะปลดมันออก เธอถึงต้องรีบหยุดมือของเขาไว้

นลินทรามองสบตาที่เต็มไปด้วยความต้องการของเขาโดยไม่พูดอะไรเพราะคิดว่าเขาจะหยุดอยู่แค่นี้เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา แต่กลับกลายเป็นว่าเขานั่งคร่อมเธอแล้วถอดเสื้อยืดทิ้งไว้ข้างเตียง ปลดเข็มขัด รูดซิปกางเกงของตัวเองลงเพื่อปลดปล่อยความแข็งขึงที่อัดแน่นจนเป็นรูปเป็นร่างให้เป็นอิสระแล้วจับมือของเธอไปกอบกุมมันไว้

"พี่ขอได้ไหมนิ้ง นะครับคนดี" เขาก้มลงมาพรมจูบไปทั่วหน้าของเธอ มือข้างหนึ่งก็ลูบไล้บั้นท้ายและจุดอ่อนไหวอย่างปลุกเร้าทั้งที่มีกางเกงชั้นในเนื้อบางกางกั้นอยู่

"แต่...แต่นิ้งทำให้ก็ได้นี่คะ" เธอเม้มปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงครางเพราะนิ้วร้ายกาจของเขาสะกิดที่จุดอ่อนไหวครั้งแล้วครั้งเล่าจนเธอแทบไม่มีแรงจะผลักเขาออก

"อยากทำเองบ้างนี่ครับ อยากทำให้นิ้งด้วย พี่อยากให้เรามีความสุขร่วมกัน ไม่ใช่พี่สุขอยู่คนเดียว" เขามองเธอนิ่ง แววตาอัดแน่นไปด้วยแรงปรารถนาอันแสนร้อนเร่า

"นะครับที่รัก ให้พี่ได้ไหม" เขาก้มลงมาจูบเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะกระซิบชิดริมฝีปาก

"ไม่สงสารพี่หรือ พี่อดทนจนทนไม่ไหวแล้วนะนิ้งจ๋า พี่ขอเถอะนะ"

นลินทราคิดหนัก เพราะการมีสัมพันธ์ทางกายลึกซึ้งกับใครสักคนนั้นค่อนข้างเป็นเรื่องใหญ่ไม่น้อย แม้เธอจะไม่ถือว่าต้องแต่งงานแล้วเท่านั้นถึงจะมีได้ แต่เธอก็อดหวาดหวั่นไม่ได้เช่นกัน

เธอกลัวความสัมพันธ์หลังจากนี้จะเปลี่ยนแปลงไป ถ้าเขาได้ไปแล้ว เขาจะยังเอาอกเอาใจเธออย่างนี้หรือเปล่า แล้วถ้าวันรุ่งขึ้นเขาหายหน้าไปไม่สนใจไยดีเธออีก จะทำอย่างไร เธอไม่อับอายคนอื่นเขาไปทั่วหรอกหรือว่าถูกฟันแล้วทิ้ง

ทว่าแม้จะหวาดกลัวกับเรื่องนั้น ในใจลึก ๆ เธอก็อยากลองเสี่ยงดูสักครั้งเหมือนกันว่ารักครั้งนี้ของตนจะเป็นของจริงหรือของปลอม

คิดได้ดังนั้น นลินทราจึงสบตาเขาแล้วพยักหน้าให้ช้า ๆ ส่งผลให้คนที่เฝ้ารอคำตอบยิ้มร่าแล้วพรมจูบลงมาไม่หยุดพลางพูดพร่ำคำรักหวานหูครั้งแล้วครั้งเล่า

ค่ำวันนั้น นลินทราได้ประจักษ์แล้วว่าภายใต้บุคลิกที่เป็นกันเองและขี้เล่นของนพฤทธิ์นั้น ยามอยู่บนเตียงเขาจะเร่าร้อนและช่างเอาแต่ใจได้อย่างไม่น่าเชื่อ เพราะกว่าเขาจะยอมหยุดทุกอย่างลงแล้วขับรถมาส่งเธอที่บ้าน เวลาก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืนแล้ว

และแล้วก็ถึงวันที่นพฤทธิ์จะพาแฟนสาวคนสวยอย่างนลินทราไปเปิดตัวที่บ้านในงานครบรอบวันเกิดของมารดา วันนี้ชายหนุ่มไปรับหญิงสาวแต่เช้า โดยให้เธอเตรียมชุดสำหรับใส่ไปงานมาด้วยเลย นลินทรานึกว่าเขาจะให้เธอไปช่วยงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่บ้าน แต่กลับกลายเป็นว่าเขาพาเธอมาขลุกอยู่ที่คอนโดมิเนียมตลอดทั้งวัน ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่ได้พาเธอมานั่งเล่นอย่างเดียว แต่เขามักชวนเล่นเสียวอยู่ตลอดเวลา

"พี่ซีพอแล้ว! นิ้งต้องอาบน้ำแต่งตัวแล้วนะคะ ก็ไหนว่างานเริ่มหกโมงเย็น แต่นี่บ่ายสี่โมงแล้วนะ"

เธอหันไปค้อนให้คนบ้ากามที่นอนซ้อนอยู่ด้านหลัง ตั้งแต่ช่วงสายที่เธอมาห้องของเขาจนกระทั่งบัดนี้ ถุงยางอนามัยหมดไปหนึ่งกล่องแล้ว และมีทีท่าว่าจะต้องเปิดกล่องที่สอง เธอจึงต้องยับยั้งเขาไว้ก่อน

"ชักไม่อยากไปไหนซะแล้วสิ อยากนอนกอดนิ้งทั้งวันทั้งคืนเลย" ไม่พูดเปล่าแต่เขาซุกไซ้ซอกคอของเธอไปด้วย

"ไม่ต้องเลย พี่กอดอย่างเดียวที่ไหนกันเล่า คนอะไรหื่นกามชะมัด"

พูดจบเธอก็ต้องหัวเราะคิกคักเมื่อนพฤทธิ์ใช้ปากเม้มที่ยอดทรวงของเธอเบา ๆ อย่างเย้าหยอก

"พี่ก็เพิ่งรู้ตัวเหมือนกันว่าตัวเองเป็นคนเซ็กซ์จัดได้ขนาดนี้ เพราะนิ้งเลยนะเนี่ย" เขาใช้ปลายลิ้นปัดป่ายไปมาจนหญิงสาวต้องเม้มปากแน่นเพื่อกั้นเสียงคราง เพราะอีกข้างเขาก็ใช้ท้องนิ้วไล้วนไปมาอย่างแผ่วเบา

"เกี่ยวอะไรกับนิ้งเล่า ตัวเองหื่นเองแท้ ๆ แล้วมาโทษคนอื่น"

ชายหนุ่มเลื่อนตัวขึ้นมาจนใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกันแล้วจุ๊บริมฝีปากของเธอเบา ๆ ก่อนพูดว่า

"ก็มันจริงนี่นา อยู่ใกล้นิ้งทีไรพี่เกิดอารมณ์อยากจะทำแต่เรื่องอย่างว่าทุกทีเลย พี่ว่านิ้งต้องทำเสน่ห์ใส่พี่แน่ ๆ ไม่อย่างนั้นพี่ไม่หลงหัวปักหัวปำขนาดนี้หรอก"

"แหม งานโทษคนอื่นก็มาจ้า" เธอยิ้มหวานพลางยื่นหน้าเข้าไปจูบเขาบ้าง

"เราไปเตรียมตัวกันดีกว่าค่ะ วันนี้เป็นวันแรกที่นิ้งจะได้เจอครอบครัวของพี่ นิ้งไม่อยากไปสาย นะคะพี่ซี"

"ขออีกยกไม่ได้หรือ นะคะคนดี สัญญาว่าคราวนี้จะไม่ให้เกินครึ่งชั่วโมง ก็ดูสิ มันตื่นอีกแล้วอะ" เขาบดเบียดส่วนนั้นเพื่อยืนยันคำพูดของตัวเอง

"ไม่ค่ะ พอได้แล้ว สามรอบแล้วนะวันนี้น่ะ พี่จะหื่นไปถึงไหนกัน นิ้งเหนื่อยนะ" เธอเอี้ยวหน้าไปกัดแขนเขาเบา ๆ

"อะไรกัน แค่นอนครางกับให้ขึ้นควบแค่รอบเดียวก็เหนื่อยแล้วหรือ แบบนี้นิ้งต้องออกกำลังกายให้เยอะหน่อยนะ อีกหน่อยไม่มีแรงมารับมือพี่ก็แย่เอาน่ะสิ"

"ไม่ต้องมาโทษคนอื่นเขาเลย พี่นั่นแหละหื่นผิดปกติ ลุกไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ นิ้งจะไปอาบน้ำแล้ว"

นพฤทธิ์ทำหน้าคิดอะไรบางอย่างอยู่ครู่หนึ่งก็ระบายยิ้มออกมาเต็มวงหน้า เขายอมลงจากตัวหญิงสาวแล้วลงไปยืนอยู่ข้างเตียงในสภาพเปลือยเปล่า จากนั้นก็ช้อนตัวเธอขึ้นอุ้มจนนลินทรากรีดร้องด้วยความตกใจ

"พี่ซีบ้า! ตกใจหมดเลย จะทำอะไรคะเนี่ย"

"ไปอาบน้ำกันไงครับ ก็นิ้งไม่อยากเสียเวลาใช่ไหมล่ะ เราก็อาบพร้อมกันเลยไง"

นลินทราเหมือนรู้ความคิดของเขาว่าจะทำอะไรในห้องน้ำ เธอได้แต่มองค้อนเขาอย่างรู้ทัน ส่วนชายหนุ่มก็เอาแต่ยิ้มแต้จนหน่วยตาแทบเป็นเส้นตรง

และก็ไม่ผิดไปจากที่คิดเท่าไรนัก เพราะไม่นานนักก็ได้ยินเสียงครวญครางผสานไปเสียงเนื้อกระทบเนื้อและเสียงน้ำกระฉอกออกจากอ่างอาบน้ำ กว่าทั้งคู่จะได้ออกมาแต่งตัวข้างนอก เวลาก็ล่วงเข้าไปเกือบห้าโมงเย็น

นลินทรารีบแต่งตัวด้วยความรวดเร็ว หญิงสาวแทบไม่แต่งหน้าเพราะใช้แค่เมกอัปเบสทาแทนรองพื้นแล้วลงแป้งฝุ่นทับ แต้มบลัชออนสีชมพูอมส้มบาง ๆ ปัดมาสคาราและทาลิปสติกสีชมพูอมส้ม ทั้งหมดนี้ใช้เวลาไม่เกินสิบนาที เธอก็พร้อมเดินทางไปกับนพฤทธิ์แล้ว

ชายหนุ่มเดินยิ้มเข้ามาหอมแก้มเธอเบา ๆ

"แฟนใครทำไมน่ารักจัง ไปกันเถอะครับ"

ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงจากคอนโดมิเนียมของนพฤทธิ์มาบ้านของเขา ทำให้ทั้งคู่มาทันเวลาเริ่มงานได้พอดี นลินทรามองคฤหาสน์หลังใหญ่ตรงหน้าด้วยความหวาดหวั่นในใจลึก ๆ เพราะไม่รู้ว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้ตนต้องเจอกับอะไรบ้าง เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าครอบครัวของเขาให้การต้อนรับเธอหรือไม่ ที่เธอมาวันนี้ก็เพื่อพิสูจน์ว่าคำพูดของนพฤทธิ์ที่เคยบอกตนนั้นเป็นความจริงหรือเปล่า คำพูดที่ว่าบิดามารดาของเขายินดีต้อนรับเธอเสมอ

แขกร่วมงานเริ่มมาประปราย นพฤทธิ์จึงพานลินทราเดินไปไหว้ทักทายบิดามารดาของตนก่อนเป็นอันดับแรก

"คุณพ่อคุณแม่ครับ นี่นิ้ง แฟนผมครับ"

"สวัสดีค่ะ" นลินทรายิ้มพร้อมกับยกมือไหว้ทั้งคู่อย่างนอบน้อม ชายหนุ่มจึงวางของขวัญชิ้นโตที่ตนลงขันกับแฟนสาวสั่งทำมาเป็นพิเศษให้มารดาโดยเฉพาะ

"ส่วนนี่ของขวัญจากผมกับนิ้งครับคุณแม่ รับรองว่าคุณแม่ต้องชอบแน่นอน ของขวัญนี่เป็นไอเดียของนิ้งเขาเลยนะครับ"

นพฤทธิ์พยายามนำเสนอนลินทรากับบิดามารดาของตนสุดฤทธิ์ ซึ่งผู้เป็นบิดานั้นยิ้มให้อย่างเป็นกันเอง ขณะที่มารดาแค่ยิ้มบาง ๆ

"ขอบใจจ้ะ" ฉัตรฉาย มารดาของเขาพูดแค่นั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีก บิดาจึงช่วยกู้หน้าให้บุตรชาย

"ตามสบายเลยนะหนู ไม่ต้องเกรงใจ ในงานมีแต่คนกันเอง มีแต่ญาติสนิทกันทั้งนั้น" บิดาของเขาพูดไปยิ้มไป

"ขอบคุณมากค่ะ" นลินทรายิ้มและยกมือไหว้อีกครั้ง โดยไม่คิดพูดจาประจบประแจงเจ้าของงานวันเกิด นี่ไม่ใช่การแสดงอยู่หน้ากล้อง เธอจึงไม่สามารถฝืนใจทำได้ อีกทั้งนี่คือตัวตนที่แท้จริงของเธอ เธอไม่ชอบเลียแข้งเลียขาใคร ถ้าผู้ใหญ่จะรักหรือเอ็นดูก็อยากให้พวกเขารักที่ความเป็นตัวเธอมากกว่า

จากนั้นนพฤทธิ์ก็พานลินทราไปทำความรู้จักกับญาติสนิทอีกหลายคน ลูกพี่ลูกน้องของเขาทั้งหญิงและชายต่างพากันขอถ่ายรูปกับดาราสาวชื่อดังอย่างเป็นกันเอง โดยเฉพาะญาติฝ่ายชายนั้นพากันเอ่ยปากแซวด้วยความอิจฉา ทำเอานพฤทธิ์ได้แต่ยิ้มร่าอย่างมีความสุข

ฉัตรฉายมองสีหน้าบุตรชายที่ยิ้มไม่หุบแล้วก็รู้สึกไม่สบอารมณ์ หันไปพูดกับเพื่อนสนิทอีกคนด้วยความเกรงใจว่า

"อย่าไปสนใจเลยนะเธอ ยังไงลูกสะใภ้ของฉันก็ต้องเป็นหนูแพมนั่นแหละ แม่นางร้ายอะไรนั่นตาซีเขาก็แค่ควงขำ ๆ เขาไม่ได้คิดจริงจังอะไรด้วยหรอก ฉันเป็นแม่เขา ฉันรู้ดี วันนี้แหละฉันจะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าตาซีจะหมั้นกับหนูแพม"

"ได้ยินอย่างนั้นฉันก็สบายใจ" วารุณีหันไปยิ้มกับพริมา บุตรสาวของตนที่นั่งอยู่ข้างกัน

มิณรญา อินทีเรียสาวผู้ซึ่งเคยถูกจับคู่ให้นพฤทธิ์ก็นั่งอยู่อีกฝั่ง และได้ยินการสนทนาทั้งหมด หญิงสาวหันไปมองคู่รักที่กำลังนั่งสรวลเสเฮฮากับบรรดาลูกพี่ลูกน้องแล้วก็อดทอดถอนใจไม่ได้ ชั่งใจว่าจะเดินเข้าไปบอกนพฤทธิ์ดีหรือไม่ว่าวันนี้มารดาของเขากำลังคิดการใหญ่เสียแล้ว

แต่จะว่าไป ถ้านลินทราต้องเลิกกับนพฤทธิ์ตอนนี้เพราะแม่ไม่ปลื้มก็คงดี คนที่ทำงานของเธอเคยร่วมงานกับนลินทราสองสามครั้งและชื่นชมไม่ขาดปากว่าอีกฝ่ายนิสัยดีมาก ไม่เหมือนบทบาทที่แสดงออกมาทางโทรทัศน์เลยแม้แต่น้อย เพราะฉะนั้นคงเสียดายแย่หากต้องแต่งงานกับลูกชายบ้านนี้แล้วต้องมาเจอกับแม่สามีจอมบงการอย่างฉัตรฉาย

สุดท้ายมิณรญาจึงปิดปากเงียบ และรอให้เรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างที่ควรจะเป็น