3 | จูบกลางไนต์คลับ
1215 คำ
"ทำไมไปห้องน้ำนานจังยัยเซียร์"
ชมพูที่เริ่มเมากรึ่มเอ่ยถามลูเซียร์ที่เดินกลับมายังโต๊ะ ก่อนหน้านั้นไม่กี่นาที พวกเธอเพิ่งพูดเรื่องเพื่อนคนนี้หยกๆ ว่าทำไมไปห้องน้ำนาน เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า นี่ถ้ายังไม่กลับมา พวกเธอคงเดินไปตามแล้ว
"พอดีคนเยอะนิดหน่อย เลยต้องต่อคิวเข้า" เธอตอบเพื่อนกลับ จังหวะกำลังนั่งลงที่เดิม สายตาเหลือบเห็นอังเดรที่เดินเข้าไปนั่งร่วมโต๊ะกับชายหนุ่มหน้าตาดีสามคน ซึ่งก่อนหน้าเธอไม่เห็นเขาอยู่ตรงนั้น
"เซียร์ ออกไปเต้นเป็นเพื่อนฉันหน่อย"
"ไม่เอาอะ ฉันไม่ถนัด แกชวนยัยนิวก็ไม่ชมพูไปเลย" เธอตอบกลับปันปันที่เอ่ยชวนออกไปเต้นหน้าเวที ซึ่งนั่นไม่ใช่สายเธอ แอบเต้นคนเดียวในห้องน้ำยังพอโอเค นี่เต้นท่ามกลางคนมากมาย เธอขอบายดีกว่า
"ใครจะไปเต้นกับฉันแทนยัยเซียร์?"
"แกเมาแล้วก็นั่งลงสักทียัยปัน ไปเต้นเหยียบเท้าใครเข้า โดนตบมาไม่ช่วยนะ" นิวเยียร์พูด
"นี่ใคร ฉันปันปัน หลานสาวเจ้าพ่อ ใครจะกล้ามีเรื่องด้วย"
"จ้า แม่คนเก่ง" เธอนั่งฟังปันปันและนิวเยียร์กัดกันแล้วอดขำตามไม่ได้ สายตาเธอหลุดโฟกัสไปยังโซนวีไอพีฝั่งอังเดร เธอแอบรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยที่มีผู้หญิงนุ้งน้อยห่มน้อยเข้าไปนั่งข้างคู่หมั้น
เธอดึงสายตากลับมา เอื้อมมือจับขวดน้ำเมาเทลงแก้วว่างแล้วกระดกอึกเดียวจนหมด แก้วเดียวไม่พอ เธอเทลงอีกครั้งเพื่อต่อแก้วสอง สาม และไปเรื่อยๆ จนเริ่มเมามาย
"หายไปแป๊บเดียว เหล้าไปไหนหมดวะ" ปันปันที่เพิ่งเต้นกับนิวเยียร์เสร็จเดินกลับมาถามหาเหล้าที่เคยเหลือครึ่งขวด
"ถามยัยเซียร์สิ กระดกเอาๆ คนเดียวจนหมด" ชมพูพูดขึ้น ปันปันและนิวเยียร์พลันสายตาไปมองลูเซียร์ที่นั่งยิ้มเจื่อนราวคนทำความผิดมา ตานั้นเยิ้มเชื่อม ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเมา
"ดื่มไปดื่มมา น้ำขมๆ นี่ก็อร่อยเหมือนกันนะ" ลูเซียร์พูดด้วยน้ำเสียงหย่อนยานตามประสาคนเมา
"รู้ว่าเป็นครั้งแรกที่ดื่มแถมยังคออ่อน ยังอวดเก่งดื่มคนเดียวจนหมด นัมเบอร์วันเลยเพื่อนกู" นิวเยียร์มองสภาพลูเซียร์แล้วพูดขึ้นมาคนเดียว พลางถอนหายใจแล้วส่ายหน้าไปมา
"แล้วนี่แกจะไปไหน" ปันปันถามเมื่อลูเซียร์ลุกขึ้น
"ไปหาคู่หมั้น~" พูดจบก็เดินเซออกไปจากโต๊ะตัวเอง เป้าหมายของเธอก็คือ อังเดร เขาจะทำเหมือนตัวเองไม่มีคู่หมั้นไม่ได้ เธอนั่งหัวโด่ตรงนั้น ยังให้ผู้หญิงคนอื่นมานั่งข้างกายอีก
อังเดรเหลือบมองลูเซียร์ที่ตาเยิ้มยิ้มหวานมาแต่ไกล แค่เห็นหน้าเธอ เขาก็ถอนหายใจเอือมระอาไว้รอแล้ว นี่คู่หมั้นหรือเจ้ากรรมนายเวร เมื่อไหร่จะหลุดพ้น
"พี่เดย์ขา~"
เหล่าแก๊งเพื่อนอังเดรหันมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ เมื่อมีหญิงสาวหน้าตาน่ารักเข้ามานั่งตักอังเดร แถมยังเป็นคนแรกที่กล้านั่งตักอังเดรโดยไม่มีคำอนุญาตจากอังเดร
"พี่เดย์~"
"เมาแล้วก็กลับไป อย่ามาวุ่นวายแถวนี้"
"ลูเซียร์จะกลับพร้อมพี่เดย์"
"ลูเซียร์ ลูเซียร์ที่เป็นคู่หมั้นของมึงเหรอไอ้เดย์" ออสตินถามขึ้นหลังจากนั่งทวนชื่อนั้นคนเดียวมาพักหนึ่ง
หากจำไม่ผิด ลูเซียร์คือคู่หมั้น ที่อังเดรเคยพูดถึงแล้วบอกว่าไม่สวย แต่ที่เห็นตอนนี้ ถ้าคู่หมั้นอังเดรไม่สวย บนโลกนี้คงไม่มีใครสวยอีกแล้ว
"ใช่ค่ะ เซียร์เป็นคู่หมั้นของพี่เดย์"
"ไหนมึงบอกเขาไม่สวยไง ระดับนางฟ้าขนาดนี้ ถ้าพี่เดย์บอกไม่สวย พี่เดย์คงต้องไปตัดแว่นแล้ว" มังกรแซะเพื่อนสนิท
"พี่เดย์บอกว่าเซียร์ไม่สวยจริงเหรอคะ" ลูเซียร์หันมาถามอังเดร คนรอบข้างเอาแต่ชมเธอว่าสวย น่ารัก ผิดกับคู่หมั้นจอมเย็นชาที่บอกว่าเธอไม่สวย
"เมาแล้วก็กลับไปนอน อย่าทำให้น่ารำคาญ"
"เซียร์ไม่กลับหรอก พี่เดย์กลับตอนไหน เซียร์ก็จะกลับตอนนั้น"
"อย่าให้ฉันรายงานพฤติกรรมเธอกับพ่อแม่เธอ"
"เซียร์ก็รายงานว่าพี่เดย์ยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นทั้งที่มีคู่หมั้นอยู่แล้วกับพ่อแม่พี่เดย์"
อังเดรมองลูเซียร์ตาเขม็งด้วยความไม่พอใจที่โดนอีกฝ่ายย้อนกลับมาแบบนั้น แก้วในมือถูกคู่หมั้นสาวแย่งไปกระดกดื่มจนหมด
"เซียร์ไม่คิดว่าเหล้าจะอร่อยขนาดนี้"
"อย่าทำให้ฉันหมดความอดทนด้วย" เขากดเสียงต่ำบอกลูเซียร์
"พี่เดย์จะทำอะไรเซียร์เหรอ?"
"มันไม่ยากถ้าฉันจะส่งเธอกลับนิวยอร์ก"
"ถ้าคิดว่าทำได้ ก็ทำเลยค่ะ" หญิงสาวขู่กลับ ก่อนจะลุกออกจากตักอังเดร มุ่งหน้าไปยังเวทีของไนต์คลับที่มีดีเจหนุ่มกำลังเปิดเพลงอย่างสนุกสนาน
"คู่หมั้นของมึงจะทำอะไรวะเดย์" แม็กซ์เวลล์เอ่ยถามเสียงเรียบ สายตาจดจ่ออยู่ที่คู่หมั้นของเพื่อนสนิทด้วยความอยากรู้
"ช่างแม่ง"
"คงอยากร้องเพลงละมั้ง" ออสตินพูดแล้วกระดกเครื่องดื่มเข้าปาก
"ทุกคนคะ~ ฟังทางนี้หน่อย"
"...." เมื่อเสียงลูเซียร์ดังลอดผ่านไมโครโฟนที่แย่งดีเจหนุ่มมา ผู้คนที่มาเที่ยวไนต์คลับก็พากันพลันสายตาไปมองเจ้าของเสียงหวานอย่างพร้อมเพรียง
"ทุกคนเห็นผู้ชายคนนั้นไหมคะ ที่นั่งทำหน้านิ่งๆ เหมือนรูปปั้นมีชีวิต เขาชื่ออังเดร เขาเป็นคู่หมั้นของเซียร์ แต่เขาไม่สนใจเซียร์เลย~"
"...."
"เมื่อกี้เขาเพิ่งบอกว่าจะส่งเซียร์กลับนิวยอร์ก เขาอยากให้เซียร์ไปไกลๆ เพราะเขาไม่อยากแต่งงานกับเซียร์"
"ยัยบ้าเอ๊ย" อังเดรสบถออกมาอย่างหงุดหงิด เขาลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปหาลูเซียร์
เมาแล้ววุ่นวายจริงๆ
ไมโครโฟนในมือลูเซียร์ถูกแย่งไปโดยอังเดร แววตาคู่หมั้นหนุ่มดูไม่พอใจกับการกระทำของหญิงสาวเป็นอย่างมาก ทว่าก็ยังยิ้มแย้มอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร
"ทำบ้าอะไรของเธอ"
"ประกาศให้คนรู้ไงคะ ว่าพี่เดย์มีเจ้าของแล้ว"
"เธอมันตัววุ่นวาย"
"พี่เดย์เป็นของเซียร์ เซียร์ไม่ยอมแบ่งพี่เดย์ให้ใครง่ายๆ หรอก" พอลูเซียร์พูดจบ สองแขนเรียวก็คล้องลำคออังเดรลงมาหา ก่อนที่ริมฝีปากสีระเรื่อจะแตะสัมผัสลงปากหยักได้รูป ภาพนั้นทำเอาคนภายในไนต์คลับต่างตกใจแต่สุดท้ายก็ยิ้มออกมา
แก๊งเพื่อนอังเดรมองภาพนั้นแล้วยิ้มกริ่มอย่างภูมิใจ ก่อนที่ต่างคนจะต่างหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายภาพนั้นไว้เป็นที่ระลึก
"กูว่าคนนี้แหละ ที่จะสยบไอ้เดย์ได้อยู่หมัด" แม็กซ์เวลล์พูดแล้วลอบยิ้มมุมปาก คนเย็นชาอย่างอังเดร ต้องเจอผู้หญิงแบบลูเซียร์
- ผู้เขียน
