อังเดรวางลูเซียร์ลงเบาะข้างคนขับ จากนั้นเดินอ้อมไปฝั่งคนขับ พาตัวเองเข้ามานั่งหลังพวงมาลัยรถพลางดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดลำตัว ก่อนจะเบือนสายตาไปมองคนข้างกายที่เอาแต่นั่งเงียบ
เขาถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยหน่าย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดลำตัวให้ลูเซียร์ เหตุการณ์เมื่อกี้คงส่งผลกระทบต่อจิตใจเธอไม่น้อย
"ขอบคุณนะคะที่ช่วยเซียร์" ไม่รู้ว่าเขาตั้งใจมาช่วยหรือเพียงแค่บังเอิญผ่านมาเห็น แต่อย่างน้อยเธอก็รอดมาเพราะเขา
เหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นกับเธอตอนเรียนม.ปลาย คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้ตัวเองจะโดนแบบนี้อีก ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าตอนนี้น้ำตาได้ซึมผ่านดวงตาหยดลงมายังพวงแก้ม
"ฉันช่วยเธอในฐานะคู่หมั้น ถ้าเธอไม่ได้เป็นคู่หมั้นของฉัน ป่านนี้..."
ลูเซียร์ปลดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วโผกอดอังเดร มาเฟียหนุ่มที่ยังพูดไม่จบประโยคต้องชะงักกับการกระทำนี้ของคู่หมั้นสาว รับรู้ถึงของเหลวอุ่นที่ซึมผ่านเสื้
