"ไม่รู้จะหิ้วลินมาเรียนด้วยทำไม ถ้ามีคนถ่ายรูปไปลงที่เพจอีกทำไงเนี่ย" ฉันบ่นพึมพำออกมาเบาๆ พลางเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายข้างออกมา "แล้ว?" "พี่วิลไม่กลัวคนรู้เหรอคะ?" ฉันหันไปมองหน้าพี่วิลเซอร์พร้อมเลิกคิ้วยุ่ง ซึ่งเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา "แล้วพี่วิลลงรูปลินทำไมคะ?" "เรื่องของฉัน" "ถ้าคนรู้ความลับพี่วิลแตกแน่" ฉันจิ๊ปากว่าออกไป พลางก้มใบหน้าลงเล่นโทรศัพท์ ที่ฉันไม่ว่าอะไรเพราะรูปที่พี่วิลเซอร์ลงมันเห็นแค่หน้าผากของฉันเท่านั้น ซึ่งมันไม่น่าจะมีคนรู้ "แตกก็แตก" "ฮะ!?" ฉันอุทานออกมาเบาๆ เมื่อได้ยินคำพูดของพี่วิลเซอร์โดยที่ฉันก็เงยหน้าขึ้นมองหน้าเขาอีกครั้ง แต่พี่วิลเซอร์ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเป็นจังหวะที่อาจารย์เดินเข้ามาพอดี แต่พอฉันหันไปมองดันไปสบตากับอาจารย์เข้า และมันทำให้ฉันตัวแข็งทื่อไปด้วยความหวาดกลัว "อย่ากลัว" เสียงของพี่วิลเซอร์ดังขึ้น โดยที่อาจารย์ก็ยกยิ้