"ถ้าฉันไปเอารถ เดี๋ยวโทรหานะ" ฉันหันไปบอกแสนดีเมื่อก้าวขาเดินออกมาจากตึกเรียนหลังจากเรียนเสร็จ โดยที่แสนดีก็หันมามองหน้าฉัน
"ทำไมไม่ไปพร้อมฉัน แล้วเมื่อเช้าแกมาเรียนยังไง?"
"...พี่วิลมาส่ง" ฉันเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยอมตอบโดยที่แสนดีก็เลิกคิ้วยุ่ง
"แสดงว่าเขาจะมารับ?" ฉันจึงพยักหน้าเบาๆ "ลงรูปแก มารับมาส่ง ทำตัวเหมือนแฟนกันแล้วนะ หรือว่าเป็นแล้ว?"
"บ้าเหรอ ไม่ใช่" ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธ
ที่พี่วิลเซอร์ลงรูปฉัน ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าทำไมเพราะพี่วิลเซอร์ไม่ตอบฉันเลย ข้อความล่าสุดที่เขาตอบกลับมาคือฝากติดตามนั่นแหละ ฉันก็ไม่กล้าส่งไลน์ถามเซ้าซี้กลัวพี่วิลเซอร์จะรำคาญ และที่พี่วิลเซอร์มารับมาส่งเป็นเพราะเขาเห็นว่าฉันไม่มีรถมั้ง
"ยังไงก็ระวังตัวหน่อยนะ ยืนยันคำเดิมว่าเขาน่ากลัวมาก" แสนดีเอ่ยบอกด้วยใบหน้าที่จริงจัง โดยที่ฉันก็ยกยิ้มออกไปบาง
"ไม่ต้องห่วง ฉันลูกใคร"
"จ้าลูกเจ้าพ่อมาเฟีย" แสนดีเอ่
