[Wilzer Talk]
"หวง?" ไอ้แม็กซ์เครย์เอ่ยขึ้นเมื่อลิลินเดินหายเข้าไปในห้องนอน ซึ่งผมก็รีบย้ายสายตามามองที่ใบหน้าของมันที่กระตุกยิ้มมุมปาก
บอกตรงๆ โคตรเกลียดรอยยิ้มไอ้เหี้ยนี่จริงๆ
"สรุปมึงจะคุยที่นี่?" ผมพยายามไม่สนใจมัน ยกขาขึ้นไขว่ห้างเอ่ยถามออกไปด้วยท่าทางน่ารำคาญ
"เปล่า" มันเอ่ยขึ้นนิ่งๆ ดันตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก้าวขาเดินเข้าไปในห้องครัว เดินกลับเข้ามาพร้อมในมือถือขวดไวน์กับแก้วสองใบ "หวังว่าจะไม่หวง...เหมือนคน"
"..." ผมถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ เอนตัวพิงไปกับพนักพิงโซฟา โดยที่มันก็กระตุกยิ้มมุมปาก ทิ้งตัวนั่งลงที่เดิมพลางรินไวน์ใส่แก้ว เลื่อนมาตรงหน้าผม "ถ้ากูเป็นมึง กูจะไม่อยู่นาน"
"กูไม่ใช่มึง" ว่าจบมันก็ยกไวน์ขึ้นจิบช้าๆ ก่อนจะวางแก้วลงในเวลาต่อมา "คืนนั้นมึงปลดปล่อยกับใคร?"
"..." ผมไม่ได้ตอบอะไรออกไป เอื้อมมือไปหยิบแก้วไวน์กระดกเข้าปากพรวดเดียวจนหมด
"ลิลิน?" มันเอ่ยขึ้นซึ่งผ
