วันต่อมา
[Lilin Talk]
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าของวันใหม่ ก็พบว่าพี่วิลเซอร์นอนหลับอยู่ข้างๆ โดยที่มือหนาก็สวมกอดอยู่ที่เอวคอดของฉัน
ฉันค่อยๆ พลิกตัวหันไปมองที่ใบหน้าคมคายของพี่วิลเซอร์ที่ยังคงหลับตาสนิท ลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ
"หน้าใสจัง เคยมีสิวไหมเนี่ย" ฉันพึมพำเสียงเบา จ้องมองใบหน้าของพี่วิลเซอร์ด้วยรอยยิ้มบางๆ คนอะไรทั้งหล่อทั้งหน้าใส หน้าใสจนผู้หญิงอย่างฉันอายเลยทีเดียว "หล่อเหมือนพระเอกซีรีส์เลย^^"
"จ้องขนาดนี้ กินเลยมั้ย?" ริมฝีปากหยักได้รูปเอ่ยออกมาทั้งๆ ที่ยังไม่ลืมตาแต่มันทำให้ฉันตกใจมากๆ
แสดงว่าพี่วิลเซอร์ตื่นแล้ว แต่แค่ไม่ยอมลืมตา แล้วเมื่อกี้พี่วิลเซอร์ต้องได้ยินฉันพูดแน่ๆ บ้าเอ๊ย
"เอ่อ..พี่วิลตื่นแล้วทำไมไม่ลืมตาคะ" ฉันเอ่ยออกไปด้วยท่าทางประหม่าทำให้พี่วิลเซอร์ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองหน้าฉันขยับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นจนร่างกายของฉันไปบดเบียดแผงอกแกร่งเปลือยเปล่า
"มีปัญ
