ตอนที่ 11

1411 คำ
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารที่มีแค่สองคนแล้วก็มีเทียนสองเล่มกั้นกลางไว้ เควินน่ารักมากที่จำได้ว่าเธอแพ้อะไร เขาให้กินยาแก้แพ้ไปก่อนไม่อย่างนั้นคือนี้คงนอนคันคะเยอเพราะความอยากของตัวเองทั้งคืนแน่นอนเลย เสียงกีต้าร์ดังเบาๆไม่แน่ใจว่าเควินสั่งลูกน้องให้ทำ หรือพวกนั้นก็กำลังชิวเหมือนกัน แต่ทุกอย่างมันลงตัวมากซะจนรู้สึกว่าคืนนี้พิเศษมากกว่าหลายคืนที่ผ่านมา หาอะไรมาเล่นกับเควินหน่อยดีกว่า “นายเต้นรำเป็นใช่ไหม?” “เป็นสิ! เธอสอนฉันเองนะ” “งั้นลองวิชากับครูสิหนุ่มน้อย!” “ฮ่าๆ ได้เลยครับครูคนสวย” เขาลุกขึ้นมาก้มโค้งให้ก่อนจะเริ่มจับมือลีน่าเต้นรำ เสียงกีต้าร์ดังเป็นเพลงรักแสนหวานที่นำพาเราทั้งคู่ให้รู้สึกสนุกมาก ครั้งนี้ไม่ก้าวพลาดจนเหยียบเท้าลีน่าเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ภาพวันวานย้อนกลับเข้ามาทันทีเลย งานเลี้ยงที่ลีน่าควงเขาไปด้วยเป็นครั้งแรก วันนั้นลีน่าใส่ชุดเกาะอกสีฟ้าอ่อนกับกระโปรงฟูฟองสีขาวราวกับเจ้าหญิง แล้วตอนนี้ลีน่าก็อยู่ในชุดน่ารักเต้นรำในอ้อมกอดจนจบเพลง “นายเก่งขึ้นนะเควิน” ถ้าเป็นเมื่อก่อนสมัยเรียน เควินเหยียบเท้าเธอจนระบมเลย แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว “ก็ฉันโตแล้วไปนั่งพักเถอะ” “เกี่ยวอะไรด้วย?” ต้องยอมรับว่าเป็นการโตมาอย่างคุณภาพเกินไป เควินตอนนี้หล่อมาก ไม่ใช่เด็กแว่นเหมือนตอนเด็ก ความจริงเธอต้องดีใจนะที่เควินไม่เคยจะทิ้งกันเลย แม้ว่าเธอจะนิสัยไม่ดีก็ตาม ไม่น่าเชื่อว่าเราจะรู้จักกันมาเกือบทั้งชีวิต “คิดอะไรอยู่ลีน่า?” “ดาวคืนนี้สวยดีนะเควิน เห้ยนั้น!!” ดากตกเฉยเลย เธอรีบยกมืออธิฐานขอพรทันที “ทำเป็นเด็กไปได้ลีน่า” เขาโอบไหล่ลีน่าที่ไม่รู้ว่าขอพรล้านแปดข้อรึไงถึงได้นานขนาดนี้ “ไม่อยากรู้เหรอว่าฉันขอพรอะไรบ้าง” “ไม่! ฉันไม่อยากให้เธอไม่สมหวัง” “ว่าฉันเป็นเด็ก นายเองก็แอบขอพรเหมือนใช่ไหมล่ะ?” “พอเลย! ฉันไม่เชื่อเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว เธอต่างหากล่ะที่เชื่อตลอด เห็นดาวตกทีไรก็ขอพรไม่หยุด” “สักวันฉันต้องสมหวังแน่นอน” “ขอให้เป็นแบบนั้นแล้วกัน” เขายิ้มกว้างแล้วพูดแต่กลับมีบางอย่างที่รู้สึกแปลกไป เธอรีบเดินหนีสายตาพราวระยับที่มองกันของเควินมาในห้อง แล้วยกมือขึ้นมาทาบที่หัวใจตัวเอง ทำไมถึงได้เต้นแรงขนาดนี้นะ เป็นอะไรไปถึงได้เขินสายตาแบบนี้ของเควิน ที่ผ่านมาเขาก็มองเธอด้วยแววตาแบบนี้ตลอด เกิดอะไรขึ้นกับเธอเนี่ย? หลังจากไปเที่ยวมัลดีฟส์เธอก็ถูกเควินพามาขังไว้ที่คอนโดอีกแล้ว เขาไม่ทำอะไรเลยนอกจากหาเรื่องมีเซ็กซ์สามเวลาหลังอาหารได้เลยมั้ง ไม่รู้ว่าไปโดนตัวไหนมาถึงคึกคักขนาดนี้ “ฉันเหนื่อยแล้วนะ” “นอนอยู่เฉยๆยังเหนื่อยอีกเหรอ ฉันออกแรงทั้งวันทั้งคืนยังไม่เห็นบ่นเลย” “ก็นายมันอึดนี่! กว่าจะเสร็จฉันก็แทบขาดใจแล้ว” “ก็ดีสิ แล้วอาทิตย์หน้าฉันไปแอลเอจะได้โหยหา” อะไรนะ? นี่เควินจะไปแอลเอหนึ่งอาทิตย์แต่พึ่งจะมาบอกเธอเนี่ยนะ ถ้าทำแบบนี้ไม่รอบอกเธอวันไปเลยล่ะ “ฉันไม่คิดถึงนายหรอก แค่นี้ก็เบื่อขี้หน้าจะแย่แล้ว” “ถ้าฉันไม่อยู่แล้วเธอไปเอากับใครล่ะ ฉันฆ่าทิ้งแน่” “จริงจังไปได้เควิน ฉันไม่ได้มั่วขนาดนั้นซะหน่อย” “แล้วอย่าไปอ่อยไอ้ไทก้าด้วย ขี้เกียจหึง” “ฉันไม่ทำหรอกน่า ไว้ใจกันบ้างสิ!” เควินออกไปทำงานแต่ก็ยังอุส่าห์ทิ้งเดวาลให้ดูแลอย่างกับนักโทษคดีร้ายแรง จะไปไหนมาไหนก็ไปตามด้วยตลอดเวลา แถมเควินยังรู้ทุกอย่างอีกที่เกิดขึ้นด้วยว่าเธอทำอะไรบ้าง นี่คงไม่ได้แอบติดกล้องหรอกนะ “นายมีธุระอะไรก็ไปทำเถอะ” “ไม่ได้เดี๋ยวเฮียด่าฉันอีก!” รอบที่แล้วเดวาลก็โดนไปไม่ใช่น้อยเลยที่ปล่อยให้เธอใส่ชุดว่ายน้ำสีขาวมาเล่นน้ำ เธอนี่มันเป็นตัวต้นเหตุของทุกอย่างจริงๆเลย เขากักขังเธอตั้งแต่ยังไม่แต่งงานด้วยซ้ำ อึดอัดมากนะ เควินไม่ได้ไปทำงานไหนไกลเลยก็แค่ไปซื้อของโจรเท่านั้นเอง ครั้งที่แล้วเป็นเพชรน้ำดีเชียว ครั้งนี้เป็นหยกแกะสลักรูปมังกรที่ได้ข่าวว่าหายออกไปนานแล้ว แต่ว่าราคาไม่ธรรมดาเลย เขามากับลีโอซึ่งมันเอาเมียมาด้วย แบบนี้ก็เหงาเลยสิ “ไปไกลๆส้นตีนกูเลยไอ้สัตว์!” “อยู่ดีๆก็วีน เป็นอะไรของมึงอีกว่ะ” “เปล่า! กูแค่คิดอะไรเพลินอยู่” “เพลินพ่อมึงดิในผับแบบนี้!!” ก็แค่พูดเฉยๆถ้าจะให้ยอมรับว่าคิดถึงเมียรึไงก็ไม่ไหว ขืนแสดงออกเยอะก็โดนล้อพอดี แค่นี้เขาก็โดนล้อเกือบทุกวันแล้ว แต่ลีน่าคงรู้ใจถึงได้ส่งข้อความมาหา Leena : คิดถึงนายจัง Kevin : อีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว Leena : ว่างแล้วโทรหาฉันนะ Kevin : รักเธอจังลีน่า เธอเหงาและเบื่อมากเพราะออกไปเที่ยวก็ไม่ได้ ไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรรึเปล่าแต่คงเกี่ยวกับธุรกิจนั่นแหละ เธอคบกับคนอันตรายก็ต้องเตรียมใจเพราะก้าวขาไปเสี่ยงตายข้างหนึ่งแล้ว เธอรออยู่นานกว่าเควินจะโทรมาหา แต่ก็ดันโทรมาผิดจังหวะเพราะว่าตอนนี้นั่งแช่น้ำอุ่นในอ่างขนาดใหญ่ ไม่รู้ว่าเขาเห็นแบบนี้แล้วจะคิดถึงไหม แต่เธอในตอนนี้ต้องยั่วน้ำลายมากแน่นอนเพราะไอ้บ้านี่มันหื่นกามจะตายไป “ฉันอาบน้ำอยู่มีอะไรรึเปล่า?” “ไม่มีธุระแล้วคุยกับเมียไม่ได้เหรอ?” “ได้สิ งั้นฉันวางโทรศัพท์ไว้ตรงนี้นะ แล้วนายมีอะไรก็พูดมาเลย ตอนนี้ฉันกำลังสบายตัวมากๆ” “ตั้งใจยั่วก็ยอมรับมาเถอะ!” เควินรู้ทันแต่ก็ไม่เป็นอะไรหรอก เธอขัดถูตัวไปเรื่อยๆพร้อมคุยกับเขาที่ไม่วางสายไป ทุกอย่างอยู่ในสายตาของเขาแล้วเดาว่าหลับมาเมื่อไรเธอคงไม่ได้พักแน่นอน หมอนี่กำลังเก็บกดมากเพราะเธอยั่วไม่หยุด คิดถึงสัมผัสของเขาจัง หลังจากคืนนั้นเควินก็ไม่โทรหาเธอ ไม่รู้ว่างานยุ่งหรือไปนอนซบอกใครกันแน่ เขาตอบแค่ข้อความแต่มันก็ดึกมากและเธอเมาหลับไปแล้ว เควินก็น่าจะรู้แต่ไม่อยากคุยตรงเวลากับเธอ หรือไม่ก็ไม่อยากให้ถามเรื่องงานที่ยืดออกไปอีก เอาจริงๆช่วงนี้เธอรู้สึกว่าติดเควินมากเกินไป คิดถึงไอ้บ้านี่จังเลย “ฉันจะไปสปานะเดวาล” “แป๊บนะลีน่า บอกคนขับรถก่อน” “อื้ม แล้ววันนี้ฉันอยากจะไปเที่ยวต่อด้วยได้ไหม?” “ได้สิ ไปกันเถอะแล้วกลับมาเร็วหน่อยนะ” “ไปเที่ยวได้ แต่ให้กลับบ้านเร็วนี่นะ!” “เอาน่า ไว้เฮียกลับมาก่อนค่อยเต็มที่” เธอก็บ่นเรื่องเที่ยวไปเกือบตลอดทางเลย เควินไม่ยอมตอบข้อความและเดวาลก็ทำตัวแปลกๆ เขาระวังตัวเป็นพิเศษ แถมให้เวลาเธอแค่ไม่กี่ชั่วโมงทั้งที่อยากจะเที่ยวนานๆ สุดท้ายเธอจะทำอะไรได้เล่านอกทำสปาเต็มที่แล้วก็กลับ เบื่อขี้หน้าเดวาลเต็มทนแล้วนะ กว่าเควินจะกลับมาเธอไม่เป็นบ้าไปก่อนรึไง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม