สองวันต่อมาฉันก็กลับมาเรียนตามปกติ หลังจากที่เมื่อวานคุณน้าพาไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลทั้งวัน เพราะรู้สึกไม่สบายใจที่เห็นฉันไม่สบาย กลัวจะเป็นอะไรร้ายแรง แต่ผลตรวจออกมาก็ปกติดี หมอบอกว่าช่วงนี้ฉันพักผ่อนไม่เพียงพอ ร่างกายก็เลยอ่อนแอ ทำให้ป่วยง่าย
หลังหมดคาบโฮมรูม ฉันอยากเข้าห้องน้ำเลยลุกออกมาคนเดียว ว่าจะชวนน้ำตาล แต่เห็นยัยนั่นกำลังคุยเรื่องชมรมกับเพื่อนอยู่ เลยไม่อยากรบกวน
"ฉันบอกเธอแล้วไงว่าให้อยู่ห่างจากคีตะไว้ ทำไมถึงไม่ฟังกันบ้าง หรือว่า...ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา"
ขณะที่ฉันกำลังล้างมือ อยู่ๆ เสียงคุ้นๆ ของใครบางคนก็ดังขึ้น ฉันเงยหน้าขึ้นมองกระจกก็เห็นภาพสะท้อนของยัยซัมเมอร์ยืนอยู่ข้างหลัง พร้อมกับเพื่อนอีกสามคน
นึกว่าใคร ที่แท้ก็ยัยฤดูร้อนนี่เอง อย่าบอกนะว่ายัยนี่จะมาหาเรื่องฉัน ฉันสู้นะโว้ย!
"ฉันไม่ใช่ลูกกระจ๊อกของเธอสักหน่อย ไม่จำเป็นต้องทำตามคำสั่ง แต่ถ้าอยากให้ฉันอยู่ห่างจ
