New Boyfriend ตอนที่ 9 ละคร
1532 คำ
ตึก ๆ ๆ ๆ ๆ
"หึ!!" น้ำหนึ่งมองแคร์ที่เดินกระทืบเท้าออกไปอย่างอารมณ์เสียที่เธอบอกว่าเข้าโรงแรมกับสรัลก็ร้านอาหารญี่ปุ่นที่สรัลอยากทานมันอยู่ในโรงแรมนิ อีกไม่นานแคร์คงจะไปโวยวายใส่เขาจนสรัลเริ่มรำคาญแน่นอน
"นี่แค่น้ำจิ้มเท่านั้นแหละหนูแคร์" น้ำหนึ่งพูดเบา ๆ ก่อนจะทำงานต่อไปเพราะว่างานสำหรับเธอมันสำคัญกว่าสองคนนั้นเยอะเลย
เวลาต่อมา...
พรึ่บ!
"แคร์ทำงานที่พี่น้ำหนึ่งสั่งให้แก้เรียบร้อยแล้วนะคะ" แคร์ทำงานเสร็จแล้วก็เอาเอกสารให้มาน้ำหนึ่งแทนที่จะเป็นการส่งไฟล์งานมา
"เป็นอะไรหรือเปล่า?" น้ำหนึ่งถามแคร์เพราะน้ำเสียงของแคร์ไม่อ่อนหวานเหมือนทุกที
"เปล่าค่ะ พอดีว่าทะเลาะกับแฟนนิดหน่อยเลยหงุดหงิดน่ะค่ะขอโทษนะคะถ้าเผลอทำกิริยาไม่ดีใส่พี่หนึ่งไป" แคร์พูดแบบส่ง ๆ ไป
"อ่อ เรื่องนี้เองพี่เข้าใจนะ คนเป็นแฟนกันก็ต้องมีทะเลาะกันบ้างแหละจะให้ดีตลอดได้ยังไงละเนอะ แต่ว่าถ้าทะเลาะแล้วก็ต้องรีบคุยกับและปรับปรุงตัวเอง เหมือนพี่กับสรัลนะเวลาทะเลาะกันก็ไม่นานหรอกเพราะว่าเราทั้งคู่รักกันมากจนไม่อยากเลิกกันไปไกลหน่ะ"
"อย่ามั่นใจหน่อยเลยค่ะพี่น้ำหนึ่ง" แคร์พูดพร้อมกับมองหน้าของน้ำหน้า
"ทำไมเหรอ?"
"ผู้ชายน่ะสามารถเปลี่ยนไปได้ตลอดนั่นแหละค่ะเพราะงั้นเผื่อใจไว้บ้างก็ดีนะคะถ้าวันไหนพี่น้ำหนึ่งเลิกกับแฟนเดี๋ยวจะเจ็บหนักเอา จะหาว่าแคร์ไม่เตือนไม่ได้นะคะ" เธอพยายามพูดสื่อบางอย่าง
"ขอบใจที่บอกพี่น่ะแต่ว่าพี่คิดว่าสรัลคงยังไม่อยากเลิกกับพี่หรอกอย่างน้อยก็ตอนนี้^^" น้ำหนึ่งยิ้ม
"มั่นใจแบบนั้นก็ดีค่ะการเชื่อใจคนรักมันเป็นเรื่องที่ดีอยู่แล้ว"
"แต่ก็อย่างที่แคร์บอกใจผู้ชายมันก็อาจจะเปลี่ยนกันได้เสมอวันนี้เขารักเรา แต่วันหน้าจะรักใครก็ไม่รู้ไม่ใช่แค่ผู้ชายนะแต่ผู้หญิงอย่างเราก็เหมือนกันควรจะรักคนที่ควรรัก"
"ค่ะ ขอบคุณนะคะที่สอนแคร์ขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะเพราะว่าแคร์ต้องไปปรับความเข้าใจกับพี่สะ...แฟนของแคร์น่ะค่ะ" แคร์ตั้งใจจะหลุดชื่อสรัลออกมา
"จ๊ะ เดินทางปลอดภัยนะ" น้ำหนึ่งทำเป็นไม่ได้ยินและโบกมือให้แคร์
ร้านมาดื่มมาดริ๊ง
"ทำไมวันนี้นัดมาที่นี่เหรอ?" พรึ่บ! สรัลนั่งลงข้างน้ำหนึ่งและถามเธอที่นัดเขามาที่ร้านแบบนี้
"ก็ไม่มีอะไรพิเศษหรอกแค่อยากชวนมาดื่มด้วยกันเราไม่ได้ออกมาชิวกันนานแล้วนะ สรัลไม่คิดว่าอย่างนั้นเหรอ?" น้ำหนึ่งพูดแล้วเอาหัวพิงไหล่ของเขา
"จริงแหะแล้วจะดื่มเยอะหรือเปล่า?" เขาถามและมองนาฬิกาข้อมือตัวเอง
"ทำไมอะหรือว่ามีนัดที่ไหน?" น้ำหนึ่งมองหน้าของเขาป่านนี้แคร์คงรอเข้ากลับไปหาจะแย่อยู่แล้ว
"มะไม่มี! จะมีได้ยังไงละเพื่อนก็ไม่ได้เจอกันนานแล้วด้วยตอนนี้ที่สรัลมีก็แค่หนึ่งเท่านั้นนะ" หมับ! เขาจับปลายคางของเธอ
"สั่งสิอยากดื่มอะไรเดี๋ยวหนึ่งจ่ายเอง" เธอบอกกับเขาแค่นั้นคนหน้าเงินอย่างสรัลก็ตาโตและรีบสั่งเครื่องดื่มราคาแพงมายกใหญ่เลย
"ค้าบที่รัก! แล้วหนึ่งเอาอะไรละเดี๋ยวสรัลสั่งให้เอง"
"อืม เอาอะไรก็ได้ตามที่สรัลเลยหนึ่งดื่มได้หมดนั่นแหละ" หมับ! น้ำหนึ่งพูดและกอดแขนของสรัลไว้
หลังจากนั้นทั้งสองก็ดื่มกันไปเรื่อย ๆ คุยกันทั้งเรื่องเก่าเรื่องใหม่น้ำหนึ่งไม่ค่อยได้ดื่มเท่าไหร่เพราะว่าอยากมอมคนข้าง ๆ มากกว่าน่ะสิ เธอหลอกล่อให้เขาสั่งเครื่องดื่มมาเยอะ ๆ และราคาแพงสูง
"อื้อออ~~เหล้าอร่อยมากวันนี้~~" สรัลพูด
"ท่าทางจะเมาแล้วนะสรัลกลับกันเลยไหม?" น้ำหนึ่งถามเขา
"ก็ด้ายยยย~~~"
"แต่ว่าสรัลหนึ่งลืมเอาบัตรเครดิตมาน่ะ โทรศัพท์ก็แบตหมดด้วยเดี๋ยวสรัลจ่ายไปก่อนนะเดี๋ยวพรุ่งนี้หนึ่งคืนใหม่" เธอพยายามโน้มน้าวเขา
"หาาา!!"
"ไม่ได้เหรอหนึ่งคืนแน่นอนไม่โกงหรอก" เธอพยายามส่งสายตาอ้อนวอน
"ด้ายสิ้~~เอาบัตรสรัลไปเล้ยยยยย!!" และเขาก็พยายามควักกระเป๋าตังค์แต่เพราะเมามากเลยทำให้ทั้งโทรศัพท์และกระเป๋าร่วงออกมา น้ำหนึ่งได้จังหวะก็หยิบโทรศัพท์ของสรัลมา เมื่อก่อนเธอไม่เคยที่จริงยุ่งหรือดูโทรศัพท์ของเขาเลยแต่วันนี้เธอขอหน่อยเถอะ
"ว้ายยย~ สรัลไหวไหมคะเนี่ย?" น้ำหนึ่งถามด้วยน้ำเสียงตกใจ
"หว่ายยยยยยยย!!!" ส่วนเขาก็ตอบกลับด้วยเสียงมึนเมา
"คิดเงินด้วยค่ะ!" น้ำหนึ่งเรียกพนักงาน
"ทั้งหมด 54,900 บาทครับ" เพราะเหล้าแต่ละอย่างที่สรัลสั่งมานั้นทั้งแพงทั้งของนอกทั้งนั้นมันเลยราคาแพงแบบนี้ไง
"นี่บัตรค่ะแล้วก็รูดทิปไปด้วยนะคะ จากยอดให้บิลเป็นหนึ่งแสนบาทและเอาไปแบ่งกันนะคะ" น้ำหนึ่งยิ้มร้าย
"ขะขอบคุณครับลูกค้ารอสักครู่นะครับ!!!" ระหว่างรอบัตรตอนนี้สรัลหลับไปแล้วน้ำหนึ่งก็เลยกดโทรศัพท์ของสรัลเล่นดูข้อมูลการสนทนาต่าง ๆ และรูปที่เขาถ่ายกับแคร์มากกว่าของเธอซะอีกแต่ว่าเธอก็แค่ดูเท่านั้นไม่ได้จะก๊อปปี้อะไรเพราะว่าแผนของเธอมันน่าสนุกกว่านั้น ที่ดูก็เพื่อความบันเทิงและเพื่อกระตุกให้ตัวเองไม่ใจอ่อนกับคนพวกนั้น
"ทั้งโทรตามทั้งส่งข้อความหาแฟนคนอื่น...ไม่มียางอายบ้างเลยหรือไงนะ??" น้ำหนึ่งพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าแคร์พยายามติดต่อสรัลอยู่
"เรียบร้อยแล้วครับคุณลูกค้า"
"เอ่อ ฉันขอรบกวนอะไรหน่อยได้ไหมคะ?" น้ำหนึ่งถามพนักงาน
"ได้สิครับ คุณลูกค้าให้ช่วยอะไรบอกมาได้เลยครับ!!"
"ไปส่งผู้ชายคนนี้หน่อยนะคะ" พรึ่บ!! น้ำหนึ่งพูดจบก็ลุกขึ้นและออกมาจากที่ตรงนั้นทันทีโดยไม่สนใจเลยว่าสรัลจะเมาหนักแค่ไหน
คอนโด CS
ติ๊ง!
คุณถอนเงินออกจากบัญชี 100,000 บาท!
"อะอะไรกันเนี่ย?!" แคร์เห็นรายการแจ้งเตือนจากธนาคารก็ต้องตกใจเมื่อเงินนั้นหายออกไปจากบัญชีของเธอ! บัตรที่น้ำหนึ่งเอาไปรูดคือบัตรของแคร์ที่เปิดร่วมกับสรัลเพราะงั้นมันเลยขึ้นแจ้งแตือนที่มือถือเธอด้วย
"พี่สรัลทำบ้าอะไรเนี่ย?!" เธอพูดอย่างโมโหก่อนจะกดโทรหาเขา
ตรู๊ดดดด!!
(ฮัลโหลลลลลล!!!)
"พี่สรัลอยู่ไหนแคร์โทรหาตั้งนานแล้วทำไมไม่รับสายฮะแล้วเงินน่ะ!!ทำไมมันออกจากบัญชีเยอะขนาดนั้นฮะ?!"
(เอ่อ ขอโทษนะครับผมเป็นพนักงานร้านมาดื่มมาดริ๊งและกำลังเอาคุณผู้ชายไปส่งนะครับแต่ว่าเขาเมามากเลยไม่รู้ว่าจะต้องไปส่งที่ไหน?)
"ว่าไงนะเมา?!"
(ใช่ครับ)
"มาส่งที่คอนโด CS!!!" แคร์พูดอย่างใส่อารมณ์ก่อนจะวางสายไปไม่นานสรัลก็กลับมาถึงคอนโดด้วยสภาพเมามาก
เวลาต่อมา
ตุบ!!
"แคร์จ๋าาาา!!พี่กลับมาแล้วจ้าาาาาาา~~~มามะกอด ๆ หน่อยยยย" สรัลเมาจนนอนตกเตียงและพยายามคลานไปหาแคร์ที่กำลังมองเขาด้วยสายตาเหนื่อยหน่ายใจ
"พี่ไปดื่มกับใครมาทำไมเมาแบบนั้นฮะแถมยังจ่ายเงินไปตั้งแสนนึง!!!!" แคร์เสียงดัง
"จะโวยวายทำไมเดี๋ยวพรุ่งนี้หนึ่งคืนให้~~มากอดมาาาา" พอสรัลบอกอย่างนั้นแคร์ก็รู้ทันทีเลยว่าเขาไปกับแฟนของเขามา
"นี่พี่เจอกับพี่น้ำหนึ่งมาอีกแล้วเหรอ?!"
"ก็ช่ายไงจ๊ะ!" สรัลไม่สลด
"พี่สรัล!!ทำไมพี่ต้องไปยุ่งกับพี่น้ำหนึ่งตลอดเลย!!?"
"ถามโง่วะแคร์"
"...!" สิ่งที่สร้ลตอบทำเอาแคร์ตกใจมากเพราะว่าเขาไม่เคยพูดแบบนั้นกับเธอเลย
"น้ำหนึ่งเป็นแฟนพี่จะยุ่งมันแปลกตรงไหนวะ?!อย่าโวยวายมากดิมาให้เอาหน่อยเมาแล้วมันอยากกกกกก!!!" สรัลเขาไปหาแคร์ด้วยความเมา
"พี่สรัล!!!ตอนนี้แคร์ต่างหากอะที่เป็นแฟนพี่!!"
"ก็ใช่ไง!!!ทั้งแคร์ทั้งน้ำหนึ่งเป็นแฟนพี่!!และอีกไม่นานพี่ก็จะเลิกกับน้ำหนึ่งแล้ว!!!ที่อยู่ด้วยก็เพราะว่าเงิน!!แคร์ไหนว่าเข้าใจพี่ไงงงง!!ทำไมไม่ฟังกันแบบนี้!!!"
"ก็แคร์อึดอัด!!ฮึก!! แคร์ไม่อยากเห็นพี่ไปไหนมาไหนกับพี่น้ำหนึ่งไม่อยากให้ไปยุ่งหรืออยู่ใกล้!!"
"โอ๋ ๆ พี่แค่เล่นละครเท่านั้นแหละกับหนูน่ะพี่จริงใจ มา ๆ กอด ๆ"หมับ!! สรัลงดึงแคร์เข้าไปกอดและปลอบประโลมเธอทั้งคืน...
- ผู้เขียน
