Chapter 5
1380 คำ
คชาภัทรเดินออกมาจากห้องน้ำไม่เจอหญิงสาวก็รีบแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกมาตามหาทันที คงไม่ซนถึงขนาดปีนกำแพงบ้านเขาออกไปใช่มั้ย ชายหนุ่มเดินตามหาเธอทั่วบ้านอย่างร้อนรน
"มีใครอยู่มั้ย"
เขาตะโกนเรียกหาแม่บ้านแต่ว่าไม่มีใครได้ยินเลยสักคน เขาเดินไปตรงทางออกหน้าบ้านก็ต้องชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงคนหัวเราะด้วยกันหลายคนดัวมาจากห้องรับแขก
คชาภัทรค่อยๆเดินเข้าไปดูก่อนจะหยุดนิ่งอยู่หน้าประตูมองแม่บ้านทั้งสามคนที่กำลังเอาอกเอาใจดารารัตน์อยู่
"คุณดาราน่าจะเป็นนางเอกนะคะเรื่องนี้ เด่นกว่าอีก"
"ใช่ค่ะสวยกว่าด้วย"
แม่บ้านเอ่นชมหญิงสาวไม่หยุด เธอมองไปยังหน้าจอก่อนจะส่ายหน้ามองแม่บ้านทั้งสามคนด้วยรอยยิ้มกว้าง
"เรื่องนี้ตัวละครเหมาะสมแล้วค่ะ นางเอกเค้าก็เล่นดีในฉบับของเค้า อย่าเอาเราสองคนมาเปรียบเทียบกันเลยนะคะ ถ้านางเอกเค้ามาได้ยินจะเสียใจนะ"
"สวยแล้วยังใจดีอีก ไม่ผิดหวังเลยที่พวกพี่เป็นFCของคุณดารา"
คชาภัทรยืนมองหญิงสาวก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ เธอเป็นผู้หญิงที่จิตใจดีมากไม่คิดร้ายต่อใคร ถ้าเธอจะคิดไม่ดีกับใครสักคนในโลกใบนี้ก็คงเป็นเขาเนี่ยแหละ ชายหนุ่มเดินเข้าไปข้างในแม่บ้านทั้งสามคนเห็นเจ้านายก็สะดุ้งรีบลุกขึ้นออกห่างจากหญิงสาวทันที
"ดูแลกันดีเหลือเกินนะ ขนมน้ำแม้กระทั่งผลไม้ไม่ขาดแม้แต่นิดเดียว"
"ก็พวกพี่เค้าใจดีเอาขนมมาให้กินเพราะเห็นว่าฉันหิว"
"ออกไปก่อน"
เขาสั่งให้แม่บ้านทุกคนออกและตอนนี้ภายในห้องรับแขกเหลือกันเพียงแค่สองคน ชายหนุ่มขยับเข้าไปนั่งลงเคียงข้างก่อนจะกอดคอเธอไว้แน่นแล้วเอ่ยออกมาเสียงเรียบ
"พูดเพราะๆหน่อย"
"นี่ก็เพราะแล้วนี่... คะ"
หญิงสาวเอ่ยออกมาเสียงอ๋อยเมื่อชายหนุ่มทำท่าทางจะเข้ามาจูบเธออีกครั้ง
"เรานะถ้าทำตัวน่ารักว่านอนสอนง่ายจะดีกว่านี้นะ ฉันจะตามใจหนูทุกอย่างขอแค่ทำตัวดีๆอย่าดื้อ"
"หนูไม่ต้องการของของคุณ ขอแค่อิสระตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปให้ได้รึเปล่าคะ"
หญิงสาวเอ่ยออกมาเสียงจริงจัง เขาโอบเอวเธอไว้ก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวอย่างแกล้งหยอก
"ช่วยขออะไรที่มันเป็นไปได้หน่อยสิ"
"ถ้างั้นก็ไม่ต้องมาพูดว่าตามใจทุกอย่าง"
หญิงสาวหยิบคุ๊กกี้ใส่ปากก่อนจะเคี้ยวแก้มตุ่ยอย่างระบายความโกรธภายในใจ เธอรู้แล้วว่ายิ่งตัวเองแสดงท่าทีต่อต้านเท่าไหร่ก็ยิ่งถูกเขาเอาเปรียบมากขึ้นเท่านั้น
"อยากอีกแล้วอ่ะ ขึ้นห้องกัน"
เขาใช้ริมฝีปากชิมขนมที่ติดขอบปากของหญิงสาว เธอมองเขาที่ตอนนี้พยายามจะเล้าโลมเธออีกครั้งให้เป็นไปตามที่เขาต้องการก็เอ่ยถามเสียงเบา
"ถ้าหนูยอมคุณดีๆ จะพาไปส่งที่บ้านใช่มั้ยคะ"
"ใช่... ถ้าฉันพอใจเมื่อไหร่จะพาหนูไปส่งที่บ้านเอง"
เขาจูบริมฝีปากของหญิงสาวอย่างดูดดื่ม มือหนาล้วงเข้าไปในส่วนที่เขาต้องการ และเป็นเรื่องที่ดีที่ครั้งนี้เธอไม่พยศเหมือนครั้งก่อนหน้า
"น่ารักแบบนี้แหละดีมากเลยรู้มั้ย"
เขาขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะอุ้มหญิงสาวในท่าเจ้าสาวพาเดินออกจากห้องรับแขกตรงขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเอง และครั้งนี้หญิงสาวหลับตาลงเคลิ้มไปกับสัมผัสของชายหนุ่ม เธอมีความหวังว่าถ้าจบบนเตียงครั้งนี้ลงเขาจะพาเธอกลับบ้าน หญิงสาวร้องครางออกมาเสียงกระเส่า ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้จะจบลงตอนไหนแต่เธอมีความหวังว่าเขาจะยอมปล่อยเธอไปดีๆ
เช้าวันต่อมา....
ดารารัตน์ค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆ มองไปโดยรอบอย่างใช้สายตาพิจารณาก่อนจะตาโตเมื่อมันคือห้องของคชาภัทรแทนที่จะเป็นห้องนอนของเธอ
"คุณ!"
เธอตาโตอย่างตกใจก่อนจะหันไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ตรงฝาผนัง
"กรี๊ดดดด เจ็ดโมงเช้า"
เธอร้องออกมาเสียงดังลั่นก่อนจะเขย่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างกายให้ตื่น คชาภัทรที่ถูกปลูกอย่างแรงก็สะดุ้งตื่นมองไปยังหญิงสาวก็ยิ้มออกมาทันที
"ยังเช้าอยู่เลยรีบไปไหน"
"คุณไม่รักษาคำพูดเลย ไหนบอกว่าจะพาหนูไปส่งที่บ้านไงคะทำไมถึงมานอนที่นี่"
หญิงสาวทุบตีหน้าอกชายหนุ่มหลายที เขารวบมือทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ก่อนจะเอ่ยเสียงอ่อนโยน
"ใจเย็นสิ ก็พอเราสองคนเสร็จภารกิจบนเตียงนอนหนูก็หลับไปเลยไง จะให้ปลุกก็ยังไงยังไงอยู่"
"หนูต้องไปงานเปิดกล้องละครที่เพิ่งถ่ายเสร็จวันนี้ช่วงบ่าย ยังไม่มีชุดใส่ไม่มีอะไรเลย แล้วจะหาทันมั้ยเนี่ย"
เธอบ่นออกมาอย่างเครียดหนัก ไม่ได้พูดเล่นเพื่อให้เขาเหนื่อยแต่ว่ามันจำเป็นจริงๆ เขาดึงเธอเข้ามาใกล้ก่อนจะกระซิบข้างใบหูเสียงอ่อนโยน
"ไม่ต้องห่วงนะเรื่องนั้น เดี๋ยวจัดการให้"
เธอมองชายหนุ่มอย่างสงสัยว่าจัดการให้ของเขามันคืออะไร คชาภัทรอุ้มหญิงสาวไปส่งในห้องน้ำปล่อยให้เธอนอนแช่น้ำอุ่นไปก่อน
"อาบน้ำไปก่อนนะ เสร็จแล้วลงไปหาข้างล่าง"
หญิงสาวไม่ตอบอะไรมองตามเขาไปจนลับสายตา เธอมองตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ในห้องน้ำ กำลังคิดว่าตัวเองมาทำอะไรที่นี่มันไม่ถูกต้องเลยสักนิด แต่จะให้โทษเธอมันไม่ใช่ ถ้าจะหาคนผิดควรจะเป็นเขาเต็มๆ
ไม่นานเธอก็ลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกไปในห้องนอน บนเตียงมีเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ซึ่งเดาว่าน่าจะเป็นของเขา หญิงสาวสวมใส่ให้สบายตัวก่อนจะเดินลงมาชั้นล่างตามที่เขาสั่งไว้
"มาแล้วเหรอ มานี่สิ"
เธอเดินเข้าไปในห้องรับแขก ภาพที่เห็นคือมีสาวประเภทสองยืนยิ้มให้เธออยู่สองคน และมีคนอื่นอีกไม่รู้ว่ามาทำอะไรกันที่นี่ หญิงสาวเดินเข้าไปใกล้ยกมือไหว้ทักทายทุกคนอย่างมึนงง
"สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีค่ะคุณดารา"
เธอมองทุกคนที่ส่งยิ้มมาให้อย่างเป็นมิตร มีคนรู้จักเธอด้วยแหะไม่น่าเชื่อเลยเนาะ
"วัดตัวเลยต้องใช้ด่วน"
"ได้ค่ะ"
ผู้หญิงที่ยืนอยู่เตรียมสายวัดตัวติดมือมาด้วย หล่อนเดินเข้ามายืนตรงหน้าหญิงสาวพร้อมกับวัดไซส์ร่างกายของเธอตามที่ต้องการ จากนั้นก็หายไปพักใหญ่ก่อนจะกลับมาพร้อมกับเสื้อผ้าเต็มราว เยอะมากและสวยทั้งนั้นเลย
"อะ... อะไรคะ"
เธอมองอย่างตกใจ มันเป็นแบรนด์เนมราคาแพงมากแถมยังมีเต็มราวคาดเดาราคาไม่ถูกแต่ทั้งหมดไม่ต่ำกว่าเจ็ดหลักแน่นอน
"ไปเลือกสิ ชุดที่จะใส่ไปงานเปิดกล้องละครวันนี้"
"ให้หนูเลือกชุดหนึ่งเหรอคะ"
ชายหนุ่มยิ้มออกมาก่อนจะจับไหล่เธอทั้งสองข้างจากทางด้านหลังแล้วพาเข้าไปใกล้ราวที่มีเสื้อผ้ามากมายแขวนอยู่
"จริงๆแล้วทั้งหมดนี้เป็นของหนู แต่ว่าตอนนี้เลือกที่จะใส่ก่อนที่เหลือก็เอากลับไปได้เลย"
เธอมองเขาอย่างตกใจ นี่เขาซื้อชุดทั้งหมดนี่ให้เธอเลยอย่างนั้นเหรอ
"ซื้อให้หนูทั้งหมดนี่เลยเหรอคะ"
"ก็เป็นดารามันก็ต้องมีชุดใส่ไม่ซ้ำนี่จริงป่ะ ถ้าใส่ครบหมดแล้วก็บอก เดี๋ยวซื้อคอลเลคชั่นใหม่ให้อีก"
- ผู้เขียน
