Chapter 5

1380 คำ
คชาภัทรเดินออกมาจากห้องน้ำไม่เจอหญิงสาวก็รีบแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกมาตามหาทันที คงไม่ซนถึงขนาดปีนกำแพงบ้านเขาออกไปใช่มั้ย ชายหนุ่มเดินตามหาเธอทั่วบ้านอย่างร้อนรน "มีใครอยู่มั้ย" เขาตะโกนเรียกหาแม่บ้านแต่ว่าไม่มีใครได้ยินเลยสักคน เขาเดินไปตรงทางออกหน้าบ้านก็ต้องชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงคนหัวเราะด้วยกันหลายคนดัวมาจากห้องรับแขก คชาภัทรค่อยๆเดินเข้าไปดูก่อนจะหยุดนิ่งอยู่หน้าประตูมองแม่บ้านทั้งสามคนที่กำลังเอาอกเอาใจดารารัตน์อยู่ "คุณดาราน่าจะเป็นนางเอกนะคะเรื่องนี้ เด่นกว่าอีก" "ใช่ค่ะสวยกว่าด้วย" แม่บ้านเอ่นชมหญิงสาวไม่หยุด เธอมองไปยังหน้าจอก่อนจะส่ายหน้ามองแม่บ้านทั้งสามคนด้วยรอยยิ้มกว้าง "เรื่องนี้ตัวละครเหมาะสมแล้วค่ะ นางเอกเค้าก็เล่นดีในฉบับของเค้า อย่าเอาเราสองคนมาเปรียบเทียบกันเลยนะคะ ถ้านางเอกเค้ามาได้ยินจะเสียใจนะ" "สวยแล้วยังใจดีอีก ไม่ผิดหวังเลยที่พวกพี่เป็นFCของคุณดารา" คชาภัทรยืนมองหญิงสาวก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ เธอเป็นผู้หญิงที่จิตใจดีมากไม่คิดร้ายต่อใคร ถ้าเธอจะคิดไม่ดีกับใครสักคนในโลกใบนี้ก็คงเป็นเขาเนี่ยแหละ ชายหนุ่มเดินเข้าไปข้างในแม่บ้านทั้งสามคนเห็นเจ้านายก็สะดุ้งรีบลุกขึ้นออกห่างจากหญิงสาวทันที "ดูแลกันดีเหลือเกินนะ ขนมน้ำแม้กระทั่งผลไม้ไม่ขาดแม้แต่นิดเดียว" "ก็พวกพี่เค้าใจดีเอาขนมมาให้กินเพราะเห็นว่าฉันหิว" "ออกไปก่อน" เขาสั่งให้แม่บ้านทุกคนออกและตอนนี้ภายในห้องรับแขกเหลือกันเพียงแค่สองคน ชายหนุ่มขยับเข้าไปนั่งลงเคียงข้างก่อนจะกอดคอเธอไว้แน่นแล้วเอ่ยออกมาเสียงเรียบ "พูดเพราะๆหน่อย" "นี่ก็เพราะแล้วนี่... คะ" หญิงสาวเอ่ยออกมาเสียงอ๋อยเมื่อชายหนุ่มทำท่าทางจะเข้ามาจูบเธออีกครั้ง "เรานะถ้าทำตัวน่ารักว่านอนสอนง่ายจะดีกว่านี้นะ ฉันจะตามใจหนูทุกอย่างขอแค่ทำตัวดีๆอย่าดื้อ" "หนูไม่ต้องการของของคุณ ขอแค่อิสระตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปให้ได้รึเปล่าคะ" หญิงสาวเอ่ยออกมาเสียงจริงจัง เขาโอบเอวเธอไว้ก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวอย่างแกล้งหยอก "ช่วยขออะไรที่มันเป็นไปได้หน่อยสิ" "ถ้างั้นก็ไม่ต้องมาพูดว่าตามใจทุกอย่าง" หญิงสาวหยิบคุ๊กกี้ใส่ปากก่อนจะเคี้ยวแก้มตุ่ยอย่างระบายความโกรธภายในใจ เธอรู้แล้วว่ายิ่งตัวเองแสดงท่าทีต่อต้านเท่าไหร่ก็ยิ่งถูกเขาเอาเปรียบมากขึ้นเท่านั้น "อยากอีกแล้วอ่ะ ขึ้นห้องกัน" เขาใช้ริมฝีปากชิมขนมที่ติดขอบปากของหญิงสาว เธอมองเขาที่ตอนนี้พยายามจะเล้าโลมเธออีกครั้งให้เป็นไปตามที่เขาต้องการก็เอ่ยถามเสียงเบา "ถ้าหนูยอมคุณดีๆ จะพาไปส่งที่บ้านใช่มั้ยคะ" "ใช่... ถ้าฉันพอใจเมื่อไหร่จะพาหนูไปส่งที่บ้านเอง" เขาจูบริมฝีปากของหญิงสาวอย่างดูดดื่ม มือหนาล้วงเข้าไปในส่วนที่เขาต้องการ และเป็นเรื่องที่ดีที่ครั้งนี้เธอไม่พยศเหมือนครั้งก่อนหน้า "น่ารักแบบนี้แหละดีมากเลยรู้มั้ย" เขาขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะอุ้มหญิงสาวในท่าเจ้าสาวพาเดินออกจากห้องรับแขกตรงขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเอง และครั้งนี้หญิงสาวหลับตาลงเคลิ้มไปกับสัมผัสของชายหนุ่ม เธอมีความหวังว่าถ้าจบบนเตียงครั้งนี้ลงเขาจะพาเธอกลับบ้าน หญิงสาวร้องครางออกมาเสียงกระเส่า ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้จะจบลงตอนไหนแต่เธอมีความหวังว่าเขาจะยอมปล่อยเธอไปดีๆ เช้าวันต่อมา.... ดารารัตน์ค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆ มองไปโดยรอบอย่างใช้สายตาพิจารณาก่อนจะตาโตเมื่อมันคือห้องของคชาภัทรแทนที่จะเป็นห้องนอนของเธอ "คุณ!" เธอตาโตอย่างตกใจก่อนจะหันไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ตรงฝาผนัง "กรี๊ดดดด เจ็ดโมงเช้า" เธอร้องออกมาเสียงดังลั่นก่อนจะเขย่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างกายให้ตื่น คชาภัทรที่ถูกปลูกอย่างแรงก็สะดุ้งตื่นมองไปยังหญิงสาวก็ยิ้มออกมาทันที "ยังเช้าอยู่เลยรีบไปไหน" "คุณไม่รักษาคำพูดเลย ไหนบอกว่าจะพาหนูไปส่งที่บ้านไงคะทำไมถึงมานอนที่นี่" หญิงสาวทุบตีหน้าอกชายหนุ่มหลายที เขารวบมือทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ก่อนจะเอ่ยเสียงอ่อนโยน "ใจเย็นสิ ก็พอเราสองคนเสร็จภารกิจบนเตียงนอนหนูก็หลับไปเลยไง จะให้ปลุกก็ยังไงยังไงอยู่" "หนูต้องไปงานเปิดกล้องละครที่เพิ่งถ่ายเสร็จวันนี้ช่วงบ่าย ยังไม่มีชุดใส่ไม่มีอะไรเลย แล้วจะหาทันมั้ยเนี่ย" เธอบ่นออกมาอย่างเครียดหนัก ไม่ได้พูดเล่นเพื่อให้เขาเหนื่อยแต่ว่ามันจำเป็นจริงๆ เขาดึงเธอเข้ามาใกล้ก่อนจะกระซิบข้างใบหูเสียงอ่อนโยน "ไม่ต้องห่วงนะเรื่องนั้น เดี๋ยวจัดการให้" เธอมองชายหนุ่มอย่างสงสัยว่าจัดการให้ของเขามันคืออะไร คชาภัทรอุ้มหญิงสาวไปส่งในห้องน้ำปล่อยให้เธอนอนแช่น้ำอุ่นไปก่อน "อาบน้ำไปก่อนนะ เสร็จแล้วลงไปหาข้างล่าง" หญิงสาวไม่ตอบอะไรมองตามเขาไปจนลับสายตา เธอมองตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ในห้องน้ำ กำลังคิดว่าตัวเองมาทำอะไรที่นี่มันไม่ถูกต้องเลยสักนิด แต่จะให้โทษเธอมันไม่ใช่ ถ้าจะหาคนผิดควรจะเป็นเขาเต็มๆ ไม่นานเธอก็ลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกไปในห้องนอน บนเตียงมีเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ซึ่งเดาว่าน่าจะเป็นของเขา หญิงสาวสวมใส่ให้สบายตัวก่อนจะเดินลงมาชั้นล่างตามที่เขาสั่งไว้ "มาแล้วเหรอ มานี่สิ" เธอเดินเข้าไปในห้องรับแขก ภาพที่เห็นคือมีสาวประเภทสองยืนยิ้มให้เธออยู่สองคน และมีคนอื่นอีกไม่รู้ว่ามาทำอะไรกันที่นี่ หญิงสาวเดินเข้าไปใกล้ยกมือไหว้ทักทายทุกคนอย่างมึนงง "สวัสดีค่ะ" "สวัสดีค่ะคุณดารา" เธอมองทุกคนที่ส่งยิ้มมาให้อย่างเป็นมิตร มีคนรู้จักเธอด้วยแหะไม่น่าเชื่อเลยเนาะ "วัดตัวเลยต้องใช้ด่วน" "ได้ค่ะ" ผู้หญิงที่ยืนอยู่เตรียมสายวัดตัวติดมือมาด้วย หล่อนเดินเข้ามายืนตรงหน้าหญิงสาวพร้อมกับวัดไซส์ร่างกายของเธอตามที่ต้องการ จากนั้นก็หายไปพักใหญ่ก่อนจะกลับมาพร้อมกับเสื้อผ้าเต็มราว เยอะมากและสวยทั้งนั้นเลย "อะ... อะไรคะ" เธอมองอย่างตกใจ มันเป็นแบรนด์เนมราคาแพงมากแถมยังมีเต็มราวคาดเดาราคาไม่ถูกแต่ทั้งหมดไม่ต่ำกว่าเจ็ดหลักแน่นอน "ไปเลือกสิ ชุดที่จะใส่ไปงานเปิดกล้องละครวันนี้" "ให้หนูเลือกชุดหนึ่งเหรอคะ" ชายหนุ่มยิ้มออกมาก่อนจะจับไหล่เธอทั้งสองข้างจากทางด้านหลังแล้วพาเข้าไปใกล้ราวที่มีเสื้อผ้ามากมายแขวนอยู่ "จริงๆแล้วทั้งหมดนี้เป็นของหนู แต่ว่าตอนนี้เลือกที่จะใส่ก่อนที่เหลือก็เอากลับไปได้เลย" เธอมองเขาอย่างตกใจ นี่เขาซื้อชุดทั้งหมดนี่ให้เธอเลยอย่างนั้นเหรอ "ซื้อให้หนูทั้งหมดนี่เลยเหรอคะ" "ก็เป็นดารามันก็ต้องมีชุดใส่ไม่ซ้ำนี่จริงป่ะ ถ้าใส่ครบหมดแล้วก็บอก เดี๋ยวซื้อคอลเลคชั่นใหม่ให้อีก"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม