ภายในพระตำหนักลับ
“ตุ้บ!” ร่างงามระหงถูกวางไว้บนพื้นพระตำหนักที่อยู่ติดกับห้องพระบรรทมขององค์ชายเก้า ซึ่งยังว่างอยู่
ทันทีที่องค์หญิงน้อยทรงเป็นอิสระ พระนางจำต้องแสดงบทบาทของคนบ้าต่อไปอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง เมื่อพระวรกายใหญ่ขององค์ชายหนุ่มค่อยๆ ทรุดลงนั่งยองๆ กับพื้นพระตำหนักพร้อมมีรับสั่งกับพระนาง
“ข้ามิรู้ว่าเจ้าจะฟังรู้เรื่องหรือไม่ แต่นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ไม่ต้องออกไปเดินเพ่นพ่านแถวสุสานอีกแล้วนะ ต่อไปจะได้กินข้าวทุกมื้อและไม่ต้องมอมแมมคลุกฝุ่นแบบนี้อีกต่อไปและต่อไปนี้ ข้าจะเรียกเจ้าว่าเสี่ยวเยว่ หากข้าเรียกแบบนี้ หมายถึงกำลังเรียกหาเจ้า เข้าใจหรือไม่” สุรเสียงนุ่มรับสั่งกับหญิงวิปลาส
ทันทีที่องค์หญิงน้อยทรงได้ยินถ้อยรับสั่งเช่นนั้น พระเนตรสีน้ำอ่อนคู่สวยได้แต่ทอดพระเนตรพระพักตร์หล่อเหลาขององค์ชายเก้าอยู่เช่นนั้นนิ่งนาน ไม่คาดคิดว่าจะทรงได้ยินถ้อยรับสั่งเช่นนี้
“องค์ชาย! นี
