Pretty Two 10 การทดสอบที่ทำให้อีกคนเจ็บ
1525 คำ
“ซัน...”
“ฮึก!!” ฉันปล่อยน้ำตาออกมาเมื่อได้ยินคำนั้นแม้ว่าจะพยายามกลั้นแล้วและพยายามทำใจว่ามันคือเรื่องจริงแต่ฉันก็ไม่อาจจะห้ามมันเอาไว้ได้ความจริงที่ว่าคนรักของเราไปจูบผู้หญิงคนอื่น ไม่ว่าเหตุผลอะไรฉันก็อยากฟังทั้งนั้นแต่มันก็จะเป็นการปิดโอกาสเขามากเกินไปหน่อย
“จะตบหรือตีพี่แค่ไหนก็ได้แต่ขอแค่หลังจากนี้ซันช่วยฟังพี่อธิบายหน่อยได้ไหม?”
“การที่แฟนเราไปจูบคนอื่นซันยังต้องฟังอะไรอีกเหรอคะและที่สำคัญซันไม่ตบไม่ตีพี่หรอกค่ะเพราะว่าซันรักพี่มากจนไม่สามารถทำร้ายพี่ได้ทั้งร่างกายและจิตใจ ฮึก!” ต่อให้เขาจะทำร้ายฉันร้ายแรงกว่านี้ฉันก็ไม่สามารถทำได้นอกจากว่าฉันจะไม่รักเขาแล้วนั้นแหละฉันถึงจะสามารถทำร้ายเขาได้อย่างไม่รู้อะไรเลย
“พี่รู้ว่าสิ่งที่พี่ทำมันผิดและมันทำให้ซันเสียใจ...”
“รู้ว่าซันจะเสียใจแต่พี่ก็ยังเลือกที่จะทำมันเหรอคะซันกลัวมากว่าตัวเองจะทำให้ต้องเจ็บและเสียใจแต่เหมือนว่าพี่จะไม่ได้คิดแบบนั้น”
“ไม่ใช่เลย” เขาปฏิเสธทันที
“เหรอคะแล้วพี่มีเหตุผลอะไรถึงทำแบบนั้นเหรอคะเมื่อวันก่อนไปดื่มกันจนเมามาวันนี้จูบกันในห้องทำงาน มันเป็นอะไรที่สุดยอดไปเลยค่ะหรือว่าชอบกัน?”
“มันไม่ใช่แบบนั้น” ตอนนี้ฉันกำลังทำตัวไร้เหตุผลแต่ฉันมีสิทธิทำแบบนั้นไม่ใช่เหรอ?
“ถ้าชอบกันก็บอกมาสิและเลิกกันไปไม่ใช่มาแอบทำอะไรลับหลังแบบนี้!!ซันไม่ชอบ!!”
“พี่ไม่ได้ชอบฮานิ!!ไม่ได้รู้สึกอะไรทั้งนั้นและพี่ไม่มีวันเลิกกับซันด้วย!!และต่อให้ซันจะเลิกจนหนีไปพี่ก็จะตามไปทุกที่ที่ซันไปพี่ไม่ยอมปล่อยซันอย่างแน่นอน” เขามองหน้าของฉันและพูดมันออกมา
“ไม่ปล่อยซันจะเอาคนอื่นด้วยเหรอคะแบบนั้นซันไม่เอาด้วยหรอก!!”
“ซันนี่!!ฟังพี่ก่อนได้ไหมและเลิกประชดกันสักทีไหนบอกว่าจะคุยกันด้วยเหตุผลไง?!” เขาทักท้วงสิ่งที่เราเคยตกลงกัน นั่นคือไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราจะคุยกันอย่างมีเหตุผลและใจเย็นไม่ใช่คำที่รุนแรงหรือว่าร้ายใส่กันแต่ว่าพอเจอเรื่องแบบนี้เข้าจริง ๆ ก็ไม่สามารถทำได้เลย
“ซันกำลังงี่เง่าไง!!ซันกำลังไม่มีเหตุผลและไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้นเพราะซันกลัว...กลัวว่าสิ่งที่พี่พูดมันเป็นเรื่องโกหก ฮึก!!ซันไม่อยากเป็นคนโง่สำหรับพี่เข้าใจไหม?!”
“ซันนี่พี่ไม่เคยคิดจะมีใครทั้งนั้นนอกจากซัน พี่รักซันเพียงคนเดียวมาตลอดและสิ่งที่ทำกับผู้หญิงคนนั้นในวันนี้มันก็เป็นทดสอบเท่านั้น”
“ทดสอบ?” ฉันแค่นยิ้มกับสิ่งที่ได้ยิน
“พี่รู้ว่ามันไม่ฟังขึ้นเลยแต่พี่ก็อยากบอกซันว่ามันคือเรื่องจริงทั้งหมดที่พี่กำลังจะบอกต่อไปนี้...”
(บิ๊กไซต์)
ย้อนกลับไปเมื่อตอนกลางวัน
โรงพยาบาลศัลยกรรมบิ๊กไซต์
ก๊อก ๆ
“เชิญครับ” ผมกำลังนั่งทำงานอยู่ที่ห้องทำงานเพราะงานของผมส่วนมากเป็นการบริหารและนาน ๆ จะออกไปผ่าตัดเอง และขณะที่กำลังทำงานนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นผมอนุญาตเป็นเรื่องปกติเพราะมีหลายแผนกที่ต้องการได้รับลายเซ็นจากผมเพื่ออนุมัติก่อนเช่นก่อนการผ่าตัดศัลยกรรมทุกชนิด
“นิเอาเอกสารก่อนการผ่าตัดมาให้เซ็นค่ะ” เป็นหมอฮานิที่เข้ามา
“ไม่ให้ผู้ช่วยเอามาให้ละไม่เห็นต้องมาเองเลย” ผมรับเอกสารจากเธอมาก่อนจะอ่านรายละเอียดต่าง ๆ ว่าเธอจะต้องทำการศัลยกรรมส่วนไหนบ้าง
“นิอยากมาเองค่ะอยากคุยกับไซต์ด้วย”
“รบกวนถ้าอยู่โรงพยาบาลช่วยเรียกผมว่าหมอบิ๊กไซต์ด้วยนะครับหรือว่าประธานก็ได้เพราะมันคงดูไม่ดีถ้าจะมีหมอระดับล่างมาเรียกผมอย่างสนิทสนม” ผมเตือนเธอเพราะว่าเธอทำงานภายใต้การบังคับบัญชาของผมการเรียกอย่างสนิทคงไม่ดีเท่าไหร่แม้ว่าเราจะเคยเรียนด้วยกันมาก็ตาม
“ตะต้องขนาดนั้นเลยเหรอไซต์เราเป็นเพื่อนกันนิ”
“เพื่อนแต่ตอนนี้คุณเป็นหมอของโรงพยาบาลผม ผมเป็นคนจ่ายเงินคุณและสั่งงานเพราะงั้นกรุณาให้เกียรติกันดีกว่านะครับ ถ้าข้างนอกก็ยังพอได้แต่ตอนนี้เรามีหน้าที่และตำแหน่งก็ควรปฏิบัติตัวให้เหมาะสมนะ” เมื่อตักเตือนเรียบร้อยผมก็เซ็นเอกสารให้เธอและส่งคืนไป
“เพราะผู้หญิงคนนั้นเหรอไซต์ถึงไม่อยากสนิทกับนิแล้ว?” เธอถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเท่าไหร่และผู้หญิงคนนั้นที่เธอพูดถึงก็น่าจะเป็นซันนี่
“ผู้หญิงคนนั้นที่คุณพูดถึงคือแฟนของผมครับและต่อให้เธอสั่งแบบนั้นจริงผมก็จะทำตามเพราะมันจะทำให้เธอไม่คิดมาก” ซันนี่ไม่ได้บอกหรือบังคับอะไรผมแต่ผมว่าผมไม่ควรสนิทกับผู้หญิงคนอื่นมากเกินไปนอกจากจะทำให้ซันนี่รู้สึกไม่ดีแล้ว ยังทำให้คนรอบข้างมองไม่ดีด้วยเพราะไม่ใครก็รู้ว่าผมมีคนรักอยู่แล้ว
“เหอะ!!มันก็หว่านเสน่ห์ใส่ไซต์จนไซต์หลงมัน!!”
“ผมเต็มใจหลงเธอครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วเชิญออกไปทำหน้าที่ตัวเองได้แล้วผมจ้างหมอฮานิมาทำงานไม่ได้มายุ่งเรื่องส่วนตัวของผมเชิญ...” ผมพูดจบก็ก้มหน้าทำงาน
“ไซต์ไม่รู้เหรอว่านิคิดยังไงกับไซต์?” เธอถามเสียงสั่นเครือ
“เฮ้ออ!” จนผมต้องถอนหายใจและวางปากกาลงวันนี้ผมคงต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่องสินะ
“ไซต์...”
“รู้...รู้แล้วยังไงในเมื่อฉันไม่ได้ชอบเธอ” ในเมื่อพยายามพูดดีแล้วไม่เข้าใจก็คงต้องเข้าโหมดโหดคนใจดำสินะอุตส่าห์จะมองเป็นเพื่อนคนนึงแต่เหมือนว่าเธอจะไม่ได้ต้องการมันและพยายามแทรกเข้ามาตั้งแต่วันนั้นแล้วที่เธอรับสายของผมและเกือบทำให้ซันนี่เข้าใจผิด
“แต่นิบอกว่าให้ไซต์รอนิ...”
“ฉันบอกเหรอว่าจะรอตอนนั้นเธอพูดเองเออเองและจากไปเองฉันยังไม่ได้ยอมรับเลยว่าจะรอเธอ” ตอนนั้นเป็นการเรียนจบหมอก่อนจะไปต่อเฉพาะทางฮานินัดเจอผมเพื่อพูดอะไรบางอย่าง
“ไซต์...คือว่านิจะยังไม่บอกตอนนี้หรอกนะแต่นิก็คิดว่าไซต์คิดรู้ความรู้สึกนิบางแล้ว”
“อืม” ผมบอกสั้นเท่านั้น
“ไซต์รอนินะ...นิสัญญาจะกลับมาบอกทุกอย่างเลย ^-^” เธอยิ้มและเดินออกไปโดยไม่รอคำตอบของผมเลย
“ฉันไม่รอและเธอก็ไม่ต้องรอฉัน...” ผมได้แต่พูดให้มันลอยตามลมไปเธอไม่ฟังอะไรทั้งนั้นผมรู้เธอชอบผมแต่ผมไม่ได้ชอบเธอ...
“ฮึก!!ไซต์ว่ายะยังไงนะ?”
“ฉันไม่ได้ตกลงว่าจะรอเธอเพราะงั้นตัดใจซะฉันมีคนรักแล้วและเราก็กำลังแต่งงานกันฉันพูดเพราะเห็นเธอเป็นเพื่อนคนนึงแต่ถ้าเธอยังพยายามทำเรื่องไร้สาระฉันจำเป็นต้องเชิญเธอจากโรงพยาบาลนี้แม้ต้องจ่ายค่าชดเชยที่ผิดสัญญาให้เธอก็ตาม” ตามแก้ไขการจ้างวานเป็นหมอของโรงพยาบาล
“งั้นนิขอทดสอบหน่อยได้ไหม?”
“ปัญญาอ่อนหรือไง?” ผมมองเธออย่างไม่พอใจ
“นิขอจูบไซต์ได้ไหมถ้าไซต์ไม่รู้สึกอะไรนิสัญญาว่าจะไม่ยุ่งกับไซต์อีกนะคะ”
“ฉันไม่จูบกับผู้หญิงที่ไม่ใช่ซันนี่อย่าหาทำถ้าไม่อยากให้ฉันเกลียดเธอ” ผมบอกเธอไป
“จะเกลียดก็ไม่สนนิขอแค่ไซต์ยอมทดสอบหรือว่าความจริงไซต์กลัวว่าจะหวั่งไหวกับนิ”
“ปัดโถ่เว้ย!!” ปึง!!ผมทุบโต๊ะอย่างโมโห
“ก็บอกว่าไม่จูบไม่ชอบอย่ามายุ่ง!!”
“แค่ครั้งเดียวสัญญาเลยถ้าไซต์ไม่ตอบรับอะไรหรือไม่รู้สึกอะไรเลยนิจะยอมอยู่ที่นี่อย่างเงียบ ๆ และทำงานจนหมดสัญญาจ้างแต่ถ้าไซต์ไม่ทำนิจะก่อกวนผู้หญิงคนนั้นให้ไม่มีความสุข”
“อยากตายใช่ไหม?” ผมเริ่มเสียงแข็ง
“นะ...แค่จูบเดียวทุกอย่างจบเลยถ้าไซต์ไม่ได้รู้สึกอะไรจริง ๆ ”
“อะไรทำให้เธอคิดว่าฉันจะรู้สึกอะไรกับเธอวะ??”
“...” กึก!!เธอชะงักไป
“ฉันไม่เคยทำอะไรให้เธอคิดแบบนั้นนะ...อุ๊บ!” และเธอก็ไม่รออะไรทั้งสิ้นประกบปากของตัวเองลงมาทันที
พรึ่บ!!!
“แหวะ!!จะอ้วก!!”
- ผู้เขียน
