Pretty Two 11 เจ็บเหมือนกัน
1492 คำ
ปัจจุบัน
“เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละพี่ไม่ได้ตั้งใจให้เธอจูบพี่ พี่ไม่ได้เต็มใจอะไรทั้งนั้นเธอก้มลงมาทำแบบนั้นเอง” ผมเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ซันนี่ฟังแต่ผมก็ไม่รู้ว่าเธอจะเชื่อผมหรือเปล่าเพราะตอนนี้แววตาเธอไม่เหมือนเดิมเลยจนผมเริ่มกลัวใจเธอจะเปลี่ยนไป
“แต่พี่ก็ปล่อยให้เธอเข้าใกล้...”
“พี่ขอโทษเรื่องนี้พี่ผิดเองและมันจะไม่เกิดขึ้นอีกอย่างแน่นอน” หมับ! ผมคุกเข่าลงกับพื้นจับมือของซันนี่เอาไว้แน่นเพื่อให้เธอมั่นใจว่าผมพูดจริง
“ถ้าซันทำบ้างละ?”
“ซัน...”
“ซันไม่ได้ประชดนะคะแต่ถ้ามีผู้ชายมาชอบซันและเขาของทดสอบแบบนั้นบ้างละพี่คิดว่าตัวเองจะใจเย็นและรอฟังเหมือนซันไหม?” คำตอบคือไม่บางทีผมอาจจะโวยวายอย่างไม่มีสติก็ได้เพราะว่าผมหวงซันมาก
ความจริงเราต่างหวงกันทั้งคู่นั้นแหละแต่ซันใจเย็นกว่าและนิ่งกว่าผมเวลามีผู้หญิงเข้ามายุ่งด้วย แต่ผมจะใจร้อนและไม่ฟังอะไรทั้งนั้นถ้าผู้ชายคนไหนจะใกล้เธอและแน่นอนว่าถ้ามีคนทำแบบนั้นเธอผมก็คงไม่ไหวเหมือนกันและไม่ฟังอะไรด้วย
“พี่...”
“ซันรู้ว่าพี่ไม่ฟังอะไรหรอกค่ะก็ได้ค่ะในเมื่อพี่บอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับเธอและทดสอบด้วยการทำแบบนั้นไปแล้วงั้นซันขออะไรหน่อยได้ไหมคะ?” เธอถามผม
“อะไรเหรอ?”
“ในเมื่อพี่ยืนยันแล้วไม่ได้คิดอะไรกับเธองั้นซันขอลงโทษเธอที่กล้ายุ่งกับพี่แล้วกันหวังว่าพี่จะไม่ปกป้องเธอนะคะ” ซันพูดและกระดกไวน์ในแก้วจนหมด
“ซันจะทำอะไรพี่ไม่ว่าอยู่แล้วแค่ซันไม่เจ็บตัวก็พอแล้ว”
“อ่อ แล้วก็วันนี้พี่ไปแปรงฟังบ้วนปากสักสามรอบนะคะแล้วก็ไม่ต้องมาจูบซัน 7 วันด้วยเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีสัมผัสของผู้หญิงคนอื่น”
“ซัน...”
“จะไม่มีการต่อรองอะไรทั้งนั้นค่ะ พี่ไซต์...ความรักน่ะถ้ามันเหนื่อยเกินไปหรือพยายามมากไปมันไม่ใช่เรื่องดีหรอกนะคะเพราะความรักที่แท้จริงมันไม่ต้องพยายามค่ะ ซันรักพี่มากแต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ซันรู้สึกเหนื่อยซันอาจจะต้อง...”
“กำลังพูดอะไร?” ผมถามเธอเสียงเข้มอย่างไม่พอใจ
“จะเลิกกับพี่? ทั้งที่พี่ยังไม่ได้ทำอะไรผิดงั้นเหรอ?” ผมถามเธอ
“...”
“ตั้งแต่พี่มีซันพี่ก็ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้นไม่ใช่ว่าไม่มีใครเข้าหาแต่พี่เลือกที่จะไม่สนใจเพราะพี่มีซันอยู่แล้ว ใช่ครั้งนี้จะบอกพี่ว่าไม่ผิดก็ไม่ร้อยเปอร์เซ็นเพราะพี่ไม่ระวังจนผู้หญิงเข้ามาประชิดตัวแต่พี่จะไม่ทำให้เกิดเรื่องนั้นอีก เพราะงั้นอย่าพูดเหมือนจะเลิกกัน” ผมไม่เคยคิดว่าชีวิตหลังจากนี้จะไม่มีซันนี่เลยในทุกวันผมอยากมีเธอไปตลอด
“ฮึก!!ซันก็ไม่ได้อยากเลิกเลยซันรักพี่มาก ๆ พี่ไซต์แต่บางที...บางทีซันก็คิดว่าพี่อาจจะพร้อมมีใครก็ได้ ฮืออ”
“พี่ไม่มีใครทั้งนั้นต่อให้ใครเข้ามาก็ไม่สนใจเลย ไม่มองด้วยในสายตาพี่มีแค่ซันนะ” ผมยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้เธออย่างแผ่วเบาวันนี้ผมทำให้เธอต้องร้องไห้ ผมไม่ชอบเลยแม้จะไม่ได้ตั้งใจแต่สาเหตุมันก็มาจากผมเองนั่นแหละไม่มีข้อแก้ตัวใดใดทั้งสิ้น
“ถ้าไม่รักกันหรือรู้สึกไม่เหมือนเดิม ฮึก!!บอกซันนะคะอย่าทำร้ายกันด้วยการไปมีคนอื่นเพราะถ้าเป็นแบบนั้นซันจะทำลายทุกอย่าง...”
“ครับ ถ้ามีคนอื่นพี่ยินดีให้ซันทำลายชีวิตพี่จนแหลกเหลวไม่มีชิ้นดีเลย” ก็ถ้าผมจะเลวขนาดนั้นก็ต้องยอมรับสิ่งที่ตามมาแต่ผมจะไม่ทำอย่างนั้นอย่างแน่นอน
(ซันนี่)
วันต่อมา...
“มอนิ่งครับที่รัก...” พรึ่บ! ฉันเอาหมอนปิดหน้าของพี่ไซต์เมื่อเขาจะเข้ามาจูบฉัน
“ข้อตกลงของเราคือห้ามจูบ 7 วันนะคะลืมไปแล้วเหรอ?”
“ซันนี่...” เขาเรียกชื่อของฉันตาละห้อยเมื่อฉันบอกแบบนั้น เมื่อวานนี้หลังจากข่มขู่กันไปเรียบร้อยเราก็แยกย้ายกันเข้านอนทันทีไม่มีการกอดหรือจูบใดใดทั้งสิ้นและมันจะเป็นแบบนี้ไปตลอด 7 วัน
“วันนี้ซันไปโรงพยาบาลด้วยนะคะอย่าไปเจอหน้าหมอคนสวยแต่หน้าด้านหน่อย”
“จะทำอะไรก็ทำครับ^^” เขายิ้มและสนับสนุนฉันลองไม่สนับสนุนสิฉันจะจัดการเขาแทน
“มันควรเป็นอย่างนั้นค่ะ”
“งั้นวันนี้ตอนเที่ยงเรากินข้าวด้วยกันนะพี่จะให้ผู้ช่วยจองร้านอาหารไว้ให้”
“ได้ค่ะ” ฉันตอบก่อนจะลงจากเตียงและไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปโรงพยาบาลกับพี่ไซต์
ตลอดการอาบน้ำสมองฉันก็คิดว่าใครเป็นส่งไลน์หาฉันเจ้าของไลน์คนนั้นเป็นใครกันแน่หรือว่าจะเป็นหมอฮานิกันนะเรื่องนี้คงต้องการเจ้าตัวนั่นแหละ ถ้าไม่ยอมตอบดี ๆ ก็ต้องใช้ความรุนแรงกันหน่อยจากการที่ส่งมาแบบนั้นไม่ได้หวังดีแต่สร้างความร้านฉานอย่างแน่นอน
ใครกันนะ?
เวลาต่อมา...
โรงพยาบาลศัลยกรรมบิ๊กไซต์
ห้องทำงานหมอฮานิ
เมื่อมาที่โรงพยาบแล้วฉันก็แยกตัวออกมาจากพี่ไซต์ก่อนจะที่ห้องทำงานของหมอฮานิโชคดีที่ช่วงเช้าเธอไม่มีงานอะไรแต่ก็ต้องมาเข้างานแต่เช้ามาเวลาอยู่ดี
แกร๊ด!!
“มอนิ่งค่ะคุณหมอฮานิมาทำงานแล้วเหรอคะ?” ฉันถามบุคคลที่เดินเข้ามาถึงเธอจะบอกว่าถ้าพี่ไซต์ไม่รู้สึกอะไรกับเธอ เธอจะเลิกยุ่งก็ตามแต่เอาอะไรมารับประกันละว่าจะเลิกจริงของแบบนี้ต้องกำจัดเท่านั้นถึงจะแน่ใจ
“เธอเข้ามาทำอะไรในห้องทำงานฉัน?”
“มาหาหมอฮานิค่ะรอมาตั้ง...เกือบ 20 นาทีแหนะมาทำงานสายนะคะเนี่ย” ฉันมองเวลาที่นาฬิกาข้อมือของตัวเองก่อนจะเงยหน้ามองหมอฮานิ
“ยุ่งอะไรด้วย?”
“ฉันเป็นแฟนเจ้าของโรงพยาบาลก็ต้องช่วยแฟนทำงานสิคะตาบวบ ๆ นะคะ เพราะรู้ว่าพี่ไซต์ไม่ได้ชอบเหรอคะ?” ฉันกอดอกมองจะว่าฉันเยาะเย้ยก็ได้แต่มันก็สมควรแล้วนิ
“เธอ!!!”
“จูบแฟนคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตมันรู้สึกดีไหมคะแต่ว่าพี่ไซต์กลับไปอ้วกออกไปตั้งหลายรอบ แถมยังแปรงฟังบ้วนปากไปตั้งหลายครั้งคิดดูว่าเขารังเกียจแค่ไหน?” ฉันเป็นคนบอกให้ทำเองแหละ
“ว่าไงนะ?!”
“ฉันมาเยาะเย้ย สมน้ำหน้าและถั่งโถมน่ะค่ะ^-^” ฉันบอกจุดประสงค์ของตัวเองไปอย่างตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม
“มันจะมากไปแล้วนะ!!ฉันชอบไซต์มาก่อนแท้ ๆ เธอมีสิทธิ์อะไรมาแย่งเขาไป...” เพี๊ยะ!! ฉันตบหน้าของเธอทันที
“นอกจากที่ไปบอกแล้วฉันก็มาตบด้วยค่ะ...กล้าดียังไงมาจูบคนของฉันเหรอคะ?”
“ฉันจะแจ้งความ!!!”
“งั้นแจ้งทีเดียวเลยนะคะ” เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!! ฉันตบไปอีกสองที
“คิดว่าฉันจะยอมเหรอฮะ?!!!” หมับ!!เธอกระชากผมของฉันอย่างรุนแรง
“คุณหมอก็สู้คนเหมือนกันนะคะเนี่ยก็นะขนาดจูบแฟนคนอื่นแล้ว ยังกล้าส่งรูปไปบอกว่าเป็นผู้หวังดีอีกตั้งแต่จัดฉากเหรอคะเพื่อสร้างความแตกแยก?”
“รูปอะไร?” เธอทำหน้างงและไม่เข้าใจ
“ไม่ใช่คุณหมอเหรอคะแต่จะทำยังไงได้เนอะ...เพราะพี่ไซต์คิดว่าเป็นหมอฮานิไปแล้วน่ะสิ” ฉันบอกเรื่องไลน์และรูปที่ส่งมา ฉันบอกว่าอาจจะเป็นหมอฮานิก็ได้แต่เหมือนจะไม่ใช่แหะ
“อย่ามาใส่ร้ายฉันนะ” พรึ่บ!!โครมมม!!!เธอเหวี่ยงตัวของฉันไปที่โต๊ะทำงานเธออย่างแรง!!
ปึง!!
“ทำอะไรน่ะฮานิ!!” พี่ไซต์เปิดประตูเข้ามาพอดีเป๊ะ!!
“ไซต์!!”
หมับ!!
“เป็นอะไรไหมซันนี่พี่บอกแล้วไงว่าอย่าเจ็บตัว!!” พี่ไซต์เดินผ่านหมอฮานิเข้ามาหาฉันและถามอย่างเป็นห่วง
“แค่นี้เองซันไม่เจ็บหรอก ไม่เท่าที่เธอทำให้ซันรู้สึกเจ็บใจ...ต่อให้เป็นแค่การจัดฉากซันก็มีความรู้สึกค่ะเจ็บเหมือนกันเพราะงั้นซันต้องมาทำให้เธอรู้สึกว่าบ้างว่าซันรู้สึกยังไงตอนเห็นรูปนั้น...”
หมับ!!!
จุ๊บบบ!!ฉันคว้าคอของพี่ไซต์ลงมาจูบต่อหน้าของเธอ
- ผู้เขียน
