หลังจากที่สนุกสุดเหวี่ยงมาทั้งวันแล้ว ในที่สุดพลอยไพลินก็ลากสังขารอันอ่อนเปลี้ยกลับมาถึงคอนโดตอนสี่ทุ่มโดยมีการ์ดคอยช่วยประคองมาส่ง เพราะมัวแต่กรี๊ดอปป้าทั้งวัน ทำให้ตอนนี้เธอแทบจะไม่มีเสียงกล่าวขอบคุณหรือเอ่ยลาการ์ดทั้งสอง หญิงสาวทำได้แค่โบกไม้โบกมือเป็นการลาก่อนที่การ์ดจะกลับไปพักยังที่ของตน
ร่างสูงของคลินท์ซึ่งกำลังเอนหลังอยู่บนโซฟาหรูกลางห้องโถงหรี่ตามองร่างเพรียวบางที่กำลังเดินโซซัดโซเซเข้าห้องนอนโดยไม่ยอมหันมาทักหรือเอ่ยอะไรกับเขาสักคำ
ดูเหมือนหญิงสาวจะไม่สนใจเลยด้วยซ้ำว่ามีเขานั่งรออยู่ที่นี่ทั้งคน และเธอก็คงไม่รู้ว่าการกระทำของเธอวันนี้ทำให้เขาเกิดความขุ่นเคืองในใจลึกๆ
คลินท์นั่งสงบสติอารมณ์อยู่พักใหญ่ ก่อนที่จะปรับอารมณ์ให้กลับมาเป็นปกติ เพราะตั้งใจไว้แล้วว่าวันนี้จะต้องคุยและทำความเข้าใจกับเธอให้ได้เพื่อความสัมพันธ์ที่ดีในอนาคต และในฐานะที่เขาเป็นผู้ใหญ่กว่า เขาก็ควรจะมีเหตุผล
