พลอยไพลินได้สติ หลังจากที่หลับไปนานเกือบสามชั่วโมงเต็ม วินาทีแรกที่ลืมตาขึ้นมา เห็นรูปทรงห้องที่เปลี่ยนไปเธอก็รู้ได้ทันทีว่านี่คือโรงพยาบาล หญิงสาวยกมือลูบหน้าจับแขนตัวเองเมื่อสติกลับคืนมาหมด
‘นี่ฉันยังไม่ตาย’
พลอยไพลินอยากจะกรี๊ดด้วยความรู้สึกดีใจ แต่เมื่อตระหนักได้ว่าสถานที่ไม่อำนวย แถมยังรู้สึกเหมือนว่าห้องนี้ไม่มีแค่เธออยู่ ดวงตากลมโตก็กวาดมองสำรวจทันที
แต่แล้วหัวใจดวงน้อยก็ไหวไปวูบหนึ่งเมื่อสายตาปะทะเข้ากับร่างสูงสง่าของผู้ชายใจร้ายที่ไล่เธอออกมากำลังยืนคุยกับเลขาคนสนิท และเป็นจังหวะเดียวกับที่เขาจะหันมาทางเธอพอดี
คลินท์พักสนทนากับเลขาหนุ่มอย่างอัตโนมัติเมื่อเห็นร่างบางรู้สึกตัวและกำลังมองมาที่เขา ชายหนุ่มก้าวยาวๆมาหาเธอด้วยความรู้สึกยินดี แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยถามอะไรเสียงหวานก็ดังขึ้นเสียก่อน
“คุณมาที่นี่ทำไม หรือว่าอยากมาดูให้แน่ใจว่าฉันตายหรือยัง”
ตอนออกมาเธอไม่ได้โกรธเขา แต่พ
