ตอนที่ 10
1113 คำ
"ล่อให้เราระแวงกันเองมั้งคะไม่แน่ใจเหมือนกัน อีกอย่างพอผู้นำระดับสูงหายตัวไปถึงสองคนมีเหรอว่าพวกเราจะไม่สั่นคลอน แล้วพวกที่อยากจะโชว์พาวมันก็คงจะอยากแสดงตัวออกมาเต็มทน"
"ไปช่วยมันแล้วทำไมไม่บอกพี่บ้างละ เรื่องอันตรายแบบนั้นให้พี่เป็นคนจัดการเองยังจะดีกว่าให้เมี! เอ่อ…ให้เรามาเสี่ยงอันตรายคนเดียว"
"เดี๋ยวความลับรั่วไหลค่ะ"
"แต่พี่เป็น…"
"ถึงจะเป็นเหมือนพี่น้องแต่ก็ใช่ว่าจะไว้ใจเต็มร้อยสักหน่อย ฉันน่ะไม่เคยไว้ใจใครสักคนและไม่ไว้ใจตัวเองด้วยเหมือนกัน"
"ฟังดูโดดเดี่ยวนะ"
"ก็นิดหน่อยค่ะ"
"เรื่องดาวตกละ?"
"ก็แค่มีคนจ้างวานด้วยเงินหลายสิบล้านเพื่อให้มาลักพาตัวฉันไปเฉยๆไม่มีอันตรายมากกว่านั้นหรอกค่ะ คนพวกนี้เป็นกลุ่มโจรที่มีประสิทธิภาพและบ้าคลั่งมากเลย โดยเฉพาะหัวหน้าที่พร้อมลุยทุกอย่างเพื่อเป้าหมายแต่ก็รักพวกพ้องมากๆจนน่ากลัวว่าจะตายเพราะคนใกล้ตัวมากกว่าคนอื่น ดูอย่างช่วงปีที่แล้วที่มีข่าวฆ่ายกตัดหัวยกครัวนั่นก็เป็นการแก้แค้นอีกรูปแบบหนึ่ง พี่ไคโรก็ระวังตัวเองไว้บ้างนะคะคนพวกนี้ฝีมือดีไม่ต่างจากหัวหน้าบอดี้การ์ดของเราหรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ"
"ถ้ามันไม่เก่งจริงคงไม่กล้ารับงานนี้หรอก" มายุ่งกับบุคคลสำคัญของตระกูลแอลมีเหรอว่าจะพบจุดจบที่สวยงามเพราะนี่ไม่ใช่โจรกลุ่มแรกที่พยายามทำ ทุกคนที่อยู่บนจุดสูงสุดล้วนอยู่ในสถานการณ์ที่หมิ่นเหม่กับความเป็นความตายเสมอ ทำให้มีสัญชาตญาณป้องกันตัวถูกที่เสริมเข้ามาตั้งแต่เด็กรวมถึงศิลปะป้องกันตัวที่ไม่ค่อยมีใครได้เห็นฝีมือมากนักเพราะส่วนใหญ่จะถูกจัดการตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
อยากรู้จังว่าใครเป็นคนจ้างลักพาตัวเมีย
"มันจะมางานประมูลใช่ไหม?"
"ฉันอยู่ที่ไหนพวกนั้นก็จะตามมาค่ะ"
"กลุ่มดาวตกมันก่อตั้งจากที่ไหนแล้วมีกี่คนรู้รึเปล่า?"
"รู้จักแค่หัวหน้าชื่อเรน เขาเคยอาศัยที่เขตสิบใกล้พื้นที่ป่ารกร้างบริเวณแถวนั้นส่วนใหญ่มักจะใช้ลำเลียงของผิดกฏหมายและอำพรางศพเป็นส่วนใหญ่ ที่นั่นไม่มีใครอยากจะอาศัยอยู่หรอกถ้าหากว่าไม่จำเป็นหรือโตมาจากที่นั่นจริงๆ"
"กว่าจะมาถึงจุดนี้คงไม่ใช่เรื่องง่าย"
"ดังนั้นถ้าไม่จำเป็นก็อย่าฆ่านะคะเก็บคนมีฝีมือไว้แก้เหงาบ้าง เผื่อว่าวันข้างหน้าเราอาจจะต้องใช้บริการพวกเขาทำงานลับๆแทน แล้วอีกอย่างคือการมีคนเก่งๆแบบนี้ทำให้ทุกอย่างสนุกขึ้นมากเลยค่ะ"
"ถ้าไม่จำเป็นจะไม่ฆ่าแต่ถ้ามันทำอะไรลาเบลต่อให้มันอยู่สุดขอบโลกพี่ก็จะฆ่ามันให้ได้ทุกคน เคลียร์นะ" ลาเบลเป็นคนรอบรู้มากจนแทบไม่น่าเชื่อเพราะท่าทีดูไม่มีพิษภัยนี้กลับเต็มไปด้วยความน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก สำหรับเธอการฆ่าคงเป็นเรื่องง่ายดายเหมือนหายใจและอาจจะเห็นชีวิตคนเป็นผักปลาจนหัวใจบิดเบี้ยวไปแล้วก็ได้
คนเก่งนี่น่ากลัวทุกคนเลยนะ!
"อื้ม ไปเลือกซื้อของใช้ด้วยกันไหมคะ?"
"ทำไมถึงนัดมาที่นี่ละ?"
"แถวนี้เป็นพื้นที่ชนบทธรรมดาไม่มีคนรู้จักเรามันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอคะที่จะใช้เวลาเป็นคนธรรมดาบ้าง ฉันไม่ชอบเวลามีคนตามต้อยๆเป็นขบวนพาเหรดแบบนั้น หรือว่าพี่อยู่บนจุดสูงสุดนานเกินไปจนลงมาเหยียบสถานที่แบบนี้ไม่ได้แล้ว"
"อย่าดูถูกกันนักเลยน่า! จะที่ไหนพี่ก็อยู่ได้หมดแหละแค่เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยเฉยๆ แล้วคืนนี้จะกลับบ้านหรือค้างที่นี่ดีละ?"
"ที่นี่มีโรงแรมใกล้ๆแค่ที่เดียวเองแถมยังไม่ค่อยสะดวกสบายเท่าบ้านของพี่ไคโรด้วยสิ"
"ไปเดินเล่นกันเถอะจะได้กลับบ้านกัน" เขาไม่ใช่คนติดบ้านแต่ว่าที่นั่นจะสามารถแสดงออกได้อย่างเปิดเผยว่าต้องการเธอมากขนาดไหน
ลาเบลจ่ายค่าเครื่องดื่มและขนมเรียบร้อยก็หยิบหมวกกับแว่นกันแดดขึ้นมาสวมใส่ ในขณะที่เขาใส่เพียงแว่นกันแดดเท่านั้นเอง ที่นี่ไม่มีคนรู้จักเราคงเพราะเวลาส่วนใหญ่ของเขาอยู่ที่เขตหนึ่งในย่านดังแหล่งคนมีเงินและคาสิโน่
เราเดินเลือกซื้อเสื้อผ้าของใช้เล็กน้อยก็กลับแล้วเพราะไม่อยากจะไปถึงค่ำมากนัก ในระหว่างรถติดชะงักบนถนนเส้นหลักอยู่นั้นเสียงข้อความจากโทรศัพท์คนข้างกายก็ดังขึ้นนั่นเลยทำให้รู้สึกแปลกใจมาก ก่อนหน้านี้เคยจ้างคนตามหาเธอจากสัญญาณโทรศัพท์แต่กลับไม่พบเลยด้วยซ้ำ
มือเล็กหยิบขึ้นมาเปิดดูพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้นทุกอย่างก็กลับมาเรียบนิ่งดังเดิม มือเล็กแสนนุ่มวางลงที่ต้นขาของเขาเพื่อเรียกร้องความสนใจทั้งที่เขาแทบไม่ละสายตาไปจากเธอเลย
"พาไปธุระก่อนได้ไหมคะ?"
"ได้สิ ที่ไหนละ?"
"ที่ลานน้ำพุกลางเมืองค่ะ"
"ให้พี่ลงไปด้วยไหม "มีเงินสดไหมคะ?"
"เท่าไร?"
"สักห้าแสน"
"เข้าธนาคารก็ได้แล้ว"
"แล้วฉันจะโอนคืนนะคะ"
"เงินแค่นี้มันไม่เท่าไรหรอกอย่าคิดมากแล้วก็ไม่ต้องโอนคืน พี่ต้องการให้เราอยู่ด้วยตลอดทั้งอาทิตย์ห้ามอยู่ห่างหูห่างตาเด็ดขาดเข้าใจไหมลาเบล?"
"ก็ได้ค่ะ"
เขาขับรถไปทางลานน้ำพุที่เป็นแหล่งเพลิดเพลินของคนแทบทั้งเขตหนึ่งและเขตสองที่รวมแทบทุกสิ่งทุกอย่างไว้สำหรับคนที่นี่ ลาเบลไปที่นั่นทั้งที่คนค่อนข้างพลุกพล่านนั่นเลยทำให้มึนงงเล็กน้อยในสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ การกลับมาแบบเงียบๆเลือกจะให้เขาออกไปหาตามลำพังในสถานที่ไม่มีใครรู้จักเรานั่นก็เพราะว่าต้องการซ่อนตัวไม่ใช่รึไง แต่ว่าตอนนี้เธอพาตัวเองมาอยู่ท่ามกลางฝูงชนที่ต้องมีคนรู้จักเราแน่นอนและข่าวเรื่องเธอก็จะถูกเผยแพร่ออกไปล่อโจรนั่นมาหา
ลาเบลกำลังเล่นเกมอะไรอยู่
- ผู้เขียน
