ตอนที่ 12

1484 คำ
"กินไวน์พี่หมดแล้วพี่จะกินอะไรดีละตัวแสบ?" "กินนมมั้งคะ" "ไม่ต้องไปห้องนอนแล้วขอตรงนี้ก่อนแล้วกันนะ!" สิ้นสุดเสียงชุดนั้นในก็ถูกปลดออกดันขึ้นไปกองบนเนินอกปล่อยให้สองเต้าอวบเป็นอิสระล่อตาล่อใจเสียจนต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ ริมฝีปากหยักคลียิ้มออกมาด้วยความชอบใจอย่างที่สุดเมื่อไร้ร่องรอยของใครให้เห็น นั่นแสดงว่าเธอมีเขาแค่คนเดียวอย่างที่พูดเอาไว้ก่อนจะหายตัวไปจริงๆ เขาจะเป็นคนสุดท้ายของเธอเอง รับมือให้ไหวละตัวแสบ!! "อื้ม…นมสดนี่หวานจัง" "พี่อยากลองทำเหมือนว่าเรารักกัน" “เอ่อ…” "...ได้ไหม?" ลิ้นอุ่นลากไล้ด้วยความหิวกระหายพร้อมทั้งดูดเม้มตีตราจองอย่างไม่เกรงใจใครทั้งสิ้น เต้าอวบเกินตัวนั้นนุ่นยิ่งบีบยิ่งขย้ำยิ่งรู้สึกดีกว่าเดิมหลายเท่าเลย เมื่อได้โลมเลียรสชาติที่ห่างหายกลิ่นกายที่โหยหาก็คล้ายว่าจะมัวเมาในกามายิ่งกว่าเดิม ใบหน้าหล่อผละออกจากหน้าอกนุ่มสบแววตาเพื่อเอาคำตอบในสิ่งที่ขอ "ลองเป็นเมียของพี่ไหมลาเบล" "เมียเหรอ?" "แค่อาทิตย์นี้ก็ได้" "ถ้ามันทำให้พี่ไคโรรู้สึกดีก็ตามใจค่ะ" "เป็นเมียพี่คนเดียวนะ" "ซ้อมไว้รอก่อนรึไง?" "อื้ม" ไม่ได้ซ้อมแต่คิดจะเอาเธอมาเป็นเมียจริงๆให้ได้!! เขาดึงเธอเข้ามาจูบอีกครั้งก่อนจะดันจานอาหารทั้งหมดออกห่างแล้วอุ้มเธอวางลงโต๊ะอาหารเพื่อตอกย้ำสถานะของเราว่ารักกันมากขนาดไหน ผมยาวสลวยแผ่สยายรับกับใบหน้ายั่วยวน สองเต้าอวบไหลไปตามแรงโน้มถ้วงแต่ก็น่ามองน่าบีบขย้ำให้เต็มมือ รอยจูบประปรายเมื่ออยู่บนตัวเธอแล้วสวยจนละสายตาไม่ได้ มือใหญ่เลื่อนไปถอดกางเกงสีดำสนิทตัวสวยออกให้ในขณะที่ริมฝีปากโลมเลียหน้าอกอวบด้วยความหิวกระหายที่เก็บมานานนับตั้งแต่คืนนั้นที่เราห่างกัน ตลอดทั้งครึ่งเดือนไม่มีวันไหนไม่คิดถึงและไม่มีวันไหนเลยที่ไม่ตั้งตารอคอยการกลับมาของเธอ เขารอมานานเพื่อจะได้ครอบครองคนเดียวซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนหลับไหลคาเต้าอวบ "อื้ม…พี่ไคโร" "ครางชื่อพี่ดังๆสิที่รัก" "ที่รัก…" "เป็นเมียแล้วเรียกที่รักไม่เห็นจะแปลกเลยจริงไหม?" "อื้ม…" กางเกงตัวสวยร่วงลงไปกองที่พื้นในขณะท่อนบนยังอยู่ครบแต่ถูกจับถลกออกหมดเผยความงามละลานตา มือหยาบกระด้างลูบคล้ำสะโพกกลมมนด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนจะเลื่อนมาสัมผัสพื้นที่ส่วนน้อยแล้วกรีดกรายก้านนิ้วยาวไปตามรอยแยกของกลีบดอกไม้งามเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้แตกฮือ ยิ่งได้ถูไถยิ่งรู้สึกว่าจะทนไม่ไหวได้นานเหมือนทุกครั้งแน่นอน แต่ถึงอย่างนั้นก็จะไม่ให้เธอต้องทนเจ็บเพราะความฝืดเคืองอย่างเด็ดขาด เซ็กซ์ของเขาจะทำให้เธอมีความสุข ต้องรักต้องหลงเขาคนเดียว!! หยาดน้ำไหลซึมออกมาจากช่องคับแน่นอาบชโลมไปทั้งมือที่ถูไถไม่หยุดก่อนจะถอดกางเกงของตัวเองออก ปลดปล่อยแก่นกายลำใหญ่ออกมาจากสถานกักกันเตรียมพร้อมสวมแทงเข้าไปในตัวเธอให้กระอักความสุชจนหมดแรงกันไปเลย ครั้งนี้เขาตั้งใจไม่ป้องกัน! "อื้อ…" "รักพี่ไหมลาเบล" "อ่า…พี่ไคโร…" "พูดออกมาสิว่ารักพี่…พูด!!" "ฉันรักพี่ไคโรที่สุดเลย…อ่า" น้ำเสียงครางหวานใส่เอ่ยถ้อยคำรักออกไปตามใจคนตัวใหญ่เรียกร้องอยากเล่นบทผัวเมียเสียเหลือเกิน ตัวเริ่มสั่นสะเทือนตามแรงกระแทกกระทั้นเข้ามาด้วยความหนักหน่วงแสนหิวกระหายที่น่าจะสะสมมาหลายวันเพื่อรอการกลับมาของเธอ เรียวขาเล็กถูกจับวางพาดบ่ากว้างแนบชิดลำตัวก่อนจะถูกดันออกไปแล้วกดลงจนบั้นท้ายขยับลอยขึ้นได้เล็กน้อย ต้นขาแนบชิดลำตัวบีบรัดหน้าอกให้อยู่ตรงช่องว่างแล้วหัวเข่าอยู่ข้างใบหน้าสวยที่เหยเก ท่าแบบนี้มันจุกมากเกินไป!! "อ๊า…คิดจะทิ้งพี่เหรอที่รัก…" "ฉัน…อื้อ…เจ็บนะ!" "เจ็บบ้างจะเป็นอะไรไป!" "อ๊า…พี่ไคโร…อื้อ…" "ครางชื่อผัวขนาดนี้ต้องให้รางวัลแล้วทูนหัว" เอวสอบเด้งเข้าหาด้วยจังหวะถี่ยิบจนโต๊ะอาหารสั่นสะเทือนไปตามแรง มือใหญ่กดขาสวยลงไปยิ่งขึ้นกว่าเดิมในขณะที่สะโพกโยกด้วยความหนักหน่วงปนรุนแรง ใบหน้าหล่อเชิดขึ้นเล็กน้อยกัดฟันแน่นจนสันกรามนูนเด่นชัด เมื่อเสียวซ่านจนแทบจะทนไม่ไหวทั้งที่ผ่านมาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ ไม่ได้เอานานคงเสร็จไว้แน่ รอบต่อไปเธอเตรียมรับศึกหนักเอาไว้เลยเพราะเขาจะไม่ยอมให้หลับพักผ่อนง่ายๆ จะเอาให้สาสมต่อความคิดถึงที่เจ้าตัวไม่เคยสนใจและพยายามยัดเยียดทุกความรู้สึกให้ ความรักให้ผ่านสถานะที่ตกลงกันไว้จนได้ ในที่สุดก็ได้เธอมาเป็นเมียแล้ว รักเหลือเกิน!! เรียวขาถูกปล่อยให้เป็นอิสระก่อนจะถูกดึงให้ลุกนั่งเพื่อป้อนจูบที่เต็มไปด้วยความหิวกระหายปนโหยหาอย่างเผ็ดร้อน ลิ้นอุ่นกระหวัดอย่างไม่มีใครยอมใครผสมผสานน้ำลายอุ่นเข้าด้วยกันแล้วกลืนลงคอในจังหวะผละออกมาเพียงเสี้ยววินาที มือเล็กโอบกอดลำคอแน่นตัวสั่นสะเทือนหนักยิ่งขึ้นกว่าเดิม เรียวขาเล็กตวัดเอวสอบที่เร่งตะบี้ตะบันสวนแทงเข้ามาจนตัวสั่นไปหมดเมื่อจังหวะเร่งเร้าขึ้นกว่าเดิม ความจุกแสนเจ็บแต่กลับเสียวซ่านอย่างที่ไม่อาจจะต้านทานได้เลย เพียงไม่กี่นาทีต่อจากนั้นตัวเกร็งกระตุกบีบรัดแก่นกายที่สวนแทงเข้ามาแน่นจนเขาร้องครางเสียงหลงด้วยความเสียวแล้วเร่งจังหวะขยับโยกถี่ยิบเพื่อส่งให้ถึงปลายทางสุขสันต์ที่ตั้งตารอ "อื้อ…ตัวแสบ" "เป็นเมียของพี่คนเดียว!!" น้ำเสียงสั่นเล็กน้อยเอ่ยไม่ดังมากแล้วจูบซ้ำไปอีกครั้งก่อนจะล้มตัวนั่งลงที่เก้าอี้โดยที่อุ้มเธอลงมานั่งตักไม่ให้จุดเชื่อมต่อต้องหลุดออกจากกัน เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นประปรายไปทั้งกรอบหน้าทั่วลำตัวเมื่อผละจูบออกมาแล้วถึงได้มองสำรวจด้วยความหลงใหลชนิดที่ไม่มีทางหลุดพ้นออกไปได้ แก้มแดงปรั่งช่างน่ารักน่าเอ็นดูเข้ากับริมฝีปากสีแดงช้ำบวมเจ้ออย่างเห็นได้ชัด หอบหายใจหนักด้วยความเหนื่อยนั่นเลยทำให้หน้าอกอวบกระเพื่อมตามจังหวะเสียจนทนไม่ไหวก้มลงไปดูดแล้วโลมเลียจนยอดอกชูชันสู้อย่างน่าเอ็นดูเสียจริง แต่ว่าได้ซบหน้าลงที่สองเต้าก็ดีจริงๆนะ ทั้งใหญ่ทั้งนุ่มมากเลย!!! "ไปที่ห้องกันเลยไหม?" "อื้ม" "เดี๋ยวพี่จะลงมาเอาไวน์กับผลไม้ขึ้นไปให้อีกที" "แล้วคนรับใช้ละ?" "จะเข้ามาก็ต่อเมื่อพี่อนุญาตเท่านั้น" "ตอนนี้ทั้งบ้านนี้เราอยู่กันแค่สองคนเหรอคะ?" "ก็ใช่ เราอยู่กันแค่สองคนตลอดทั้งอาทิตย์นี้" เขาอุ้มเมียตัวเล็กเดินขึ้นไปที่ลิฟท์ เพียงไม่กี่นาทีประตูเปิดออกแล้วเดินต่ออีกไม่กี่ก้าวก็ถึงห้องนอนแล้ววางเธอลงบนเตียงนุ่ม ในขณะที่ช่วยถอดเสื้อผ้าออกให้จนตัวเปล่ายั่วยวนสายตา "เลอะน้ำพี่หมดเลย!" "พี่…" "ตั้งใจใช่ไหมคะ?" "อืม" "ถ้าท้องขึ้นมาระวังจะอดไปลั่นล้ากับใครนะ" "ถ้าท้องขึ้นมาพี่พร้อมรับผิดชอบทุกอย่างทันที เขาก็จะกลายเป็นลูกของเราสองคนและอยู่เหนือใครๆ พี่นึกภาพไม่ออกเลยว่ามันจะเป็นยังไงถ้าวันหนึ่งมีเด็กวิ่งเล่นที่นี่" "น่าสงสารนะคะ! เพราะฉันนึกภาพตัวเองเป็นแม่คนไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!" ถึงยังไงซะการมีเด็กสักคนก็ห่างไกลจากความเป็นจริงมากแต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงได้ตาลุกวาวขนาดนั้น เธอไม่เคยเลี้ยงเด็กและไม่รู้ว่าชอบไหม "ไปอาบน้ำรอนะคะ" "ครับ" เธอเดินไปข้างห้องน้ำจัดทำความสะอาดตัวเองอย่างเชื่องช้า น้ำอุ่นที่ไหลผ่านตัวนั้นช่วยให้ผ่อนคลายมากพอจะคิดอะไรหลายๆอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วัน แผนการหายตัวไปของเธอที่อาจจะทำให้ใครหลายคนเดือดร้อน เธอจำเป็นต้องทำแบบนี้จริงๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม