ตอนที่ 14
1479 คำ
โอบกอดด้วยความใคร่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่หยุดพัก กักขังด้วยความรักมหาศาลอย่าได้มีอิสระโบยบินหนีได้อีกเลย
"อ่า…"
"พี่ไคโร…อ่า…"
"มาดูไหมว่าใครจะเสร็จก่อนกัน"
"อ่า…พี่แพ้แน่!"
"ถ้าชนะจะเพชรกี่เม็ดก็เอาไปตามใจเลยคนสวย"
"อื้ม…เตรียมเปิดตู้เซฟเลย"
ลิ้นชื้นตวัดเลียด้วยความหิวกระหายใคร่อยากแต่รู้อยู่แล้วว่าเกมรักนี้ใครกันจะเป็นคนชนะ อารมณ์ที่พลุกพล่านหนักขึ้นเรื่อยๆบอกได้ชัดว่าอีกไม่นานคงได้ป้อนน้ำนมอุ่นให้เด็กตัวเล็กกินก่อนนอน
เราต่างกลืนกินกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
ยังไงเขาก็แพ้!
กลืบดอกไม้งามมันวาวไปด้วยน้ำลายจากลิ้นร้อนที่ตวัดกวักเอาหยาดน้ำใสเข้าไปกลืนลงคอดับกระหายซ้ำๆ ลิ้นร้อนปาดเลียไปตามรอยแยกสีชมพูฉ่ำตวัดหยอกเย้าติ่งกระสันที่ขยายตัวเล็กน้อยตามมวลอารมณ์พลุกพล่านจนเรียวขาสั่นเกร็ง ลิ้นอุ่นชื้นกวาดเลียไม่ว่างเว้นแม้แต่ซอกหลืบเล็กๆที่ชุ่มฉ่ำ แล้วลากไล้ตวัดเลียที่ปากทางคับแน่นแหล่งผลิตน้ำหวานออกมาถี่ๆก่อนจะสอดลิ้นอุ่นเข้าไปสำรวจจนเอวบางแอ่นขึ้นรับด้วยความเสียวซ่านแล้วจู่โจมหนักกว่าเดิม
"อ๊า….ไม่ไหวแล้วที่รัก…"
"กินอย่าให้เหลือสักหยด!!"
เอวสอบเด้งสวนส่งแก่นกายเข้าไปในปากอุ่นปลดปล่อยน้ำนมชั้นดีให้เด็กตัวเล็กกินก่อนนอนด้วยความเสียวซ่านจนทนไม่ไหวร้องครางด้วยน้ำเสียงพร่าออกไป ทั้งตัวเกร็งอย่างหนักมวลอารมณ์แตกซ่านไปด้วยความสุขที่ไหลเวียนไปกับกระแสเลือดที่สูบฉีดอย่างหนัก
ใบหน้าหล่อเหยเกด้วยความเสียวซ่านเร่งตวัดลิ้นเลียราวกับสุนัขหิวกระหาย และสุดท้ายความอดทนก็ขาดสะบั้นเมื่อเมียตัวเล็กเพิ่มความสุขด้วยลิ้นอุ่นเลียแก่นกายโดยเฉพาะส่วนหัวสีแดงช้ำที่ยังสั่นหงึกไม่หยุด
ทำขนาดนี้แล้วแต่งงานคืนนี้เลยไหมทูนหัว?
สุขสมเกินไปแล้ว!!!
ริมฝีปากหยักเม้มแน่นรับความเสียวซ่าน ก่อนจะงับเข้าที่ต้นขาเล็กระบายอารมณ์ออกไปจนเธอสะดุ้งแล้วแกล้งกันหนักกว่าเดิม ใบหน้าสวยผละออกมาเขาก็นอนแผ่หราด้วยความรู้สึกหมดแรงเหมือนกำลังจะตายเพราะความสุขที่ได้รับมากเกินไป เธอยิ้มกว้างแล้วล้มตัวลงนอนข้างกายมองหน้าด้วยแววตาอ่อนโยน มือเล็กยกขึ้นมาเกลี่ยแก้มเล่นแล้วเลื่อนไปเรื่อยๆถึงกลีบปากแล้วเช็ดน้ำที่เปราะเปื้อนออกให้
อย่าทำให้รักมากกว่าจะได้ไหมตัวแสบ
สงสารพี่บ้างเถอะ
"ไวน์ไหม?"
"ก็ดีค่ะ"
"ลาเบลคิดเรื่องย้ายมาอยู่กับพี่บ้างรึยัง?"
"ก็อยู่แล้วนี่ไงคะ"
"พี่หมายถึง…"
"แค่อาทิตย์นี้ส่วนครั้งต่อไปยังไม่รู้ค่ะ"
"พี่ชอบเวลาเตียงนี้มีลาเบลอยู่"
"พูดเหมือนว่าอยากเจอฉันทุกวันทุกอย่างนั้นแหละ"
"ถ้าพี่คิดอย่างนั้นละ?"
"ฉันก็ไม่รู้จะตอบยังไงเหมือนกัน"
เขาดึงเธอเข้ามากอดพร้อมทั้งจูบริมฝีปากบวมเจ้อซ้ำๆเพราะไม่ต้องการให้เธอเห็นแววตาที่ซ่อนความรู้สึกเอาไว้ไม่ไหว ลาเบลเป็นคนชัดเจนแต่หลายครั้งก็เหมือนว่าชีวิตของเธอมีแผนการทุกอย่างวางไว้หมดจนไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องความรัก
เมื่อก่อนเขาก็เเบบเธอนี่แหละ
แย่จริงๆที่รักคนแบบตัวเอง
เขาขยับตัวไปหยิบไวน์ชั้นดีริมใส่แก้มให้เธอดื่มล้างคอก่อนที่จะทำอะไรกันต่อไปอย่างใจเย็น เธอนั่งซบอกยกไวน์จิบเบาๆในขณะที่เขามองสองเต้าอวบด้วยความหิวกระหายอย่างหนัก ดื่มไวน์ไปหมดแก้วแล้วยังรู้สึกว่าคอแห้งเกินจะเยียวยาเพราะสิ่งที่ต้องการนั่นคือสองเต้าอวบนี้ต่างหาก
มือใหญ่เย็นเยียบจากการถือขวดไวน์มาเทให้คนตัวเล็กเพิ่มเพื่อมอมเมาสติให้เลื่อนหายไปเหลือเพียงความใคร่ผสมกับความรัก มือใหญ่เลื่อนลงไปกอบกุมสองเต้าอวบแล้วบีบไม่แรงมากนักแต่ด้วยความใหญ่เกินตัวนั้นทำให้ล้นมือออกมาอย่างชัดเจน ยิ่งบีบยิ่งขย้ำยิ่งรู้สึกเหมือนว่าความหิวกระหายในตัวจะพุ่งทะยานขึ้นอีกครั้ง รู้สึกตัวอีกทีก็ดูดเต้าอวบเต็มปากแล้วมืออีกข้างเลื่อนผ่านหน้าท้องลงไปยังส่วนที่ยังฉ่ำแฉะแล้วถูไถพร้อมชำแรกนิ้วเข้าในช่องคับแน่นเริ่มขยับด้วยจังหวะหนัก
"อ่า…"
"อยู่กับพี่ต่อเถอะนะทูนหัว"
"อื้ม…ฉัน…อ่า…"
ก้านนิ้วยาวขดงอเล็กน้อยขยับครูดผ่านช่องคับแน่นเร่งจังหวะจนหยาดน้ำไหล่ลื่นเปียกชุ่มไปทั้งมือ ริมฝีปากนัวเนียไปทั่วหน้าอกทั้งดูดทั้งเม้มแล้วโลมเลีย ก่อนจะขยับตัวไปแทรกกลางหว่างขาพรมจูบหน้าท้องแผ่นราบ มือเลื่อนออกจากช่องคับแน่นดันเรียวขาเล็กให้ตั้งชันแล้วอ้าออกกว้างอวดโฉมดอกไม้งามที่มากด้วยน้ำหวานผสมยาเสน่ห์ให้เขากลืนกินแล้วหลงอย่างหน้ามืดตามัว
ก้านนิ้วทั้งสองชำแรกเข้าช่องคับแน่นที่ฉ่ำแววอีกครั้งเริ่มขยับในจังหวะสัมผัสกับลิ้นอุ่นที่กวาดเลียติ่งกระสันอยู่ได้ไม่นานเอวบางก็แอ่นรับ เรียวขาเล็กพยายามหุบเข้าตามธรรมชาติและหยาดน้ำหวานไหลทะลักออกมาอย่างหนักให้ตวัดกินด้วยความหิวกระหาย ช่องคับแน่นกระตุกตอดรัดถี่ๆรับทุกการสัมผัส
"อื้ม…อ๊า…พี่ไคโร…"
"หวานอะไรขนาดนี้"
"อ๊า…ฉัน…"
"เสียวจนขาสั่นเลยเหรอที่รัก?"
"อื้ม…เสียวมาก!"
มือเล็กขยุ้มผมหน้าของเขาระบายอารมณ์เสียวซ่านแสนสุขอย่างหนัก เขาผละออกมานั่งตรงหน้าแล้วเช็ดปากที่แวววาวออกลวกๆ มองเธอด้วยแววตาเปร่งประกายอย่างน่ากลัวว่าคงได้หลับตอนฟ้าสว่างแน่นอน มือใหญ่จับเอวบางดึงนั้งเข้าหาไม่มากแล้วจ่อแก่นกายที่ขยับตัวเต็มที่ชำแรกเข้ามาในตัวอย่างเชื่องช้าจนหมดทั้งลำ เริ่มขยับด้วยจังหวะหนักหน่วงไม่กระชันชิดมากเกินไปแต่เข้ามาทีสุดลำโคนให้จุกจนแทบคลั่ง
"คืนนี้ไม่ต้องนอนแล้ว!"
"ฉันก็ไม่คิดว่าพี่จะปล่อยให้นอนง่ายๆหรอก"
"รู้ใจพี่จริงๆเลยนะ"
"อ๊า…จุกนะ!"
"แอ่นรับขนาดนี้ชอบก็บอกมาเถอะ!"
ก่อนเขาจะพูดอะไรออกมาอีกเธอดึงเข้ามาจูบดูดกลืนทุกเสียงครางลงคอไปพร้อมกับน้ำลายที่คละเคล้ากัน มือเล็กโอบกอดลำคอตัวสั่นสะเทือนอย่างหนักเพิ่มจังหวะกระแทกกระทั้นถี่ยิ่งขึ้นกว่าเดิมจนสามารถได้ยินเสียงผิวกระทบเป็นจังหวะ จูบเต็มไปด้วยความหิวกระหายมากด้วยความใคร่เกินจะหยั่งถึง และสามารถพูดได้เลยว่าเซ็กซ์ของเราเข้ากันได้เป็นอย่างดี
"อื้อ…เมียพี่สวยจัง"
"มองนานๆระวังหลงละที่รัก"
"อ่า…ก็หลงแล้วนี่ไงทูนหัว"
"อื้ม…พี่จะคลั่งกว่าเดิมแน่"
"จริงเหรอ…จะขย่มคืนเหรอตัวแสบ"
"ใช่ค่ะที่รัก ฉันจะนั่งตักพี่แล้วขย่มจนหมดแรงไปเลย"
"เมียพี่นี่เซ็กซี่จริงๆ"
เอวสอบเร่งจังหวะขยับโยกอย่างหนักจนคนตัวเล็กบิดเกร็งร้องครางออกมาด้วยความสุข ริมฝีปากเคลื่อนย้ายลงมาคลอเคลียลำคอเล็กพรมจูบด้วยความเป็นเจ้าของที่ตั้งใจทิ้งรอยสีกุหลาบตีตราให้เห็นชัดไปทั้งตัว เมื่อเอวบางเด้งสวนก็ทนไม่ไหวงับลาดไหล่เนียนจนเป็นรอยฟันชัดเจน มือบีบขย้ำสองเต้าอวบนำร่องไปไม่นานลิ้นอุ่นก็ลากไล้ไปกวาดเลียด้วยความหิวกระหาย หน้าอกสวยก็แอ่นให้ดูดได้อย่างถนัดยิ่งขึ้นกว่าเดิม
"หอมหวานอะไรขนาดนี้!"
"อ่า…พี่ไคโร…"
"รู้ไหมว่าลาเบลเรียกชื่อพี่ได้เพราะมาก"
"อ่า…เหรอคะ…อื้อ…"
ตัวสั่นสะเทือนอย่างหนักเสียวซ่านทั้งช่วงล่างที่ถูกแทงซ้ำๆจนหยาดน้ำสาดกระเซ็นเปราะเปื้อนไปทั้งต้นขาและเสียวช่วงบนที่ริมฝีปากดูดเม้มโลมเลียไม่หยุดพัก เขาทั้งกัดทั้งเม้มแล้วยังบีบขย้ำให้เจ็บแต่เสียวสยิวไปหมดแทบจะแยกไม่ออกแล้วว่าส่วนไหนเสียวซ่านกว่ากัน
พี่ไคโรทั้งหิวกระหายและตะกละตะกลาม
เธอใช้แรงเพียงน้อยนิดผลักเขาออกแล้วขยับตัวขึ้นไปนั่งบนตักใหญ่เริ่มขยับเอวบางบดขยี้แก่นกายอย่างหนักหน่วงทุกจังหวะในขณะที่เขาโอบกอดลำตัวไม่แน่นมากยังคลอเคลียกับสองเต้าอวบไม่พักเลยแม้แต่นาทีเดียว
ตอนเด็กไม่เคยได้กินนมรึไงกัน!
- ผู้เขียน
