“มาแล้วค่ะบอส…แหม หมอนก็ออกเดินตามซะขาลาก ไม่รู้ว่าคุณตุลย์เข้ามาในห้องนี้ตั้งแต่เมื่อไร เดี๋ยวผลุบเดี๋ยวโผล่ยังกะนินจา” เลขาช่างจ้อสาธยายยืดยาว หลังจากเดินตามตัวผู้เป็นนายมาพักใหญ่ๆ เล่นเอาลิ้นห้อย หอบแฮ่กๆ หารู้ไม่ว่าระหว่างนั้นตุลย์กำลังดอดไปทำความรู้จักกับบัวสวรรค์อยู่ที่สวนหย่อมด้านหลังออฟฟิศ
“มีอะไรด่วนหรือเปล่า?” เขาทำไขสือ สีหน้ากระตือลือล้นที่จะรู้ ทั้งที่พอจะเดาได้ว่าเลขากำลังจะบอกอะไร
“ยายบัวมาแล้วค่ะบอส”
“อ๋อ…ผมทำความรู้จักกับเธอไปแล้ว”
“คะ…” คิ้วที่วาดได้โค้งราวกับเอาขอบแก้วมาทาบ กดลงเล็กน้อยด้วยความแปลกใจ ไปเจอกันตอนไหน?
“เอ่อ…แล้วเป็นไงบ้างคะ?”
แม้สายสมรจะเชื่อมั่นว่าความสะสวยของหลานสาว ไม่น้อยหน้าผู้หญิงคนไหนๆ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความไม่มั่นใจออกไป โดยเฉพาะกับผู้ชายที่ผ่านผู้หญิงมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำอย่างตุลย์
“แบบนี้แหละ…สเปคผมเลยละพี่หมอน” เขาดีดนิ้วดังเปราะ
