CHAPTER 19
บทบรรยายพิเศษ: มิชา
เลิกกับมันยังล่ะ?
ถ้อยคำราบเรียบออกมาเป็นประโยคแรกหลังจากที่เขาเอาแต่เงียบงันมาตลอดเพราะมัวแต่ปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้โบว์อ่อยอย่างโน้นอย่างนี้บอกได้เลยว่าหลากหลายกระบวนท่ามาก ถ้าไม่ได้มีแค่ฉันยืนแอบฟังอยู่คนอื่นๆ ที่มาเห็นนั้นคงไม่คิดว่าพวกเขายืนคุยกันเฉยๆ แน่มันเป็นอะไรที่พูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยเมื่อได้ยินถ้อยคำเหล่านั้นเต็มๆ ทั้งสองรูหูอีกทั้งยังเต็มๆ สองลูกตาของตัวเอง
สำหรับฉันแล้วคำว่าเลวคงใช้สาธยายความชั่วช้าต่ำทรามของผู้ชายคนนั้นไม่หมดไม่จบไม่สิ้น ฝ่ามือเล็กของตัวเองค่อยๆ บีบกำเข้าหากันอย่างช้าๆ จนในที่สุดแล้วก็กลายเป็นหมัดที่มีเล็บยาวจิกลึกเข้าไปในเนื้อพลอยทำให้เกิดการสั่นไหวนิดๆ
พวกคนใจทราม!
ถ้าฉันไม่ได้มาวันนี้ก็คงไม่ได้รับรู้อะไรดีๆ ของทั้งผู้ชายชั่วหญิงเลวสองคนนี้สินะอยากขอบคุณฟ้าดินหรือว่าเทพเจ้าไม่ว่าจะเป็นองค์ไหนที่ดลจิตดลใจฉันให้ได้ย่างก้าว
