CHAPTER 20
“อะไรคะใครโยนออกมาได้ไม่ดูตาม้าตาเรือ”
บ้าเอ้ย!
ฉันอยากกระชากคนทำมาบีบคอจนตายเสียจริงคนที่ทำให้เสียโอกาสทองของตัวเองหลุดลอยไปภายในพริบตาในเมื่อแอลที่กำลังจะจูบฉันจู่ๆ ก็ได้ผละออกจากตัวทันทีที่ได้ยินเสียงนั้น ในความคิดของฉันนั้นการที่แอลยังทำแบบนี้ก็แสดงว่าความสัมพันธ์ที่พึ่งขอมันอาจจะมีโอกาสขึ้นมาได้ในระดับหนึ่งซึ่งฉันก็เชื่ออีกว่าคนอย่างแอลนั้นไม่มีทางลืมความรักระหว่างฉันกับเขาที่เกิดขึ้นมาหลายปียังไงแฟนเก่าก็ยังมีข้อได้เปรียบอยู่แล้ว
“…”
ในสายตาของผมนั้นโบว์เปลี่ยนไปมากมากจนไม่หลงเหลือความน่ารักในแบบฉบับของตัวเองทั้งท่าทางสีหน้ารวมถึงองค์ประกอบอื่นๆ อีกทั้งเธอยังมีความกล้ามากขึ้นเป็นเท่าตัวกล้าเข้ามาใกล้ชิดผู้ชายทั้งคล้องคอ กระซิบกระซาบไม่หวงตัวความใสๆ กลายเป็นความขุ่นมัว
“ของใครคะไม่เห็นมีเจ้าของโบว์ว่าทิ้งๆ ไปเถอะแอล”
มือเล็กเข้ามาคล้องแขนใหญ่ทันทีที่พูดขึ้นพร้อมกับใช
