CHAPTER 18
ฉันทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกตาก็เลือกปฏิเสธไปอีกครั้งมันเป็นครั้งที่สองแล้วสำหรับการโกหกไอ้ชิน ฉันขอโทษที่ต้องทำแบบนี้แต่ฉันมีเหตุผลเป็นของตัวเองเหมือนกันที่ทำ
“หรอวะ”
“อืม”
“แล้ววันนั้นที่เตือนชั้นหมายความว่าไงมิชา?”
จึก!
เหมือนมีมีดเล่มใหญ่ปักเข้ามากลางใจฉันอย่างจังถึงได้แทบทำให้หยุดหายใจไปชั่วขณะพลางคิดคำแก้ตัวแต่มันก็ไม่ออก
“ยังไงมิชา?”
“ก็วันนั้นที่แกต่อยเขาไม่เห็นสายตาผู้ชายคนนั้นหรือไงแทบจะฆ่าแกก็ว่าได้เลยนะอีกอย่างเท่าที่ฉันรู้มาเขาก็เอาเรื่องพอสมควร”
“ก็ไม่เห็นเป็นอะไรดูท่าต่อยไม่เป็นด้วยซ้ำไป”
หึ มึงดูถูกผู้ชายคนนั้นน้อยไปเสียแล้วผู้ชายอย่างแอลทำทุกอย่างได้ถ้าต้องการทำแล้วทำไมชินถึงมองไม่ออกเลยวะ
“…”
“ประวัติก็ไม่อะไรมาก”
“สืบงั้นเหรอ?”
ชินเอาจริงกับเรื่องนี้เสียแล้วทำไมถึงไม่อยู่ห่างๆ อย่าเข้าไปเล่นกับไฟเลยลางของฉันที่มีอยู่ในใจมันสังหรณ์แปลกๆ แล้ว
“
