มงคลกลืนน้ำลาย เมื่อผู้จัดการธนาคารเคาะประตูแล้วเปิดเข้ามา วิภาก็ปิดกระโปรงอย่างแนบเนียน เธอยกมือไหว้ลาเขาเดินออกจากประตูไป โดยที่มงคลหมายมั่นในใจว่าจะเอาอีเด็กนี่มาเป็นเมียชั่วคราวให้ได้สักครั้งสองครั้ง แต่ถ้าติดใจ ก็อาจเอายาวไปเลย!
วิภานวยนาดออกมาที่ลานจอดรถใต้ดินด้วยความคาดหวัง นพวินทร์เห็นเธอแล้ว เขาขยี้บุหรี่ลงยังที่เขี่ยบุหรี่สาธารณะก่อนเดินมาหา จังหวะเดียวกับที่โทรศัพท์มือถือของวิภามีสายเข้า
“ฮัลโหล” หญิงสาวยกโทรศัพท์แนบหู ป้าสายหยุดคนข้างบ้านไม่รู้ว่าโทรมาทำไม
“หนูวิ! ลูก! บ้านหนูไฟไหม้ รีบกลับมาดูเร็ว!”
“หา!” วิภาตะโกนลั่น มือไม้สั่น หันไปจับตัวนพวินทร์ด้วยใบหน้าซีดเผือด ฉิบหายแล้ว ของมีค่าของเธออยู่ในบ้านหลังนั้นทั้งหมด ไหนจะมูลค่าที่จะตกต่ำลงของคฤหาสน์อีกเล่า!
“พี่นพ บ้านวิ...”
พูดไม่ทันขาดคำ เสียงเบิ้ลเครื่องยนต์ก็ดังมาจากถนนไม่ไกลนัก สองหนุ่มสาวหันไปมองด้วยความตกใจได้แค่
