Vipa's Story ชายคนแรกของสาวแรกรุ่น

“เกมพระราชา” ริมฝีปากสีชมพูเอ่ยออกมาอย่างไพเราะ นาฬิกาบอกเวลาตีสาม ภายในหอพักขนาดเล็กอัดแน่นด้วยชาย 3 หญิง 3 ทุกคนกำลังกรึ่มด้วยฤทธิ์เหล้า และเริ่มเบื่อเล่นพนันไพ่ขำๆ ใครแพ้ต้องซดเหล้า 1 แก้ว มาเล่นเกมอื่นกันบ้าง “เกมน่าเบื่อน่ะวิ” อเนกเบ้ปาก เขาเป็นชายหนุ่มหล่อเหลา สมาร์ท ร่างกายล่ำสัน เป็นนักกีฬาว่ายน้ำของมหาวิทยาลัย “เล่นเกมอื่นกันดีกว่า” วิภา หันไปยิ้ม เธอหมายตาอเนกมานานแล้ว และคิดว่าวันนี้ถึงเวลาเสียทีที่จะเล่นเพื่อน! หญิงสาวเพิ่งได้รับมรดกมหาศาลจากมารดาที่อยู่ดีๆ ก็หัวใจวายตาย วันเดียวกันบิดาของวิภาที่หย่ากับแม่ไปนานแล้ว ก็จากไปเหมือนกัน เพราะวิภพถูกเมียใหม่กับคนสวนสุดแซ่บฆ่าตายแล้วหนีหายกันไปเลย คิดถึงธงชัย... คนสวนหนุ่มกล้ามโตผิวแทนมันมะเมื่อมแล้ว วิภาก็ยิ่งแฉะฉ่ำ ร้อนเร่ากระหายอยาก เธอเคยลองเขาแค่ครั้งเดียว ยังติดใจ มาจนวันนี้![1] พ่อตายก็เสียใจอยู่หรอก พ่อใคร ใครก็รัก แต่เมื่อมรดกทั้งหมดของวิภพตกอยู่ในกำมือ วิภาก็รู้สึกราวกับได้รับการปลอบประโลมเยียวยาด้วยเงินตรา เธอเลิกไปมหาวิทยาลัย ใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย ซื้อความสนุกสบายราวกับราชินี! “ถ้าคำสั่งคือถอดเสื้อผ้าหรือกอดจูบลูบ...เสียดสี เท่านั้นล่ะ จะยังน่าเบื่ออยู่มั้ย” สาวๆ พากันร้องวี๊ดว้าย ในขณะที่อเนกและหนุ่มๆ แทบจะไชโยโห่ร้อง ก็เกมแบบนี้พวกเขาได้เปรียบชัดๆ!!! “ไม่เอา จะบ้าเหรอวิ” ฤดี สาวแว่นคงแก่เรียนหยิกแขนเพื่อน ใบหน้าแดงจัด เธอมีเรือนผมดำขลับยาวสยาย สวมชุดกีฬาขายาวสบายๆ เสื้อยืดสีขาวตัวโคร่งอำพรางรูปร่างจนเดาไม่ออกว่าหากเปลือยเปล่าจะเป็นอย่างไร “เกมอะไรก็ไม่รู้ ฤดีไม่เอาด้วยหรอก” “แต่ฉันอยากเล่นนะ” ลิลลี่ สาวสวยสุดซ่า กัดสีผมหลากสีทั้งม่วง ทอง ชมพู เจาะจมูก เจาะสะดือ รูปร่างผอมบาง แต่งตัวก๋ากั่น ยกเหล้ากระดกเข้าปากเธอ หน้าแดงจัดด้วยฤทธิ์น้ำเมา ดูจะสติสตังน้อยที่สุดในกลุ่ม “เราสองคนเห็นด้วย” อิฐ กับ ปูน สองหนุ่มฝาแฝดยักคิ้วให้กัน พวกเขาเป็นลูกชายของร้านขายวัสดุก่อสร้าง ปูนยกมือขึ้น กล่าวเสียงก้อง “ใครเห็นด้วยยกมือ ประเทศเราเป็นประชาธิปไตยเว้ย” แน่นอนว่ามีเพียงฤดีที่ก้มหน้างุดเอียงอาย ในขณะที่ทุกคนเห็นด้วยกันหมด วิภาจึงฉีกกระดาษเป็น 7 ส่วน เขียนมงกุฎสัญลักษณ์พระราชาไว้แผ่นหนึ่ง แล้วเขียนหมายเลข 1-6 จากนั้นจึงใช้ลิปสติกสีแดงของตนวาดเลขบนเสื้อของแต่ละคนจนครบ “จำเลขตัวเองกันไว้นะ เผื่อต้องถอดเสื้อออก” วิภาเลข 1 ฤดีเลข 2 อเนกเลข 3 ลิลลี่เลข 4 อิฐเลข 5 ปูนเลข 6 เสร็จสรรพแล้ววิภาก็ม้วนกระดาษใส่แก้วเขย่าๆ แล้วส่งให้ทุกคนได้หยิบออกไปกันถ้วนหน้า พระราชาคนแรกคือลิลลี่ เธอกระดกเหล้าเข้าปากอีก หันไปมองฤดีตามเยิ้มด้วยเมามาย “1 เทเหล้าใส่ 2 ซิ เอาให้เปียกนะ ให้พวกเรากะขนาดหน้าอกว่าเล็กใหญ่แค่ไหน ใส่แต่เสื้อหลวมๆ อยู่ได้” อิฐกับปูนร้องไชโย อเนกหัวเราะ ส่งแก้วเหล้าให้วิภา ฤดีพยายามจะหนีแต่ถูกลิลลี่จับตัวไว้ เหล้าร้อนผ่าวสาดใส่อกเสื้อสีขาว เผยให้เห็นทรวงอกเต็มตึง ใหญ่เหมาะมือ เบื้องหลังเสื้อเปียกน้ำเมาและบราเซียลูกไม้สีดำ “ว้าว” อิฐผิวปากแซว “คัพอีเลยมั้งเนี่ย เรามองข้ามหนอนหนังสือไม่ได้แล้ว เสื้อในเซ็กซี่ซะด้วย” ชายหนุ่มสามคนในห้องมองไม่วางตาจนฤดียกมือขึ้นปิดอกหน้าแดง วิภาจึงให้จับสลากใหม่ คราวนี้พระราชาคือเธอเอง หญิงสาวหันไปยิ้มให้อเนกหวานหยด “หมายเลข 3 จูบพระราชา” อเนกนิ่งอึ้งท่ามกลางเสียงแซวของอิฐกับปูน กระทั่งคิดได้ว่าเกมนี้วิภาอาจชวนเล่นขึ้นมาเพราะมีแผนการอะไรกับตน นักกีฬารูปหล่อกระหยิ่มยิ้มในใจ ลุกขึ้นเดินไปหาวิภา แล้วทรุดลงนั่ง กระชากร่างน่าปรารถนามาบดจูบดุดัน สอดลิ้นควานลึก วิภาจูบตอบ ดูดดึงลิ้นใหญ่กว่าอย่างเจนจัด เสียงจุ๊บจ๊วบดังไปทั่ว น้ำลายเหนียวไหลลงคาง เธอครวญคราง เขายิ่งได้ใจล้วงมือเข้าไปจับทรวงอกหมับ! บีบเคล้นไปด้วย ดูดดึงริมฝีปากหอมหวานไปด้วย จนคนที่เหลือได้แต่มองตาปริบๆ “เฮ้ๆ แค่จูบไง” ปูนโวยวาย “พอได้แล้ว เล่นต่อโว้ย” อเนกถอนริมฝีปากอย่างเสียดาย วิภาตาปรือ มองชายหนุ่มหยดย้อย คิดไม่ผิดจริงๆ ที่เล็งเขาไว้ แค่จูบยังดุเดือด ไม่อยากคิดถึงขั้นตอนต่อไปเลย! พระราชาคนต่อไปคือวิภาอีกครั้ง ปูนส่งความหมายทางสายตา พยักเพยิดไปทางฤดี วิภาเข้าใจทันที เธอตามใจเพื่อนก่อนเพราะตัวเองยังเคลิ้มกับรสจูบของหนุ่มหล่ออยู่เลย “หมายเลข 2 ถอดเสื้อ หมายเลข 6 ดูดนมหมายเลขสอง” อิฐโวยวายว่าทำไมไม่ถูกเลือก ฤดีไม่ยอมจนถูกลิลลี่กับวิภาจับถอดเสื้อแล้วขึงร่างสาวน้อยไว้กับพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบ ปูนลุกเดินไปหา เขาผิวปาก มองร่างขาวนวลราวน้ำนม เห็นเนินอกอวบอัดขยับขึ้นลง ตามแรงหอบหายใจ ก่อนเว้ามาเป็นเอวคอดเล็กนิดเดียว อื้อหือ... ที่ผ่านมาฤดีสวมแต่ชุดโคร่งๆ ไม่คิดเลยว่าจะแจ่มขนาดนี้!!! “ไม่เอานะปูน อย่าทำเราเลย” ฤดีร้องขอความเห็นใจ น้ำตาไหลพรากเป็นสาย วิภาแอบเบ้ปาก เกลือกตามองบน ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าฤดีแรดเงียบและแอบเป็นเด็กเสี่ย โธ่เอ๊ย ทำเป็นแอ๊บแบ๊ว! ปูนไม่สนใจท่าทางเหมือนจะเป็นจะตายอย่างมารยาสาไถของฤดี เขากระชากบราเซียขาดดังแคว่ก! สองเต้าทะลัก หัวนมชมพูจัด นุ่มเด้งสู้มือจนหนุ่มๆ ร้องอู้หูออกมาพร้อมกัน “ขอด้วยได้มั้ย” อิฐขยับมาอีกฝั่ง “คนละข้างนะมึง” “เออๆ” ปูนพยักหน้า แทบลืมไปแล้วว่าหญิงสาวที่ถูกจับขึงไว้เป็นเพื่อนกัน เขาเห็นแค่เนื้อนมไข่เท่านั้น! “มาทำให้อีนี่ดิ้นพราดๆ เลยดีกว่า กูทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” ชายหนุ่มถอดเสื้อออกโยนทิ้ง ก่อนโผเข้าไปกอดจูบดูดฟัดอกอวบทางขวามือ เสียงดังจ๊วบๆ เขาบีบเคล้น ดูดหัวนม แล้วเลียไปทั่วเต้านุ่มหอมกลิ่นเหล้า รสชาติจัดจ้านของน้ำเมาถูกเลียจนหมดสิ้น อิฐถอดกางเกงด้วยความเมาและห้ามใจไม่ไหว เขาทำให้ลิลลี่ เบิกตาโตเมื่อเห็นอิฐน้อย ที่ห่างไกลคำว่าเล็กจ้อย เรียกว่ามันใหญ่จนน่าตื่นตะลึงดีกว่า! เขาผลักแฝดน้องออกไป แล้วสอดเสียบเข้าไประหว่างอกอวบใหญ่ ดึงเข้าออกอย่างเมามัน [1] จากเรื่อง คนสวนชวนแซ่บ