Vipa Chapter 4 นักศึกษาฝึกงาน
1208 คำ
เขาดันทรวงอกนุ่มให้เบียดกันขึ้นอีก ก่อนเสียบกระแทกด้วยแรงมหาศาลจนวิภาจุก แต่ก็สาแก่ใจเธอเหลือเกิน!
พรวด! “อา!”
เคนพ่นพิษใส่หน้าเธออีกครั้ง จังหวะเดียวกับที่พงศธรกระแทกเข้าครั้งสุดท้ายแล้วรีบดึงออกมา เขาเดินมาใกล้ รีดพิษหนุ่มใส่ทรวงอกจนเปรอะเลอะไปหมด
ชายหนุ่มก้มลงเลียเชื้อชาติของตน แม้แก่นดำจะยังฝังอยู่ในทรวงอกนุ่ม เมื่อหมดจดแล้ว เคนจึงดึงตัวเองออกมา แล้วจับหญิงสาวพลิกคว่ำ สอดเสียบเข้าไปอีกครั้งอย่างแข็งแรงดุดัน
“อา! แรงดีเหลือเกิน อือ อือ”
วิภากดหน้าลงกับหมอนด้วยความเสียว เขาทั้งยาวทั้งใหญ่จนกระแทกลึกถึงทางตันในสุดที่แทบไม่เคยมีใครสอดถึงมาก่อน ยกเว้นธงชัย! คนสวนของพ่อ รายนั้นทั้งกล้ามแน่น เอาเก่ง แถมธงชัยน้อยยังไม่น้อยเอาเสียเลย มันใหญ่มหึมา!
ตั้บตั้บตั้บตั้บ!
“อื้อ! ไม่ไหวแล้ว อา อา” วิภาคลุ้มคลั่ง จับแก่นขาวเข้าปาก ดูดอมชักศีรษะขึ้นลงจนพงศธงเบ้หน้า โอ! นี่มันยิ่งกว่าอีตัวอีก ผู้หญิงคนนี้เอามันส์เหลือเกิน!
“อีร่าน” พงศธรผรุสวาทด้วยแรงหื่นกระหาย “เดี๋ยวกูจะเอาให้มึงแดดิ้นเลยคอยดู”
พูดจบก็ดึงแก่นกายออกชโลมน้ำมัน แล้วเทน้ำมันติดมือไปด้วย ความที่ร่วมงานกันมานาน เคนรู้ทันทีว่าพงศธรต้องการอะไร เขาจับวิภามัดมือกับหัวเตียง ดึงแก่นดำออกแล้วมัดขาทั้งสองกับปลายเตียงแยกออกจากกันด้วย จนหญิงสาวเบิกตาโต กลัวจะถูกฆ่าชิงทรัพย์
“พวกมึงจะทำอะไร!”
เคนก้มลงจูบแลกลิ้นจนน้ำลายเปรอะ วิภาหอบหายใจ หัวใจระรัวด้วยไฟร่านสวาท ลืมกลัวไปชั่วขณะ กระทั่งพงศธรอ้อมไปทางด้านล่าง เขายกซดจนเธอดิ้น
“อร๊าง”
ซู๊ดดด!
“โอ... พงศ์ ทูนหัวของเมีย อูวส์ ดูดแรงๆ สิคะผัวขา” ขณะดูด พงศธรก็แทรกนิ้วชุ่มน้ำมันเข้าทางประตูหลังทีละนิด ทีละนิด กระทั่งสามารถสอดเข้าดึงออกได้ จึงดูดจนวิภาเสร็จอีกยก
“อื้อ! ซี๊ดดด” วิภาห่อปาก สาแก่ใจเสียจริง!
เคนดูดนมไปทั่ว สร้างความเสียวปราดจนวิภาเคลิบเคลิ้มอีกหน ในขณะที่พงศธรค่อยๆ แทรกเข้าประตูหลังอย่างเชื่องช้า วิภาเจ็บ! แต่ก็เสียวด้วย อา! แปลกใหม่เหลือเกิน
“เสียบเข้าแล้วไอ้เคน” พงศธรซี๊ดปาก เคนละจากหัวนมดังบ๊วบ! แล้วเดินไปยกเอวบางจนลอยจากเตียง เขาเสียบเข้าประตูหน้าทันที!
“อ๊า!”
วิภาจับเชือกแน่น เสียดเสียวอึดอัดไปหมด
กระทั่งสองหนุ่มเริ่มโยก หญิงสาวจึงได้รู้เป็นครั้งแรกว่าสวรรค์ชั้นสองนั้นหฤหรรษ์เพียงใด!
นพวินทร์ ชายหนุ่มวัยยี่สิบปลายนั่งหน้าเครียดอยู่ตรงโต๊ะทำงาน ซีอีโอของบริษัทผลิตเฟอร์นิเจอร์ ผลประกอบการของบริษัทย่ำแย่มา หลายปีตั้งแต่บิดาของเขาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ ช่วงไตรมาสหลังยิ่งแย่ ไปกันใหญ่ ถึงจะมีเงินสนับสนุนเข้ามา แต่ถ้ายังขาดทุนแบบนี้คงมีปัญหาในอนาคตแน่
ชายหนุ่มลุกจากเก้าอี้ จุดบุหรี่สูบที่ข้างหน้าต่างห้องทำงานมองลงไปเห็นร้านเค้กหน้าบริษัทก็อดคิดถึงเมื่อวันก่อนไม่ได้...
เขาพา พิริมา แฟนสาวไปเยี่ยมอาจารย์สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ขณะที่พิริมาแวะเข้าไปซื้อเค้ก ชายหนุ่มก็บังเอิญพบกับความผิดพลาดในวัยหนุ่มตัวเป็นๆ ที่เดินมาเจอเขาตั้งแต่เช้าตรู่
เด็กสาวในวันวาน โตเป็นสาวสวยสะคราญจนเขาจำแทบไม่ได้!
ดูเหมือนวิภาเองก็ตกใจที่เห็นเขา หญิงสาวทำท่าจะเดินเข้ามาทัก ชายหนุ่มจึงเดินหนีเข้าร้านเค้กไปยืนโอบเอวแฟนสาวอย่างกังวล โชคดีที่วิภาเดินผ่านหน้าร้านไป โชคดี... โชคดีเป็นบ้า!
ถ้าขืนพิริมารู้เรื่องที่เด็กนั่นกับเขาเคยทำไว้เข้า คงได้ขอเลิกรากับเขาแน่!
ก๊อกๆ
“พี่นพ ยุ่งอยู่หรือเปล่าคะ”
นพวินทร์ดับบุหรี่แทบไม่ทัน แล้วก็ไม่ทันจริงๆ เพราะกลิ่นและควันคลุ้งไปทั่วห้อง รวมถึงหลักฐานคามือเขาด้วย พิริมายกมือปิดจมูก มองเขาตาวาว ก่อนเดินเข้ามาแล้วปิดประตูเพื่อความเป็นส่วนตัว
“พริ้มบอกแล้วไงคะว่าอย่าสูบบุหรี่ บอกกี่ทีแล้ว!”
นพวินทร์รีบขยี้ก้านบุหรี่ในที่เขี่ย ก่อนเดินมากอดจูบแก้มแฟนสาวอย่างเอาใจ แต่พิริมาผลักเขาออก สีหน้าท่าทางรังเกียจเดียดฉันท์
“ไปแปรงฟันก่อนเลยค่ะ พริ้มจะมาชวนกินข้าว แต่เหม็นแบบนี้ พริ้มกินด้วยไม่ลง กลับละค่ะ ถ้าตัวยังมีกลิ่นบุหรี่อยู่ อย่าไปหาพริ้มนะคะ พริ้มเหม็น”
“โธ่ พริ้ม”
หญิงสาวไม่ฟังคำแก้ตัว เธอสะบัดหน้าเดินหนี ปล่อยให้นพวินทร์ถอนหายใจอย่างตึงเครียด พิริมาเป็นลูกสาวผู้ดีเก่า ที่บ้านค่อนข้างมีอันจะกินและอยู่ในแวดวงไฮโซ
คบกับเธอ เขากินเหล้าไม่ได้ บุหรี่ห้ามสูบ เนื้อตัวห้ามสกปรก ห้าม ห้าม ห้าม! สารพัดสารเพ บางครั้งก็อยากจะเลิกไปเลยเสียให้รู้แล้วรู้รอด อึดอัดฉิบหาย! แต่มันติดอยู่สองอย่าง...
อย่างแรก พ่อของเธอให้เงินเขามาอุ้มบริษัทตามคำขอของพิริมา
อย่างที่สอง เขายังไม่ได้ลองชิมแม่สาวสูงศักดิ์เลยสักครั้ง!
พิริมาเป็นสาวสวย ผมยาวเป็นลอนราวกับตุ๊กตา ทรวงอกเต็มตึง เอวเล็ก สะโพกผาย มีกลิ่นกายหอมรัญจวน นพวินทร์แอบมองบ่อยครั้งด้วยความกระสัน ทว่าเธอบอกให้เขารอหลังแต่งงาน อย่างไรเสียก็ไม่ยอม เขาจะใช้กำลังก็ไม่ได้ พ่อเธอคงฆ่าเขาตาย
พ่อของพิริมาดุยิ่งกว่าอะไร เป็นตำรวจเก่าเกษียณอายุแล้วเมียตายไปเมื่อหลายปีก่อน เหลือแค่ตัวเองกับลูกสาวคนเดียว เลยยิ่งรัก ยิ่งหวงแหน กว่าที่พ่อของหล่อนจะไว้ใจเขาก็ใช้เวลาเกือบปี
นพวินทร์เองไม่เคยยอมอ่อนให้ผู้หญิงคนไหน แต่กับพิริมา เขารักเธอจากใจจริง เพราะอะไรไม่รู้เหมือนกัน แต่อาจเพราะความ ‘ยาก’ ของเธอก็ได้ แม้หญิงสาวจะเป็นคนจุกจิก เจ้าระเบียบ ชอบห้ามโน่นห้ามนี่ ออกจะน่ารำคาญอยู่บ้าง
แต่กลิ่นกายหอมๆ แก้มหอมๆ ของเธอ ก็ทำให้เขาต้องทำตัวเป็นเสือเก็บลาย ไม่วอกแวกไปหาใคร รวมถึงแม่เลขาหน้าห้องทรงสะบึมด้วย ไม่อย่างนั้นคงไม่พ้นมือเขาหรอก!
วิภานี่สิ กลัวจะมีปัญหา
ชายหนุ่มถอนหายใจ ก่อนเลขาสาวจะโทรเข้ามาแจ้งว่ามีนักศึกษาขอเข้าพบเขาเรื่องฝึกงาน เห็นว่าแจ้งกับนพวินทร์ไว้แล้ว แม้จะงุนงงแต่ชายหนุ่มก็อนุญาตให้เข้ามาเพราะอยากรู้ว่าใครกันอ้างชื่อเขาเพื่อให้ได้ฝึกงานที่นี่
ประตูห้องเปิดออก สาวสวยผมสั้นในชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยก้าวเข้ามาทันที
- ผู้เขียน
