กูอยากลอง
952 คำ
บทที่4
กูอยากลอง
“อย่านะอีธาม!!”
จุ๊บ!
ฮ่าๆๆๆ
ผมทิ้งตัวลงนอนข้างๆมัน เมื่อวานมันจุ๊บผมกลางโรงอาหารผมเลยเอาคืนมันบ้าง หันไปอีกทีหน้ามันแดงอย่างกับคนเป็นไข้
“อีธามหัวใจกูเต้นแรงมาก มึงเล่นเหี้ยอะไรของมึงวะ”
“เมื่อวานกูก็เป็น..”
เปรี้ยง!!!
กรี๊ดด!!!
เสียงฟ้าร้องดังสนั่นทำให้กี้มันกระโจนมากอดผม มันกลัวเสียงฟ้ามาตั้งแต่เด็กๆแล้วผมเลยกอดปลอบใจมันเอาไว้ อากาศแม่งโคตรได้เลยอ่าาา..
“มึงอย่าเพิ่งกลับได้ไหม...กูกลัว”
“เออ กูไม่ไปไหนหรอก” ผมกอดมันไว้พร้อมกับลูบหัวมันเบาๆ
สุดท้ายมันก็หลับอยู่ในอ้อมกอดของผม ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งรู้สึก กี้มึงทำแบบนี้กูหวั่นไหวนะ ผมหอมหน้าผากมันเบาๆก่อนจะดึงผ้าขึ้นมาห่มแล้วหลับตามมันไป
//กี้//
ฉันตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนกอดไอ้ธามอยู่ จะขยับมันก็ยิ่งรัดแน่น ฉันเลยกัดเข้าที่นมมันซะเลย
งับ!!!
“โอ้ย!!! อีกี้!”
“มึงจับตูดกูอีธาม อีโรคจิต!”
ฉันถีบมันจนล่วงเตียงจากนั้นก็รีบวิ่งมาเข้าห้องน้ำ ออกมาก็เห็นมันยืนมองสายฝนอยู่ที่หน้าต่างมึงจะเหม่อทำไมอีธาม
“โทรศัพท์กูแบตหมดเหรอทำไมเงียบจัง”
เปิดเครื่องมาก็เจอแต่แชตของแอร์ที่ส่งมาไม่หยุด ทั้งน้อยใจ ทั้งประชดสารพัด นี่กูเป็นแฟนกันหรือไง
“กูกลับบ้านก่อนนะมึงจะได้พัก”
“พักเหี้ยอะไรเพิ่งตื่น กูไม่ให้กลับไปอาบน้ำเลยวันนี้แม่กูไม่อยู่มึงจะทิ้งกูอยู่คนเดียวหรือไงถ้าเกิดไฟดับกูจะอยู่ยังไง มึงก็รู้ว่ากูกลัวความมืด” ฉันสาดอารมณ์ใส่มันจนมันต้องนั่งลงที่เตียง
“ให้กูโทรตามแอร์ให้ไหมล่ะ”
“แอร์ไม่รู้ใจกูเท่ามึงหรอกธาม”
“เออๆ งั้นกูอาบน้ำก่อนเสื้อผ้ากูเตรียมให้ด้วยทำหน้าที่เมียหน่อยเถอะ”
“ค่ะคุณสามี ต้องให้ตามไปถูหลังให้ไหมคะ”
“มาดิ! กูจะกดให้มิดไมล์เลย”
“มึงจะหื่นเกินไปแล้วอีธามมมมมมม!!!”
//ธาม//
วันนี้ทั้งวันผมต้องอยู่กับมันและดูท่าว่ากลางคืนก็คงต้องนอนกับมัน แม่งเอาแต่ใจกลัวการอยู่คนเดียว มันขี้เหงาแบบนี้ไงผมถึงต้องคอยเป็นเบ๊ให้มัน
“เฮ้อเบื่อว่ะ”
“เป็นไร” ผมหันไปมองหน้ามันที่กำลังนั่งอมทุกข์อยู่
“มึงรู้จักกานดาไหมที่อยู่นิเทศอ่ะ”
“รู้จักทำไมเหรอ”
“มาคอมเมนต์ชมกูว่าน่ารักมากค่ะ แต่แอร์ดันไปด่าเขาเฉยเลย”
“อันนี้มากไป จะมาด่าทุกคนที่เข้าหามึงไม่ได้นะ มึงต้องเตือนบ้าง” ผมตำหนิมันเรื่องนี้แต่ดูเหมือนมันจะสับสน
“ธามกูพูดจริงๆนะ กูกับแอร์มันแค่เพื่อนที่ดีคนนึง เพื่อนที่ช่วยกันบำบัดความเครียด เรื่องเซ็กส์มันช่วยให้กูหายเครียด มึงก็รู้ว่ากูขี้เหงา”
“แล้วทำไมมึงไม่หาแฟนที่เป็นผู้ชายล่ะ มันอาจจะทำให้มึงรู้สึกดีกว่าผู้หญิงก็ได้นะ”
“ไม่อ่ะ ทำใจไม่ได้กูกลัวเสียใจอีก ถ้ากูจะเอากับผู้ชายเพื่อระบายอารมณ์ กูเอากับมึงดีกว่าฮ่าๆๆ”
“อีห่าฟ้าผ่านะมึงฮ่าๆๆ”
ผมมองหน้ามันขณะที่มันกำลังกินมาม่า จริงๆถ้ามึงต้องการกูก็ทำให้ได้เพราะเป็นมึงไงกี้ ผมก็คงทำได้แค่คิดแหละแค่นี้ก็รู้สึกมากเกินไปแล้ว ถ้าได้จิ้มผมคงคลั่งเลยล่ะ
กลางดึกคืนนั้น...
ผมนอนดูซีรีย์กับมันอยู่บนห้อง ทำให้มันร้องไห้จนต้องหันมากอดผมไว้ ลมหายใจของมันกำลังทำให้ผมใจสั่น
ตึก! ตึก! ตึก!
“ทำไมเสียงหัวใจมึงเต้นแรงจังเลยธาม”
“อืม..”
“มึงเป็นอะไรหรือเปล่า”
“กี้ พระเอกเรื่องนี้มันรู้ไหมว่านางเอกรักมัน”
“รู้สิ นางเอกพยายามทำเพื่อมันทุกอย่างเลยนะ แต่พระเอกมันไม่ได้ชอบนางเอกไง มันเข้าใจผิดคิดว่าเพื่อนนางเอกคือคนที่นั่งหันหลังปรับทุกข์กับมัน แต่ความจริงแล้วคนที่นั่งปรับทุกข์กลางหิมะคือนางเอก”
“แล้วมึงล่ะ....” ผมมองหน้ามันทำให้มันมองหน้าผม ผมอยากถามมันเหมือนกันว่ามึงรู้ไหมว่ากูคิดอะไรกับมึง
“มึงอะไร?”
ไม่มีคำตอบแต่ธามกับยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆทำให้กี้เริ่มหัวใจสั่นระรัว ริมฝีปากค่อยๆประกบจูบกันอย่างอ่อนโยน มือของธามกำลังลูบแผ่นหลังของกี้เบาๆ
จ๊วบ~
จ๊วบ
ครืดดด ครืดดด
เสียงโทรศัพท์ของกี้ดังขึ้นผมจึงหยุดการกระทำเพื่อให้มันลุกแต่มันกับไม่ลุกและยื่นริมฝีปากมางับปากผมเบาๆ ผมเลยปล่อยให้มันจูบอยู่แบบนี้
“มึงไหวไหม” ผมถามมันเบาๆแต่มันกับนิ่งหน้าแดงแถมยังหลบสายตาผมอีก “พอก่อนก็ได้นะกูโอเค”
ครืดดด ครืดดดด
เสียงโทรศัพท์ยังคงดังไม่หยุดทำให้กี้เอื้อมมือไปหยิบเมื่อเห็นว่าเป็นแอร์ที่โทรมามันก็โยนโทรศัพท์ไปด้านหลังทำให้ผมตกใจ แต่มันกับดันร่างของผมให้นอนหงาย เชี้ยยยย เอาว่ะ!
“ธาม กูอยากลอง ธามกูไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนเลย”
“มึงสัญญาได้ไหมว่าถ้ากูทำให้มึงแล้วมึงจะไม่หายไปจากกู”
“อือ กูสัญญา...”
- ผู้เขียน
