Wala ako sa sarili ko nang mga sumunod na araw dahil iniisip ko pa rin iyong sinabi ni Zavian sa akin. Tutulungan niya raw ako sa trabaho pero ang kapalit naman…hindi ko alam kung dapat bang hayaan ko siya roon.
Kinausap ko naman ulit siya kinabukasan at sinabing huwag na dahil kaya kong maghanap ng part-time job ko pero imbis na makinig sa akin ay iba ang sinabi niya.
“Pumayag na siyang mag-part-time ka sa isang resto niya. Just tell me when you would like to start para masabihan ko rin siya,” nakangiting sambit niya sa akin na parang hindi niya narinig ang mga sinabi ko kanina.
“Bakit kailangan ko pang sabihin sa ‘yo? Ako na lang ang kakausap sa kanya. You can give his number to me—wait, he ba or she?” Bigla kong naalala na baka babae pala ang kaibigan niya tapos ina-address ko bilang
