ฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ หลับทั้งที่ถูกกอดไว้อยู่ ตื่นมาน้ำตาก็เต็มแก้มเหมือนเดิม หลายครั้งแล้ว ที่เป็นแบบนี้ ไม่รู้ว่าฉันฝันถึงเรื่องอะไร ฉันจำไม่ได้ พยายามนึกก็นึกไม่ออก...
ชุดนอนมิดชิดไม่รู้มันถูกโยนทิ้งไหน ตอนนี้มีแต่ร่างที่เปลือยเปล่าสองร่าง นอนกอดกันใต้ผ้าห่ม
เฮ้ย! ฉันหันควับไปมองเขา เห็นหน้าหล่อ ๆ ที่หลับอยู่ ก่อนจะรีบผลักอกกว้างเขาออกห่างตัว จนอีตานาวินลืมตาตื่นงัวเงียขึ้นมา
“ตื่นเช้านะ... ไม่เห็นเหมือนที่ป้าณีเวียบอกเลย” ฉันรีบปิดหน้าอกตัวเองทันที ก่อนจะกระชับผ้าห่มขึ้นมาพันตัว แล้วลุกจากเตียงวิ่งไปเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้เขานอนล่อนจ้อนบนเตียงแบบนั้นล่ะ ไม่กล้าหันกลับไปมองเลย ขนลุก!
อีกแล้ว ฮือ ๆ ฉันโมโหตัวเองอยู่หน้ากระจกห้องแต่งตัว ก่อนจะรีบอาบน้ำ ออกมานั่งแต่งหน้าเซ็ง ๆ
จนเขาเปิดประตูเข้ามา ใส่ผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียว!
“โอ้โห คุณภรรยาจะไปทำงานแล้ว” เขาแซวฉันเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้
