ฉันหันไปค้อนน้ำปั่นทันที โอ้ย ตาย! คืนนี้ขอให้ฉันรอดนะ ฉันจะไหว้พระสวดมนต์แบบจัดเต็มเลย!
วันแรกที่ฉันมาอยู่บ้านสามี เอ่อ... สามีก็สามีวะ
ทุกคนกำลังทานอาหารเย็นกัน คุยกันไป คุยเรื่องเรียน เรื่องวิชาการแพทย์ คุยแต่เรื่องพวกนี้! ฉันเลยต้องนั่งเงียบ ๆ เงียบ และเงียบ! ไม่รู้จะพูดอะไรจริง ๆ
“หนูซินน์ เงียบจังเลยลูก กับข้าวอร่อยไหม” ป้าหวานหันมาถาม ก่อนจะตักไก่ผัดขิงใส่จานฉัน
“อร่อยมากค่ะ ซินน์ไม่รู้จะพูดอะไร แหะ ๆ ซินน์จบดีไซเนอร์มา” ป้าหวานหัวเราะ
“อิอิ ป้าจบบริหาร น้าน้ำตาลจบบัญชี คุยกันได้ ๆ เราอยู่ไปวิชาการแพทย์จะแทรกซึมเอง ฮ่า ๆ” สมองตื้อแบบฉันเนี่ยนะ! ไม่มีอะไรแทรกซึมได้แล้ว มันทึบมากตอนนี้!
“นี่ ถ้ามีหลาน หลานคงเป็นหมออีกใช่ไหมหนูซินน์ คราวนี้หมออะไรดี อิอิ” น้าน้ำตาลถามฉันขึ้นมาบ้าง เอ... หมออะไรดี หมออะไรดี
“ไม่ดีกว่าค่ะ แหวกแนว ให้เป็นดีไซ... เฮ้ย ไม่มีค่ะ ซินน์จะไม่มีลูก แหะ ๆ”
